Athena

Abans la partença del vesin, capitèri de clavar l'enigma de l'eslip. 
Es important de poder clavar los mistèris abans sa desaparicion.
Es pas bon de demorar amb la frustracion. 
E coma vòli pas aver de legeires frustrats neurosats, me cal explicar.

Lo tipe a un ostal a las confinhas d'Occitània, a costat d'un pel del cuol de Catalonha. 
E decidiguèt qu'anariá viure alai, qu'aquí, i aviá tròp d'arabs a son gost. 
E se passava la setmana alai al trauc del cuol, a far d'òbras, tornava lo dissabte de ser per partir puèi lo diluns e aquò pendent de meses. 

E de qué fasiá lo dimenge dins son apartament en fàcia de mon ostal ? 
La bugada pardi ! 
Perque dins son ostal del trauc del cuol, i a pas res, pas solament una paura lavadoira.

E de qué i aviá lo dimenge sur la còrda de la bugada ? 
L'eslip pardi.
UN eslip.
UN solet.
Pas mai.

Lo tipe fasiá d'òbras, susava, pissava, cagava amb lo meteis eslip tota la setmana.

Vaquí.

Ara o sabèm, en mai d'un conàs, èra un porcàs.