Lo vesin, l'estiu, lo slip e la rèsta (1)

E ben, vos pòdi dire qu'amb lo Vesin ai plan avançat! 

Ai trobada la tecnica per venir son amiga. 

Pas de presents, pas d'estring penjat a la fenèstra, pas de convit per manjar o beure un còp. Non, aquò marcha pas. 

Se vòles far collèga-collèga amb lo vesin, te cal bricolejar.

La salopeta, la susor, las tacas de pintura, aquò li agrada.  

Primièra tapa : li far creire qu'es imprescindible dins ta vida. 

Segonda tapa : aplicar sa responsa per que s'interesse a ta persona.

Tresena tapa : bicar.

Concretizacion :
Voliái pintrar la pòrta del garatge que n'aviá plan de besonh. Ò, aquò èra pas per l'estetica, mas podiái pas daissar la fusta se secar mai de temps. Anèri a Casto me crompar de lasura per pintrar la pòrta. 
Mas quand te vendon quicòm a Casto, te vòlon vendre la mitat de la botiga. E te parlan de decapar, ponçar, lissar, gratussar e tot plen de vèrbs del primièr grop que compreni pas plan a qué correspondon. Alara, li telefonèri al vesin per saber que me caliá faire en dirècte de Casto en li dire "alò lo vesin? de qué me cal prene? pliz help me". E aquí, pitre de chivalièr blanc en abans, me respond :"vos cal crompar una bròssa d'agram". 

OK.

Una setmana mai tard, perque cal daissar marinar un pauc, es aital que las causas son bonas, quand las daissas marinar un pauc, e ben sortisses sul trepador l'escala, ta lasura, ta botelha d'aiga perque puta-que-fa-caud-mila-dieus e THE bròssa d'agram. Montas sus l'escala, que una femna quilhada sus una escala, o ai ben remarcat, aquò li agrada al vesin! E grata que grataràs la pintura vièlha de la pòrta. 

Doas minutas mai tard, lo vesin dubrirà sa fenèstra e te cridarà, perque ara coneis ton pichòt nom. 

- Vos la cal ponçar la pòrta, serà melhor! 

Ok, alara conàs, perqué me diguères de crompar aquò?

- Non, va plan amb aquò.

- Vos l'ai daissada dins lo garatge la maquina de ponçar, la podètz prene se volètz.

- Non, non, vòli pas ponçar.

- Mas si, es melhor. 

- ...

-Davali.

Davala. Sortís l'alonga electrica, branca la maquina e ponça al mens 10cm2. Pas tròp tanpauc, è! 

- Agachatz, tocatz coma es melhor aital.

- Rai. Mas ieu o vòli pas far.

- E ben, o vos farai ieu alara!.

YES!
I WIN! 
Melania : One point!

Rendètz-vos pres l'endeman 8h per ponçar la pòrta del garatge. 

7h45, lo tipe i es, ponça que ponçaràs.

Ieu l'agachèri.

E a un moment l'ajudèri. 
Un pauquet. 
Per netejar la pòrta abans de la pintrar. 

E parlèri. 
Bon dieu que charrèri. 
E lo faguèri charrar tanben. Istòria de ne saber un pauc mai. 

L'autre vesin, lo marroquin que vòl viure amb ieu, me maridar o al mens tirar un còp, ditz que lo Vesin a una amiga, que lo dissabte de ser, se'n va. MAs ditz aquò que deu èsser gelós lo marroquin.

De fach, l'estiu es estat policièr amb doas enquèstas parallèlas sul vesin : son eslip unenc e sa vida sexuala. 

Quand acabèt de pintrar, al cap d'una bona ora e mièja, diguèt "tornarai deman per la segonda!".

Ok, a deman!

De la còrda del vesin, un còp de mai

Ne pòdi pas mai.

Ne pòdi pas mai de l'agachar la còrda del vesin e d'i veire son pijama laidàs.

Al concors del pijamà mai òrre, lo vesin ganha.

E de luènh.

Ja, que metèsse sos eslips darrièr los lençòls per m'empachar de los comptar, trobavi aquò mesquinàs.

Mas que metèsse en tot primièr, aquí davant, jos mos paures uèlhs, lo pijama, es de crudeltat pura.

