Ikea passa las frontièras

Dins lo MidiLibre del diluns 28 de setembre, dins lo tresen quasèrn, i a un reportatge sus l'Ikea de Montpelhièr. Rai, se'n fotèm.
Levat que dins lo reportatge, i aviá aquela maponeta: (e non, sabi pas metre los imatges dreches amb gimp)
wow, la mapa s'arresta pas a la frontièra estatala. podèm sortir la blanqueta!

de LaRòta e de la Musica

Dijòus passat, aguèri mon primièr cors d'autbòi. D'autbòi lengadocian, the traditional one, lo qu'es sus las barcas de las ajustas.

Es polit l'autbòi.
Mas quand començas, es un pauc dificil.
Te cal bufar fòrt fòrt per trobar lo la just, e aquò's dificil.
Enfin cal pas perdre esper. Aquò vendrà. (ieu soi una optimista) Puèi aprèp lo LA, i aurà totas las autras nòtas de far sonar correctament. Enfin cal pas perdre esper. Aquò vendrà

A l'ostal, entre dijòus e dijòus, bufi dins mon autbòi, fau de gamas. Sembla mai un batèu que dintra al pòrt que de musica, mas cal gardar l'esper, que l'esper fa bufar.

E maRòta, quand jògui d'autbòi, se lèva, m'agacha concentrada, las aurelhas plan quilhadas. E se'n va, luènh, luènh, luènh.


Es pas melomana aquela bèstia.



O si, justament.



.

3637: totes los mots se semblan.

La vesina a un pastre alemand negre un pauc con (a mossegat ma ròta, mèrda!) mas subrebèl.
Ma maire qu'a totjorn quicòm de dire suls chins dels autres:

- Es polit aquel chin, es daumatge que siá dislexic.

Segur, es daumatge.

i a totjorn una solucion

Uèi, ai crosat la Pomponeta

- Alara, te siás depilada?
- Non! Ara cargui de bralhas longas.



.

glop

uèi, me soi ausida dire :

"Beach soccer, es un match entre putas?".

De còps que i a, ai vergonha,

Suportatz la Talvera

Suportatz la Talvera que participa a un concors de la fondacion EDF. Se fa en dos clics:
Clicatz aquí!

Problèma femenin

Dempuèi lo 2 de septembre, vau a una sala d'espòrts. Amb l'esper de magrir e l'utopia de me musclar.
I vau cada jorn. (bon, levat pendent una setmana que foguèri malauta. )
Divendres, i tòrni.

A fons de fons.
Las baskets plan cordilhadas,
las caucetas montadas mas pas tròp que fa con,
lo camisòt dins lo vent,
e lo shòrt.


Mas aviái doblidat un quiconet amb mas bralhas cortas.

Es quand crosèri lo Yeti dins la sala que comprenguèri.
Plorava lo tipe.
Aviá un complèxe de magrostèl imbèrbe.

lo telefon braaaaaaaaaaaaalha

Ieu prepausi una mesa en scèna ... Qual vòl faire la drolleta , qual fa Cloclo?

Copiar Clonar

una jornada perfiècha comença per de musicas que fan de ben

De matin, ai ausit sus Icat una cançon que m'a fach de ben... sai pas tròp perqué, mas es aital.
Aquí l'avètz:

lo son de çò qu'ai telecargat es un pauc poirit es daumatge....

un autre extrach, d'un autre disc, amb un son corrècte aqueste còp:



D'autres extraches, e de qualitat, sul myspace de Vinicio Caposella.

ai un pauc vergonha mas aquò me fa rire

from lo blòg L'actu en Patates de Martin Vidberg, soi fan fan fan de l'actu dels patanons!

