E vos en sovenètz de mon vesin de l'eslip ?
E ben un pauc abans lo confinament, lo vendèt son apartament! Que n''aviá son confle del barri e que se'n voliá anar viure a las confinhas d'Occitania, luènh de sos vesins que li embocanavan la vida. Pas ieu, los autres.
Ieu èri sa vesina preferida.
Calmòs ! Vos vesi ja vos imaginar de causas porcassièras. Alara, o vos disi : biquèrem pas. I aguèt pas brica de contacte fisic. Un fracàs complet aquesta istòria. E de tot biais, poiriái bicar amb un tipe que se càmbia pas l'eslip de la setmana? Non. Ai mos limits, ieu, òu.
Doncas, lo tipe voliá fugir sos vesins. Cal dire que, pauròt, n'aviá agut de vesins a l'estanci de dejós que l'empachavan de dormir del rambalh que fotián de longa. E coma aviá aquel ostal al tron de Dieu, rai !
Lo vendèt son apartament una misèria. Li auriái pogut crompar mas soi una colha per gerir, cf pòst precedent. E lo coproprietari de l'immòble es una putarassa. Doncas lo li crompèri pas. Pasmens lo vendèt mens car qu'una auto nòva.
Se n'anèt lo tipe sens dire pas res, en me daissant las claus del garatge dins la bóstia de las letras, sens un mot, sens un email, sens una telefonada. Benlèu que las aviá legidas mas enquèstas sus son eslip ?
E ben l'autre jorn, sabi pas perqué lo googlèri.
Es mòrt.
Aquò me fotèt un còp. Que lo paure d'e, lo vegèri pas urós pendent las annadas que foguèrem vesins e sabi pas se foguèt urós alai. I a un personatge de Juan Marsé que ditz "mi vida es una puta, pero no tengo otra", tan val i semenar un pauc de bonur dedins e se regaudir, que nos caldriá pas morir tristes !