Una parentèsi : non, non, non, me soi pas enganada, ai ben marcat "sos eslips" amb tot plen de s, que l'autre jorn, blanqueta!, ne vegèri DOS d'eslips sus la còrda! Manquèri de cabussar de mon balcon e de li anar demandar de qu'èra aquela revolucion que me n'avián pas avisada. 

Rai, benlèu t'aviá juste tirat una lofa merdosa dins la setmana.

Fin de la parentèsi.

Alara, lo pijama del vesin e ben fin finala revèrta un pauc lo vesin. Es de la mòda de las annadas 80, es a dire laidàs, perque , o cal plan dire, las annadas 80, aquò èra missant missant gost. Non, es pas perque la mòda a passat, èra laidàs JA a l'epòca. Punt. 

Primièr de tot, m'o cal confessar, ai un problèma amb los pijamas masculins perque abans, innocenta e ignoranta de la dura realitat qu'èri, o sabiái pas ieu que los òmes cargavan de pijamas. Te cresiái que los òmes dormissián nuses o, en cas de grand freg, cargavan l'eslip (L'eslip de la setmana, 7 jorns, 8 nuèches, camfre power) perque a mon ostal, los òmes avián pas de pijama. Cresiái que i aviá una mena de rite de passatge e que passavas de l'enfantesa amb ton pijama Winnie l'orson a l'atge adulte-ai-los-colhons-peluts, sens mai de pijama per dormir. 

Vos disi pas lo primièr còp que dormiguèri amb un tipe que dormissiá ni nus ni en eslip:

- Ra, coma as l'èr con, lo pijama es per dormir a l'espital. (vos rasseguri, dempuèi, ai aprés la tolerància)

- N'as un tu de pijama, e siás pas a l'espital.

- Mas ieu soi una femna, e las femnas cargan de pijamas.

- E te creses qu'aquò's sexy un pijama amb de pinguins dessús? 

1-1

Mas tornem al traumatisme del jorn: lo pijama sus la còrda del vesin.

Primièr, la forma del pijama : cossí es copada la causa? Es un pijama anti-viòl nocturn. Amb d'elastics als ponhets e a las cavilhas, istòria de i pas poder passar la man genre "mmmm, te vau dintrar la man dins lo pijama long del braç e aprèp, t'anarai tocar la quèca" e istòria tanben d'aver l'èr ben con lo matin amb aquel pijama que te quicha e que te saucissona. 

Puèi, la color, ò 'fant la color, santa Verge aparatz me los uèlhs : vèrd. Mas pas un vèrd primaveral o un vèrd caqui-soi-un-òme-musclat-jos-mon-costum-militar, non, una mena de vèrd-botelha-caca-d'auca cansat de tantas lavadoiras dempuèi 1981. E per acabar de far venir lo vòmit, lo tricòt del pijama vèrd-botelha-caca-d'auca-cansat e ben dessús i a de raias blau fosc, amb un bocin de negre e de vèrd fluo. 

E ben ieu vòli pas mai subir aquò, vòli pas mai dever veire aquel pijama afrós un còp per mes. Manquèri de li anar dire al vesin "los pijamas aquò se fa secar al dintre de l'ostal, jamai sus la còrda defòra" auriái pogut apondre tanben "e los eslips, los cal metre cap a l'exterior de la corda, sequenon secaràn pas plan", mas seriá estat benlèu un pauc grossàs.

La bona nòva dins l'istòria, es qu'ai trobat de qué li vau faire coma present per Nadal!

Seguida e fin de cossí manquèri morir de freg

Dimenge, manquèri morir de freg. Tot lo mond se'n caga mas ieu èri amb quatre tricòts, tres caucetas, los gants e lo plumon sul cap, en mòde igloo. E romegavi grèu. Podiái pas solament plorar que las lagremas se me congelavan sus las gautas!

A mon ostal chicaguenc, ai lo caufatge central, de gas, amb de radiadors dins cada membre de l'ostal. 

E l'estiu, quand o volguèri tot destapissar (ieu e mas idèas...), me calguèt desmontar los radiadors per levar la tapissariá afrosa que i aviá darrièr. Los caufatges son mai vièlhs que ieu, son de fonda e pesan un ase mòrt. Lumbago actitud. Per los levar, los cal desbrancar. 