L'engana

Crompas.
Lo frigò dels iaorts.
M'agrada de cambiar los iaorts. Los iaorts, aquò m'agrada bravament. Enfin, per "iaort", es tot çò qu'es dins una topineta de plastic, de veire o de carton e que i a de lach dedins. Doncas quand disi "iaort", cal pensar al iaort normal, mas tanben a las cremas de totas menas o los flans...
Doncas m'agrada de cambiar los iaorts que mangi. Perque preni suènh de ma beutat interiora e me disi que cal pas que mos budelons s'acostumen al meteis iaort.
Alara càmbii.
De còps que i a, pòdi passar un bon detzenat de minutas dabans los iaorts a agachar, comparar, prene, daissar, tornar prene.
M'agrada tanben d'ensajar los "originals". Los que se tròban pas dins totes los supermercats, los que son locals. Los diferents qué.
E uèi ai trobat aquò:

Tras que contenta! L'embalatge m'agrada. Puèi i a un jòc, alara jogarai. Puèi es biologic. Puèi i a de vacas. Subrecontenta la Mela.

Un còp a l'ostal, meti los iaorts dins lo frigò e abans d'escampar lo carton dins ma pobèla vèrda (la vèrda es pel carton e la grisa per lo demai e lo topinon blanc es pel compòst), l'espepissi que i a tot plen de literatura dessús.
E te vesi aquò:

Me damne! Son de'n pertot!



Espèri que capitaràn los productors de lach!

La Cauma del lach
e que sa capitada podrà ajudar totes los agricultors que plegan un cha l'autre.

Teleachien

Clicatz per aver l'imatge en mai bèl e legir
Es enòrme.


Imantats pel nas, los vòli, los vòli, los vòli, l'escacalàs a cada repais.

LO GRAND RETORN DAU JÒC MUSICAL!!

Lo jòc mitic , lo jòc musical es de retorn. The musical game is back!!

Non, pas aquí.
Es l'Aura que tòrna prene la causa e a plan raason, tot se passa sul sit de Paraulas.net.

Clicatz lèu e anatz jogar.


Quequejaire, Marieta, go and win!!!! ECLATEZ LES TOUS, Dieu reconeisserà los sieus!

Anam manjar au barri

Ten, lo veguèri passar dins l'estiu mas doblidèri de vos lo metre en linha.
Lo darrièr clip de Mauresca!!

ANAM MANJAR

M'agrada!
L'emission de tele amb Edmond Vièch me fa pissar de rire. La cosina old school es tras que polida! Es plen de ritme. Es completament diferent de Stereotypes e m'agrada mai.

alara, d'unes vos demandaretz perqué causiguèron aquela cançon e pas una autra de Bartàs. e ben ieu ai ma pichona teoria. Perque ai totjorn de teorias sus tot. Primièr, es una cançon completament diferenta de Stereotypes e dins los clips veideos cal plan mostrar un pauc tot çò k fa lo grop. E mai que mai, es una cançon vièlha, la cantan dempuèi la debuta, dempuèi los repaisses de quartièr sus l'èrba de la fac de Montpelhièr, es totjorn estada aquí. Puèi es de bon cantar e es la convivéncia, la jòia e la bona umor made in MFD.
e ben ieu, soi contenta.

e puèi 5 tipes que te fan la cosina, aquò's sexy.

un caval per mas escobilhas

A Vendargas, vilatge pròche de Montpelhièr, dins lo centre, las escobilhas, las amassaràn amb una carriòla e un caval.
Acabats lo bruch e la polucion del camionàs a 05h30 lo matin!


L'article de Midi Libre:

