372 jorns fa, prenguèri lo TGV a 4h30 del matin per anar dins un país desconegut per rescontrar un òme desconegut.
Aviam charrat sus internet.
"pòs venir se vòs"
"es una convidacion oficiala?"
"òc".
La causa se pleguèt en una minuta.
Trobar un trauquet dins mon agenda plena.
Trobar de bilhetas pas tròp caras.
E partir.
Quand i pensi, me trachi del baujum de l'afar.
Aviái besonh de cambiar.
De cambiar d'aire.
De cambiar çò qu'anava pas dins ma vida.
De trapar la solucion.
D'assanir tot aquò.
O sabiái pas, n'aviái pas consciéncia, mas se o faguèri, es que o caliá far.
E dempuèi ?
E ben tot va plan !
E saique lo regreti pas mon baujum !
Ai rescontrat l'òme que me caliá.
Me dison qu'ai ganhat en serenitat.
Ieu me sentissi subreplan e benurosa de cap a cima.
E el tanben !
Ma vida es plena d'amor e de pampalhetas.
Tot plen d'amor e de pampalhetas sus tu, amic legeire!
dimarts, 26 de febrer del 2019
dimecres, 16 de gener del 2019
10 000 passes a Maraussan
2019 serà un còp de mai l'annada de la caminada!
Aquí un pichot visual cargat de vertat raubat sus la pagina facebook de la Federacion Francesa de Randonada. O cal ben dire, es completament vertat. La sola causa es que te cal trapar una ora o un parelh d'oras per jorn per anar caminar, e amb nòstras vidas de caluc, es pas totjorn aisit. Mas, fin finala, en daissant tombar d'unas causas, aquò se pòt far, tot es question de prioritat.
La primièra passejada d'ongan, èra corteta. L'òme voliá començar dapasset 2019 e causiguèt de far lo torn de Maraussan. Encara una passejada trobada sus Cirkwi.
Son ben agradivas l'ivèrn aquelas passejadas urbanas : 1h -1h30 per far lo torn d'un vilatge lengadocian pas luènh de l'ostal. Vau enquistar per ne trobar d'autras!
Maraussan, lo coneissiái lo vilatge, qu'es istoric per sa cooperativa. Primièra cooperativa de França, l'inauguracion amb Jaurès que i parlèt occitan. Aviái las referéncias. Mas çò que sabiái pas e qu'aprenguèri pendent la passejada, es qu'a Maraussan, faguèron encara mai que la cooperativa, organizèron mai d'una causa d'"union", entre autres, una especiariá. Tot aquò a desaparegut , a despart de la cooperativa, mas demòra de panèus dins lo vilatge per explicar tot aquò. Poiriam pensar qu'aquò servís per lo torista que visita, mas cresi que servís mai que mai al mond del país per pas doblidar aquela istòria excepcionala.+
Lo punt de depart regaudiguèt l'òme : se fasiá a una popa enormassa del tetonet ben redonet.
Calmatz-vos, aquò's un castèl d'aiga.
Aprèp, tirèrem cap a la Cooperativa e faguèri mon pichòt cors a l'òme sus l'importància d'aquel bastiment. Vegèrem puèi lo panèu explicatiu ont i aviá marcat çò qu'aviái dich.
Puèi me trachèri qu'aviam pres l'itinerari al revèrs. Tornèrem en rè per prene la caminada dins lo bon sens.
De la passejada, servarai la rengada d'ostals borgeses tras que polits ont te dises que la vinha faguèt quicòm mai que los crèba-la-fam de 1907, lo passatge pel cementèri amb aquela tomba del caçaire e la quantitat d'aiga a la font e al lavador amb aquel caminòl ribejat d'aiga al mitan del vilatge.
Aquí un pichot visual cargat de vertat raubat sus la pagina facebook de la Federacion Francesa de Randonada. O cal ben dire, es completament vertat. La sola causa es que te cal trapar una ora o un parelh d'oras per jorn per anar caminar, e amb nòstras vidas de caluc, es pas totjorn aisit. Mas, fin finala, en daissant tombar d'unas causas, aquò se pòt far, tot es question de prioritat.
La primièra passejada d'ongan, èra corteta. L'òme voliá començar dapasset 2019 e causiguèt de far lo torn de Maraussan. Encara una passejada trobada sus Cirkwi.
Son ben agradivas l'ivèrn aquelas passejadas urbanas : 1h -1h30 per far lo torn d'un vilatge lengadocian pas luènh de l'ostal. Vau enquistar per ne trobar d'autras!
Maraussan, lo coneissiái lo vilatge, qu'es istoric per sa cooperativa. Primièra cooperativa de França, l'inauguracion amb Jaurès que i parlèt occitan. Aviái las referéncias. Mas çò que sabiái pas e qu'aprenguèri pendent la passejada, es qu'a Maraussan, faguèron encara mai que la cooperativa, organizèron mai d'una causa d'"union", entre autres, una especiariá. Tot aquò a desaparegut , a despart de la cooperativa, mas demòra de panèus dins lo vilatge per explicar tot aquò. Poiriam pensar qu'aquò servís per lo torista que visita, mas cresi que servís mai que mai al mond del país per pas doblidar aquela istòria excepcionala.+
Lo punt de depart regaudiguèt l'òme : se fasiá a una popa enormassa del tetonet ben redonet.
Calmatz-vos, aquò's un castèl d'aiga.
Aprèp, tirèrem cap a la Cooperativa e faguèri mon pichòt cors a l'òme sus l'importància d'aquel bastiment. Vegèrem puèi lo panèu explicatiu ont i aviá marcat çò qu'aviái dich.
Puèi me trachèri qu'aviam pres l'itinerari al revèrs. Tornèrem en rè per prene la caminada dins lo bon sens.
De la passejada, servarai la rengada d'ostals borgeses tras que polits ont te dises que la vinha faguèt quicòm mai que los crèba-la-fam de 1907, lo passatge pel cementèri amb aquela tomba del caçaire e la quantitat d'aiga a la font e al lavador amb aquel caminòl ribejat d'aiga al mitan del vilatge.
Subscriure's a:
Missatges (Atom)