Per los endecats de la vida coma ieu, vos expliqui lo principi del caufatge central : es un circuit d'aiga que passa per de tudèls e que passa al dintre dels radiadors, l'aiga se passeja : va d'un radiador a l'autre sens doblidar de passar per la caudièra, se passa pas per la caudièra, serà pas cauda, segur. Es lo principi de la caudièra : te caufa l'aiga que aprèp anarà dins tot l'ostal. Doncas quand desmontas los radiadors en fonda per destapissar darrièr perque siás una maniaca psicorigida, te los cal desbrancar dels tudèls d'arribada e sortida d'aiga, te los cal joslevar, es aquí, te cal aver Hulk dins tos amics intims, que son pesucs perque son de fonda e en mai d'aquò son plen d'aiga que pas degun t'o aviá explicat que sus la caudièra i a un boton "vidange" que o vuèja tot. Rai. 

Doncas, al mes d'agost, vuegèri tot aquò, tornèri tot aquò a sa plaça, e fai tirar Marius. E tot de long, ma maire que legissiá lo MidiLibre mentre son amorós e ieu eriam a trabalhar, nos disiá "ieu o sabi far, i a lo meteis sistèma en cò de la Mamet". E de me far la leiçon "te cal purgar, te cal levar l'aire, sequenon caufarà pas plan". E d'afortir mai : "ieu o sabi far, i a lo meteis sistèma en cò de la Mamet". Un jorn o vos explicarai mai en detalh, ma maire dins la vida, en mai de legeira fisèla de Midilibre, es inspector de las òbras acabadas. 

Dimenge, en tota logica, li telefonèri a ma maire :

-Alò mamà? Marcha pas la caudièra, cossí fau? 

- E ben aluca-la.

- Ben òc mas marcha pas.

- A ben sabi pas. La de la mamet es tota electronica. 

E aquí bramèri genre "nos emmerdères tot l'estiu a nos dire que en cò de la mamet es parièr, e que tu o sabes tot, e ara o sabes pas?!?!?! Mas aviás pas que de te calar mentre eriam a los levar aqueles radiadors de mèrda!!!"

Per me calmar, sortiguèt son joker "aspasquededemandaratonvesin,ilestcharmantcethomme", de dire d'un buf, en una sillaba, sens respirar. Çò que me faguèt bramar mai, que lo vesin es pas a mon servici e tant que bicam pas ensem, li pòdi pas tot demandar aital.

Aviái cramat la carta "mamà". 

Me demoravan las cartas "petaça-te soleta", "lo vesin", "morir de freg", "lo caufagista".

Prenguèri la primièra carta. Anèri al mini-supermercat tot nòu qu'aviá dubèrt la velha, dubèrt cada jorn, mai que mai lo dimenge. Crompèri de luquetas. Que n'aviái solament pas de luquetas dins aquel ostal. E amb una sola luqueta dels quatre paquets crompats, capitèri d'aver una flama dins ma caudièra.

A ben èri contenta ten!

Mas aquò caufava pas.

Prenguèri la tresena carta "vida de mèrda, vau morir de freg", perque la quatrena carta, un dimenge, còsta tròp car, tot en me dire ma devisa de procrastinaira optimista "deman, farà jorn".

Diluns. Fin finala, prenguèri la carta "vesin" qu'es mens cara que la carta SOS caufagista.

- Alò lo vesin? Es Melania. Anatz plan?

- Òc (un "òc" genre "de qué li arriba encara?")

- Per asard, la sauriatz pas faire foncionar ma caudièra?

Lo tipe s'escacalassèt, diguèt "acabi mon cafè e arribi".

L'aimi.

Aquel tipe es un gentleman coma ne fan pas mai. 

Las doas minutas per acabar son cafè me bastèron pas per faire de bandieròlas "Vesin, t'aimi", ni per cargar mon vestit de pompomgirl per li faire una coregrafia "I can't stop loving you". De tot biais, tan melhor, qu'èri pas despilada, nimai dochada (mèrda ,fasiá freg! M'anavi pas dochar dins aquela sala de banh ont fasiá - 48º!!!! ). Puèi, compren pas l'anglés lo tipe.

Comença de me tocar la caudièra (òc, pas que la caudièra), de dire que tot sembla normal. 

- Pòdi agachar los radiadors?

- Segur, podètz agachar tot çò que volètz! (compren pas las indirèctas aquel con)

E aquí, demòra perplèxe e tròba lo problèma : quò's la fauta de mon desmontatge estival. Cal tornar botar en marcha lo circuit e aquò, val mai o far far per un professional, que el o a agut sabut, mas ara n'es pas segur, e vòl pas faire una conariá. A ben ok, telefonarai a un professional deman. Òc, val mai.