Après l'exemple de Beauvais, les ordures dans le vieux village seront prélevées avec l'aide de Quignon dès le 1 er octobre Il s'appelle Quignon. Il est bon comme du bon pain. Ce Comtois français d'une tonne environ ne se rendra pas utile dans les champs, où les chevaux de sa race sont réputés y exceller pour labourer les terres. Non, Quignon va ramasser les poubelles ! Après les chevaux agriculteurs ou aide-policiers, les voici tenants d'une politique écologique. Déjà en place à Beauvais, dans l'Oise, ce nouveau service va bientôt être instauré à Vendargues. Son maire Pierre Dudieuzère s'explique : « On veut faire de notre cité la ville du cheval. C'est écologique et c'est conforme à nos traditions. Il y a ici 150 propriétaires de chevaux et même une policière à cheval. » Et pour pousser ce voeu encore un peu plus loin, le premier magistrat a imaginé l'équidé encore plus utile, au service de la population. Ainsi est née l'idée du ramassage des poubelles dans le vieux village. Le procédé sera donc effectif à partir du 1 er octobre prochain. « Quignon prélèvera les déchets pour 1 500 équivalents habitants », relève Pierre Dudieuzère. Montpellier Agglomération, compétente en la matière, a donné son accord. Sita, la société qui a le marché dans la commune, est en train de finaliser l'attelage qui permettra une collecte efficiente. Elle se fera chaque jour, durant six heures environ, pour à peu près 1,2 tonne d'ordures. « Un rippeur sera embauché ainsi qu'un cochet. »L'autre nouveauté, c'est la demande qui doit être faite aux propriétaires de remplacer les bacs par des crochets auxquels les sacs seront suspendus.
Dernièrement, durant la fête votive, Quignon, drivé par Christophe, a posé pour la postérité et fait le tour du village en calèche, avant de se rendre au déjeuner au pré à l'ancienne. Une façon d'habituer l'animal à ses nouvelles fonctions... Peut-être l'idée se propagera-t-elle au-delà de la commune, à l'est de Montpellier. Peut-être aussi Vendargues trouvera-t-elle d'autres projets pour que les chevaux qui n'aident plus dans les champs se rendent utiles auprès de la population.

La Lamentation du Prépuce

Ièr , soi estada malauta e n'ai profechat per legir dins mon lièch La Lamentation du prépuce de Shalom Auslander. Lo crompèri perque m'agradèt lo titol e la cubèrta me faguèt rire. Es l'istòria de Shalom, american, filhs de josieus ortodòxes, que nos conta sa vida d'ara: sa femna espèra un dròlle e entremesclat a aquò, conta son enfància e son adolescéncia.

Quand èra jove, se rebelèt contra l'educacion dels parents e fasiá tot lo contrari de çò que caliá: manjava pas casher, al bèl contrari, fasiá tot çò que caliá pas faire lo jorn de Shabbat e se segava tant e mai.
Ara qu'es trentenari, parla pas mai a sos parents, mas la venguda del dròlle lo questiona: lo circoncirà son dròlle o pas?

E tot de long, son de rasonaments totes mai complicats los uns que los autres e que me faguèron pissar de rire. Perque, tan pichon coma grand, lo tipe parla a Dieu. Se fa las questions e las responsas segur. Jòga. D'escomesas en provocacions, de petòchas en blasfèmas. Woody Allen a costat, es un mèstre del zen.

Dos extraches... pas completament representatius del libre, mas akò m'agrada totjorn quand i a "vièch" o "pachòla" dins una frasa...

"Quand j'étais jeune, on m'a raconté qu'après ma mort, à mon arrivée au Ciel, les anges me conduiraient à un immense musée rempli de tableaux que je n'aurais jamais vus de mon vivant, des tableaux crées par tous les spermatozoïdes artistiques que j'aurais gaspillés dans ma vie. Puis les anges me feraient entrer dans une grande bibliothèque remplie de livres que je n'aurais jamais lus, écrits par tous les spermatozoïdes littéraires que j'aurais gaspillés toute ma vie. Ensuite, les anges m'emmèneraient dans une vaste maison de prières où se presseraient des centaines de milliers de juifs en train de prier et d'étudier, juifs qui seraient venus au monde si je ne les avais pas tués, gaspillés, épongés avec une chaussette sale au cours de ma répugnante et inutile existence. (Une éjaculation contient environ cinquante millions de spermatozoides. A peu près neuf holocaustes à chaque branlette. Lorsqu'on m'a dit ça, je venais d'atteindre la puberté - ou la puberté venait de m'atteindre )- , de sorte que je commettais en moyenne trois ou quatre génocides par jour.) "