Charram un moment.

Se'n tòrna a son ostal e lo granmercegi tant e mai.

E vaquí qu'arriba lo Gentleman de las Vacanças que li agradava pas gaire l'idèa que faguèsse freg a mon ostal. 

Arriba, agacha la caudièra amb son aire colhon.

"De qu'es aqueste boton?" e sens esperar la responsa, apuèja dessús.

Ò 'fant, èra lo boton d'Hiroshima, l'explosion, lo fuòc, lo despegatge de la caudièra. 

Doas minutas aprèp, fasiá 20ºC dins totes los membres de l'ostal. 

Lo primièr que fa una remarca desagradiva sus mon incapacitat a apuejar sus un interruptor plaçat a cinc centimètres de la caudièra es fòrabandit dau blòg. 

Sine Die - Jorn 27 - Del vesin conàs

Dins lo tòp 3 dels conasses, son dos. 

Exaequo.

Anam començar per lo 1èr per l'ancianetat : lo conàs del campingcar.

ok, conàs del campingcar es redondant. Soi segura que de mond an estudiat d'un biais seriós e objectiu que los qu'an un campingcar son de conasses. Se l'an pas fach, vòli ben menar l'estudi. Postuli al pòste! Ont me cal mandar lo CV? 


Ja, lo tipe, a son campingcar parcat davant son garatge.
Normal, me diretz, mas los ostals dins lo lotejament son faches de tal biais que amb son campingcar parcat davant son garatge, tapa completament la fenèstra de la cosina de son vesin. 
Son vesin, de sa fenèstra de la cosina, quand fa la vaissèla e ben vei solament lo campingcar. 
Es un campingcar enormàs.
Lo jorn dintra pas mai dins la cosina del paure vesin qu'el a una paura Twingo. 

E quand lo met pas davant son garatge son campingcaràs, lo parca davant son ostal, e pren mièg trepador perque se lo met pas un pauc sul trepador, las autòs pòdon pas mai passar. 
Es un camionàs son campingcar.
Ont que lo parque, emmèrda.

Lo tipe, lo coneissiái pas, l'aviái pas jamai vist que ja aquel campingcar que pren la plaça vitala dels autres m'agradava pas gaire. 

En mai d'aquò, se'n va PAS JAMAI amb son campingcardemèrda ! A de li servís de l'aver a emmerdar lo monde se se'n servís pas? 
MAS TIRA-TE.
Pren ton campingcar, vai-te'n te perdre e tòrnes pas ! 


Un jorn, te vegèri lo campingcar sul trepador, la mala dobèrta.
E i aviá lo tipe dedins la mala, tot entièr.
Èra a i passar l'aspirator. 

L'avètz aguda tanben l'idèa diabolica ? 

Tampi la mala e me'n vau en córrer. 

A la bona galejada ! 
D'autant que lo tipe m'aviá pas vista! 
Coarda que soi, o faguèri pas. 

O regreeeeeeti !! 



Un jorn, èra amb una pelha a netejar son campingcar, bocinon a bocinon.
Mas te'n vas PAS JAMAI amb ton campingcardemèrda! Perqué lo netejas?

L'autre jorn, i aviá una ralonga electrica que sortissiá de son ostal e ai pas comprés de qu'èra a faire.
Una conariá encara.

L'autre jorn, lo pintrava. 
Mas perqué lo pintras ton campingcardemèrda, se te'n vas pas jamai ! 

Uèi, aviá quilhat la parabòla. 
Ben va pas partir aquel conàs amb son campingcar, avèm pas drech de partir, sèm confinats, conàs. Fa dos ans que lo bolègas pas ton campingcar, vas pas partir contaminar ta conariávirus pel mond just ara! 

E quand tornèri passar, l'aviá desquilhada la parabòla.

E ben m'interrògui ! 
De qué i trasteja cada jorn de l'annada dins son campingcar lo tipe? 
Un còp qu'as passat l'aspirator dedins, defòra, dins totas bóstias e malas, qu'as fach la posca amb ta pelha dedins, defòra e suls costats, qu'as fach lusir totas las placas d'immatriculacion, e que te'n vas pas en viatge amb ton encastre, de qué pòs brandar aquí dedins ?

Un jorn, farai aquò a la Tarantino : i anarai, lo sortirai de sa mala per la pèl del cuol, li fotrai un bacèu, l'estrangolarai amb sa ralonga electrica vèrda, li tustarai lo cap contra son campingcar, que son uèlh fixarà coma la paret neta de son campingcar s'embrutís de la graissa de son pel primièr puèi de sa sang roja e li bramarai DIGA-ME DE QUE I FOTES DINS TA PUTA DE CAMPINGCAR QUE MANJA TOTA LA PLAÇA !

E aquí, lo vesin, qu'aurà pas pogut véser de sa cosina, mas que m'aurà ausida, sortirà, amb tota l'escuresina amolonada dempuèi d'annadas que l'autre li tapa lo solelh, e li bramarà el tanben e li daissarai lo tipe, aital es el que lo tustarà contra lo campingcar : e ta remòrca, è, ta puta de remòrca, de qué m'emmèrdas amb ta remòrca? Que quand es pas lo campingcar, es la remòrca que nos fotes al mitan !




Crei-me legeire : val mai aver de DjobiDjobea coma vesins immediats qu'un campingcarista. 

Mon vesin d'en fàcia qu'es tanben lo d'en dejós

Dins ma tuta chicaguenca, la sola causa bèla es lo garatge. 
Coma es grand coma un terren de balon, ne lògui un bocinon al vesin. O avoi: li lògui perque èra aquí abans ieu, la mameta de l'ostal li logava dempuèi dètz ans e los eiretièrs de la mameta qu'èra aquí abans ieu me diguèron "es brave, logatz-li lo garatge, pauròt". Alara, rai. E coma soi pas una capitalista, li lògui lo garatge una mièja-misèria (mas quand meme son loguièr aumentèt de 30% amb lo cambiament de proprietària...).
A doncas la clau del garatge ont daissa son auto de càco, son petarrèl borgés e son pati de pescaire. 
De còps que i a, lo rescontri dins lo garatge. (Pensatz plan qu'ai arrestat de i davalar nusa al garatge! De tot biais, i a de corrents d'aire dins aquel garatge.)

A la debuta, aquel vesin, lo trobavi estranh e un pauc ranci. Mas coma aviái pas res de li reprochar, lo podiái pas escampar de mon garatge. 
Pas mejan de charrar amb el, pas res.
A un moment, aviái pensat, entre totes los cartons amolonats dins lo garatge, de ne far un "sexual" : en marcant dessús lo contengut genre lubrificant, capòtas, chibre de plastic, nèrvi de buòu e autres. Istòria de lo destorbar un pauc (niark niark niark).

E un jorn, me diguèt :
- S'avètz besonh d'ajuda per montar un mòble, vos pòdi ajudar.
- A ben las laissas, las ai montadas totas, sabètz las laissas IKEA son de bon montar. Me demòra pas que de montar los libres que me cal metre dessús! 



- Se volètz, las vos monti ieu totas aquelas caissas.
- Non, non, vos laguietz pas, o farai. Quand n'aurai lo coratge. (colhassa, fa una setmana que las devètz montar e qu'o fas pas!)
- Non, mas o vos fau, me geina pas.
- Mas pesan, vos poiriatz far mal a l'esquina (mas cala-te, innocenta, te prepausa de far la causa que vòles pas far!!!)
- Ò, sabètz, al trabalh ai la costuma de mòure de causas pesugassas.
- Bon, ben se volètz.

E lo tipe me montèt las caissas (l'ajudèri un pauc pasmens, soi pas puta!).
E mai, per faire lo mascle, a un moment, las montèt doas per doas. 
Al cap de dètz minutas, e aprèp una brava susada, podiái enfin organizar ma bibliotèca.
Dempuèi, mon vesin es mon idòla.
Se me demanda en maridatge, li disi de òc sulpic!


Quin gentleman :)

Lo vesin seriá un porcàs?

O sabètz, soi curiosa coma una lofa.
E lo vesin me tafura (mas pas ont m'agradariá).
Alara, ensagi de ne saber un pauc mai.
Demandèri a las vesinas, ne sabon pas gaire mai que ieu. Fa trenta ans que lo coneisson e ne sabon pas mai que ieu. O alara, fan de retencion d'informacions? 

Doncas, soi passada a una autra tecnica : l'agachon.
O l'espiatge de nivèl naut naut naut.
Per exemple : sa bugada.