"Craig est venu s'asseoir près de moi.
- Ecoute, a-t-il commencé d'une voix lasse.
Prenant une longue inspiration, il m'a expliqué que le passage à l'âge adulte était déjà assez compliqué comme ça, de son point de vue, et que l'unique raison pour laquelle il avait circoncis ses fils était de leur éviter d'avoir à se demander un jour pourquoi ils n'étaient pas comme leur père.
- Et ça m'a paru une raison suffisante, a-t-il ajouté.
J'ai approuvé du chef, séduit par la générosité de la démarche, mais aussitôt après j'ai pris une mine abattue. Si je voulais réellement dissiper les doutes existentiels de mon futur fils en faisant en sorte que son pénis ressemble au mien, ai-je expliqué à Craig, je n'allais pas pouvoir me contenter de le circoncire: il faudrait aussi que je lui épile les couilles et que j'équipe sa queue d'un piercing.
Craig m'a contemplé un instant avant de jeter un coup d'oeil à sa montre.
- J'ai un rendez-vous dans trois minutes."

Publicat en cò de 10/18, domèni estrangièr (an totjorn de libres bons!)

Lo primièr còp que... preni l'avion. Ont aprenèm que lo con es benlèu pas l'autre.

Oè, avètz plan legit lo títol. Quasi 30 ans e aviái pas jamai pres l'avion. Oè, o sabi, soi pas jamai sortida de mon bled. Mas quand meme, èri ja anada dins un aeropòrt, compta?

Coma o sabi que soi un desastre, aviái previst lo còp per aver pas de problèmas e aviái demandat a MonsieurPatate de m'acompanhar que, el, pren l'avion cada jorn o quasi. Sap cossí cal faire.
MonsieurPatate (oè, soi tras qu'orgulhosa de son escais... mas sai pas se me voldrà tornar acompanhar), dins sa granda generositat, me menèt a l'aeropòrt de Barcelona perque me posquèsse envolar cap a Palma de Malhòrca (avètz las bolas è?). Ja, galerèrem un pauc amb lo parking del terminal nòu de l'aeropòrt de Barcelona perque comprenèm pas tot a las ieroflias catalanas, mas bon, cap problèma, finala.

Arribam a la causa que pesas la valisa e ont te donan lo "boarding pass". Lo Boarding Pass -o expliqui pel mond que coma ieu an pas jamai pres l'avion- es una bilheta que tot i es marcat dessús e mai que mai i a un còdi barra e te daissan passar pertot amb aquò, per resumir: te lo cal pas perdre, sekenon, siás dins la mèrda. E lo tipe que dona lo boarding pass me demanda en catalan (pk aviái parlat en catalan ieu): "Passadís o finestra?", agachi MonsieurPatate per aver son punt de vista d'òme experimentat de l'avion e lo nèci me respond, orgulhós coma un papa d'aver comprés quicòm qu'aviái pas comprés: "le monsieur te demande si tu veux le couloir ou le hublot". Siás brave MonsieurPatate, mas aviái comprés! Ops! Alara, completa: "ben, lo fenestron, veses lo païsatge mas lo corredor siás mai liura , mas te cal daissar passar lo mond que vòlon anar pissar." Barcelona-Palma, i a 20 minutas de vòl, decidissi que pas degun pissarà. Preni lo costat dau corredor en causa de ma claustrofobia costumièra amb l'argument de Toni Parker "aital podrai estirar las cambas" los que me coneissètz, avètz lo drech de rire.
Anam al dakòs de securitat. O expliqui pels endecats que coma ieu an pas jamai pres l'avion, aquí te cal daissar totes tos afars que passaràn dins una maquina per saber se siás pas un terrorista dangierós e se pòrtas pas d'aiga. Non, l'aiga es pas dangierosa, mas te lèvan ton botelhon d'aiga, aital siás obligat de te'n crompar una dins la botiga pòst-securitat, es aquò lo business. Te cal pas aver ton Laguiòla sus tu tanpauc. Aqueste mond se'n baton de las teorias qu'un bon occitan a totjorn lo cotèl dins la pòcha. no cotèl in the plane, es aital. Rai, ne deuriás pas aver gaire de besonh de ton cotèl pendent las 20 minutas de vòl, cal pas desconar.
E aquí, MonsieurPatate me daissèt la lagrema a l'uèlh, es un pauc ma maire MonsieurPatate de còps que i a e èra tot content de me veire prene l'avion per lo primièr còp... o benlèu aviái paur que l'avion acabèsse dins la mar e que trobèsson pas puèi la bóstia negra ni la Mela?
Alara, al daquòs se securitat, of course, piutèri. o faguèri un pauc exprès per me faire manotejar per lo vigil, mas es la femna que me paupèt... ai pas d'astre ieu.