En espiant sa bugada sus la còrda, ai apresas tres causas: 

- a un lièch per doas personas. O alara, sap pas legir las etiquetas quand compra los lençòls. O alara, vòl far creire que... O alara, dormís dins un sofà-lièch.

- carga un pijama. Pas sexy mas pròpre. Pas de traças blancas de las que rabalan sovent suls pijamas dels òmes. Es per aquò que tot plen ne cargan pas de pijama. Aital daissan pas d'indicis.

- carga de boxers sexis e non pas d'eslips. Enfin, puslèu un boxer. Cada dissabte, i a pas qu'un solet boxer sus la còrda. A, es polit, es kaki. M'agrada. Mas un? Pas qu'un? Pels sèt jorns de la setmana? Seriá un porcàs que carga pas qu'un boxer per setmana lo vesin? Lo meteis tipe que lava sa veitura de longa e que recapta tot en angle drech dins lo garatge? 

Aquela istòria de boxers, me cal saber de qué ne vira!

Teorias : 
- n'a un per trabalhar e ne carga pas la dimenjada perque la dimenjada es freedom for alibòfis
- n'a tot plen que son pas polits ni sexis e un pauc traucats, a vergonha, e gausa pas de los metre sus la còrda que tot lo mond los li veiràn sos eslips pas polits (rrooooo, Vesin, te'n fagas pas! Lo mond agachan pas aquelas causas!).
- a una autra còrda per la bugada darrièr l'ostal. 

Vau menar l'enquèsta.

Lo vesin, l'estiu, lo slip e la rèsta (4)

(1) (2) (3)
Vos ramenti la cronologia anonciada de la tacatica per agantar lo vesin :

Primièra tapa : li far creire qu'es imprescindible dins ta vida. FACH

Segonda tapa : aplicar sa responsa per que s'interesse a ta persona. FACH

Tresena tapa : bicar.

Entre dos còps de vièch pincèl, me conta las òbras que faguèt a son apartament. E quand o aguèt tot netejat coma cal, me diguèt "Lo volètz veire mon vièch apartament?"
"Non."

Vaquí.
E perqué pas? 
Perque cal daissar MA RI NAR.

A, aquò rai, la marinada pòt virar mal e èsser la debandada...

Mas, ara qu'eriam intims amb lo Vesin, sabiái que ma tacatica marchariá.
E quauques jorns aprèp, i tornèt : " e lo volètz veire mon apartament?". 
Montèri doncas en cò sieu.
E ben!
Tot es subrerecaptat, subrenetejat, pas res que despassa, pas res que rabala, pas una merdòta pel sòl. Tot d'un còp, aguèri vergonha,perque a mon ostal a ieu es puslèu lo contrari...
MAS, aviá lo lièch de pas fach.
Lo vesin fa pas son lièch!!!
E ben òc, perque me la mostrèt sa cambra!
E sabètz qué?
I a de miralhs ! 
De miralhs tot lo long del lièch, sus las pòrtas de l'armari.
Es pas un pauc porcassièr aquò?

E sabètz qué mai?
Sul lièch pas fach, i aviá lo pijama vèrd.

E ben ieu, un lièch que t'i rabala dessús un pijama tant afrós, m'i vau pas escambarlar.

Sine Die - Jorn 28 - Del vesin pecaire

Dins lo tòp 3 dels pecaires, son dos.

Exaequo

Anam començar per lo primièr per proximitat geografica : lo vesin d'en fàcia a drecha. 
L'ai pas jamai vist. 
Sabi pas a de qué sembla. 
Sabi pas son nom.
Existís pas.
Viu pas.

Pasmens, cada dimècres de ser, bota al pè de sa bóstia de las letras sa saca jauna.

Al plan-pè, los contravents son totjorn barrats.
Al primièr estatge, son totjorn dubèrts.

L'Amorós me ditz que los VesinsCatolics li pòrtan lo jornal La Crotz cada jorn. 
Mas perqué es barrat en bas?
Es benlèu dubèrt de l'autre costat? 
Faguèri lo torn per anar espinchar darrièr l'ostal.
Los dos contravents del bas son barrats, totjorn, a cada còp. 
Lo jardin sembla abandonat. 

Es benlèu mòrt? 

A non, lo ridèu de la fenèstra de drecha amont es mièg dubèrt. 

Perqué dubrís pas en bas? 
Perqué viu dins lo negre coma aquò ? 