Puèi caminèri. O cal saber, dins un aeropòrt, fas doas causas: caminas e espèras. I a pas un panèu a la dintrada que ditz "bona condicion fisica exigida"...Putan, ne fas de quilomètres!!!
E o cal saber, a l'aeropòrt, te cal TOTJORN agachar los ecrans, te cal totjorn susvelhar tos afars e cercar los ecrans. Se veses pas un ecran, te ne cal anar cercar un e llo legir. E aquí o disi, perque MonsieurPatate m'o aviá dich pas que a mitat. Alara, s'as pas jamai pres l'avion e vas prene l'avion e as l'ànsia, contunha de legir, n'aprendràs de causas per pas passar per un con, tu, al mens.

Un còp qu'as passat lo contraròtle de seguretat, te cal anar a la pòrta d'embarcament, aquí te cal aver ton document d'identitat e ton boarding pass. Lo boarding pass, l'as pas perdut: te servís de marca-pagina del libre qu'as a la man. Alara, la pòrta d'embarcament, s'as d'astre es marcada sus ton boarding pass, e s'as pas d'astre o se siás amb de mond bordelics, te cal agachar sus l'ecran lo mai pròche.

E embarcas, o enavionas puslèu. L'embarcament, passas dins un corredor plegadís e dintras dins l'avion que a la dintrada as 2 o 3 ostessas que te dison "bonjorn" e, sul pic, te sentisses melhor (tu parles Charles). Cèrcas ta plaça qu'es notada sus ton boarding pass (qu'es totjorn dins lo libre), t'assetas. of.
T'estacas lèu. Perque siás una angoissada. Te destacas per daissar passar ta vesina. Podiá pas arribar abans aquela cona? te tòrnas estacar. E legisses. Perque legir t'ocupa e aital arrèstas d'agachar lo mond coma una galina que tròba un cotèl (no cotèl in the plane avèm dich!!! ).
Puèi, aquò s'àvia.
Aquò va lèu un avion sus la pista de despegatge. E aquò despega. E ieu èri tota contenta. Perque ieu aimi plan la novetat. Mas o mostravi pas gaire perque fasián totes lo morre dins l'avion. Se vei que quand as la costuma de prene l'avion, e ben fas lo morre tot de long. o alara èri amb de mond sinistre. En tot cas , ieu èri contenta. Puèi agachavi pel fenestron de ma vesina e vesiái la mar. Quand despegas de Barcelona, es polit perque veses la mar, e amb lo cèl fa un camaièu de blau e es polit. Mas bon, tròp de blau e tròp de mar, akò te rassegura pas completament. Alara tòrnas lo nas dins lo libre. Puèi las ostessas començan la coregrafia d'explicas de securitat: a la gròssa, se i a un problèma dels gròsses, de qué cal faire. ieu escotèri plan, soi una bona escolana a la basa, mas aquí, puta, foguèri atentiva. Instint de subrevida. Puèi legiguèri lo papieron que i a dins la pòcha del sèti de dabans que t'i tòrnan explicar tot mas amb de dessenhs. Èri orgulhosa de saber que en cas d'accident seriái la sola de saber cossí botar la masqueta d'oxigèn o lo dakòs per pas se negar e que o explicariái als autres e sauvariái de mond. Tu parles Charles.

Pas lo temps d'angostiar qu'arribam ja. Vesèm una montanha. Sabiái pas que i aviá de montanhas a Malhòrca. I a tot plen de causas que sabiái pas e ne vau aprene pendent ma setmana malhorquina!
E agachi de l'avion lo païsatge. E te vesi tot plen de molins. Sabiái pas que i aviá de molins a Malhòrca.
E vesi tot plen de camps. Sabiái pas que i aviá de camps a Malhòrca.
E vesi la mar e las platjas. Aquò o sabiái que n'i aviá.

Atterrissatge.
Sortida de l'avion.
Direccion "la valisa".
E dins lo corredor, l'aparicion virginala.
Una fòtò de la platja, e Rafael Nadal que me ditz a ieu "Benvinguts a Mallorca" o benlèu o disiá en anglés o en alemand, enfin se'n fotèm, sortissi de l'avion e te vesi una reclama enormassa amb Rafael Nadal. Primièr efièch: "aaaaaaaaaaaaa", es l'efièch ormonal quasi orgasmic. Segond efièch, l'efièch cerebral, masturbatòri aqueste: "wow, es plan que faga de reclama per son iscla. es una bona idèa de l'aver pres coma simbòl." Simbòl a 6 millions d'èuros, aquò fa car la raqueta. E caminavi tot en perpersant a Rafa Nadal, l'economia, sos muscles, la reclama, benlèu que lo crosarai, lo torisme e arribi al canton ont se prenon las valisas.
Sortissi de mas pensadas filosoficas e vau ont lo mond prenon sa valisa. E las agachi passar las valisas.... E ben... n'i a de valisas!
Agachi lo mond a mon entorn, ne reconeissi pas cap de l'avion. Me fau pas de lagui, soi pas gaire fisionomista.
Pasmens... Aqueles parlan una lenga estranha e dins l'avion parlavan totes una lenga civilizada.
Puèi vesi un ecran - quand o vos disi que cal agachar los ecrans. "Glasgow" Ont es ja Glasgow? I demòri perque ai pas percutat que ieu aviái pres l'avion a Barcelona e pas a Glasgow. Mas MonsieurPatate m'o aviá pas dich que per cada cencha ont se recuperan las valisas i a un ecran amb lo nom d'ont venes. A.
Alara, me'n vau. Perque plen lo cuol d'aqueles Glasgovians. (mas ont es glasgow?).
Vau a una autra cencha ont i a de mond qu'espèran sa valisa. Agachi passar las valisas. Puèi, dins un moment d'inteligéncia, agachi l'ecran. "Glasgow" tornarmai" mas emmèrdan aqueles glasgovians d'ocupar totas las cenchas , mèrda! Alara pensi, e finala, capiti de me sovenir que Glasgow es en Escòcia.

E agachi totas las cenchas. N'i a doas amb de valisas dessús: las de Glasgow. La mèrda!
E las cenchas, o sabiás pas perque MonsieurPatate t'o a pas dich, an un numero. E vesi que las cenchas que vesi van del nº 8 a 16. E començan pas per lo numèro 1 los Malhorquins? Alara, me vaquí en cèrca de la cencha nº1. Las cenchas nº1 a 7 son amagadas darrièr de miralhs e de recantons, una mèrda, qué. Mas pas de valisas que circulan. Cenchas vuèjas. La mèrda.
Puèi, m'estressi, pk fa ja plan 20 minutas que rabali d'una cencha a l'autra, l'aire desesperat, l'agach vuèg e las mans dins las pòchas.
A la cencha nº1, i a un autre ecran! un de mai que l'aviái pas vist.
E, of course, es l'ecran que me caliá veire. Es l'ecran que te ditz sus quina cencha te cal anar recuperar ta valisa segon d'ont venes. E legissi "Barcelona - CEncha 18". òsca manòsca!
Tòòòòòrni enrè, de l'autre costat.
Passi lo cap per la pòrta de sortida perque i a de mond que me devon esperar.
E te vesi lo Pèire de la Sauma qu'èra a legir son jornal perque es un tipe pacient e zen. E li cridi , zen, perque vòli pas que se faga de lagui, "Pèire, arribi è, me cal sonque prene la valisa." Pas qu'aquò. "vòstra mission se l'acceptatz serà de trobar vòstra valisa". E vau cap a la cencha 18. Problèma. Las cenchas s'arrèstan al nº16. A! A! A! I a una camèra e se trufan de ieu? I a quauqu'un qu'a decidit de me far virar en borrica, es segur. What else, sequenon?

Demandi a una femna - hotesse au sol que se ditz en francés. "where is the belt 18?", non, demandèri en catalan, pensatz plan. De tot biais, sai pas dire "18" en anglés. "the belt is under the cupboard" (es la sola frasa que sabi dire en angles "the -mot que vòs dire- is under the cupboard, es pas de bon plaçar, alara uèi ne profechi.). La femna ritz (conassa!) e me mòstra que, a-ma-ga-das darrièr los escalatòrs per ont davalèri, i aviá las cenchas 17 e 18.



E sus la cencha 18 qu'aviá arrestat de virar dempuèi un brieu, m'esperava ma valisòta grisa.



E ieu que, quand davalèri de l'escalator, mièja ora abans , veguèri una valisa sola sus una cencha que virava pas mai, cim de l'abandon, aviái pensat "a, quin con, a pas pres sa valisa".

what about the green one? (ai fach anglés LV1!)

Ieu soi una dròlla pas complicada e un pauc lowcost.
dempuèi lo collègi, utilizi totjorn d'estilòs BIC. Son pas cars, duran de temps e mai que mai, es quasi legible quand escrivi. (Sai pas quantes còps ai ausit "auriás degut faire metge" , oè, levat que m'agrada pas de tocar lo mond e encara mens quand son malauts, te vòli pas agantar la gripa pandemica ieu). L'autre jorn, en escriure lo pòst del retorn de las vacanças, legiguèri sul sit que als USA e ben an pas lo BIC vèrd, e dempuèi qu'o sabi, me demandi perqué? e perqué l'an pas lo vèrd? Avètz una explica vosautres?

Crompas de dintrada

Çò que m'a totjorn agradat de la dintrada, aquò's la crompa.
Al collègi, prene la tierassa de çò-que-te-cal-absoludament-per-capitar e anar al supermercat mai pròche e emplenar lo carreton.
E es totjorn mon pichon plaser de professora, faire la crompa per la dintrada. L'autre jorn vos diguèri qu'aviái comprats los Bics.
E ben dissabte, crompèri las sabatas. Perque quand òm es professor, la sabata aquò's important e te cal pas prene la primièra sabata que veses a la halleauxsabates. E aquò, per maitas rasons:
1- de confòrt e de santat, quand siás professor, siás tota la jornada quilhat, pausas pas jamai lo cuol, e as tot ton pes suls pès (de l'importància dels accents), doncas te cal de sabatas de las bonas se vòs pas aver lo talon, l'esquina e las cervicalas que cridan seba. Se coneissètz un osteopata que vòl maridar una polida professora, li podètz donar mon numero.
2- de look. L'escolan de basa, a son professor, e ben li agacha las sabatas e las caucetas. Me soveni quand èri escolana de ma professora d'istòria qu'aviá de cauçaduras d'aquelas caras e confortablas que las crompava a la farmaciá (cf punt 1) mas laaaaaidas que las podiás pas agachar sens aver lo racavòmit, 20 ans aprèp, me'n soveni encara.

Bon, e de qué crompèri? e ben aquelas d'aquí:de dòcs martens, perque, coma ditz la Marieta, soi una friki. Un jorn, caldrà que la Marieta nos explica çò qu'es exactament la nocion de "friki" en catalan. (que ven de l'anglés...). A la gròssa, que soi una paura caluga un pauc estranha mas pas dangierosa, e que mas cauçaduras son pas mai a la mòda dempuèi que i a pas mai de punks (vertat? n'i a encara de punks?).



An cambiat las bostias a Doc Martens. Emmèrdan. Ieu las gardavi las bóstias abans, èran totas negras, bèlas, amb lo sagèl "Dr Martens" jaune que petava plan. Ara, la bóstia es irange... pas gaire polida....e i ai pogut legir aquò:
"Le faisan a des ailes courtes et larges qui lui permettent de décoller comme une fusée pour echapper à tout danger. Par contre son endurance en vol est faible."

Quid???

Pensada

Chucar, es coma botar d'alh dins l'ensalada.
Tot lo mond sap qu'es plan bon, mas d'unes o vòlon pas faire e te prenon l'aire desgostat.


e ben ieu o vos demandi, de qu'es una ensalada sens un pauc d'alh, è?