Es veuse. 
Dison que remonta pas lo dòl.
Los VesinsCatolics li pòrtan lo jornal La Crotz cada jorn. 
Los vegèri l'autre jorn, la pòrta èra entredubèrta, li parlavan, coma de catolics que vòlon ajudar lo vesin, en capejant doçament, el, èra amagat darrièr sa pòrta. Los faguèt pas dintrar, sortiguèt pas. Lo vegèri pas.

Lo coneissi pas, l'ai pas jamai vist, sabi pas a de qué sembla, sabi pas son nom. Mas a cada còp que passi davant son ostal abandonat, ai plan de pena per el. 

Pecaire.

Tròp seriosa!

Ièr de ser, gausèri dire de NON a un convit del vesin per veire LO rescontre Barça-PSG.

Mas èra pas lo vesin monoboxer. N'es un autre que sabi pas de qué carga el jos sas cauças nimesencas. 

De qué? I auriá un autre vesin que benlèu i auriá mejan?!

E ben òc ;)

Mas podiái pas ièr de ser, que uèi, i a escòla.

Çò pièger, fin finala, es que poguèri pas veire lo balon.

Fotut!

Vòli pas èsser pessimista mas me sembla qu'amb lo vesin, es fotut.

M'aviá contat sa vida a l'asard d'un rescontre dins lo garatge e fasiá de jorns qu'aviá pas brica lo moral lo tipe. E un jorn, aguèt un rendètz-vos important , de matin, qu'anava condicionar la rèsta de sa vida e la rèsta de son moral.

E aquel jorn d'aquí, arribi a l'ostal de vèspre e te vesi qu'a los contravents de tancats. Lo vesin a PAS JAMAI los contravents de tancats.

Panica.

"Benlèu que son rendètz-vos s'es pas passat coma voliá, qu'a pas lo moral e que se vòl penjar."

Panica, panica. Passi un quart d'ora a virar pròche de la fenèstra del salon per poder devistar de qué se passa dins son salon a el, mas pas res.

Panica, panica, panica. Telefoni a La Jefa en li explicar l'afar. 

- E ben, vai-te'n picar a sa pòrta.

- A mas siás caborda, i soi pas jamai anada a son ostal. E quand dubrirà, aurai l'èr fina ten: " A ben, vos sètz pas suicidat finala?"

- Rai, ben sabi pas, telefona-li.

- Òc, es aquò, li telefoni, e se respond pas, anarai picar a sa pòrta.

Vos cal saber una causa : m'agrada pas de telefonar al mond que coneissi pas subreplan. Aquò's un esfòrç enormàs per ieu. Mas aquí, cargada de tota la motivacion possibla, li telefoni.

Aquò tinda. 

Respond. 

(of, es pas mòrt!)

- Alò, lo vesin? 

- Òc

- Es Melania! Cossí anatz?

- Coneissi pas de Melania.

E ben crèba, caronha!

E de nòvas del vesin, ne volètz ?

Vos sovenètz de mon vesin que ne vos parlèri tant? 

Sabètz lo qu'a un eslip e un pijama vèrd afrós? 


E ben figuratz-vos que las causas an cambiat! 

Los eslips, los vesi pas mai. 
O a quitat de ne cargar o los amaga plan sus la còrda per pas que los vegèsse. (aquò's viciós!)

Per lo pijama, e ben lo pijama vèrd a de-sa-pa-re-gut. 
Tòrni dire:  pijama vèrd de-sa-pa-re-gut.

Aquò's un drama per ieu.

L'a remplaçat. 

Ara sus la còrda, te vesi secar un polit pijama normal, negre. 


Quand vesi secar la bugada del vesin, vos disi pas la decepcion a cada còp.



Dau còp, me pausi de questions... per explicar aqueles cambiaments...
Primièra teoria: legís mon blòg.
Segonda teoria: ai desparlat, un moment d'inatencion, e bim, li diguèri.
Tresena teoria: a remarcat mon agach de caçaire tucle sus sa còrda e se mesfisa.


Sèm pas dins un libre de Ganhaire, mas seguirem l'afar !

Mon vesin lo papet

Al-meu-ostal-de-Marineta-e-Pomponeta-e-ieu, ieu ai la cambra al primièr estanci.
Ai una cambra grandarassa, perque i soi de longa embarrada dedins, amb doas fenestras grandarassas. Per una de la fenèstra, la que fa dintrar lo solelh la tantossada, vesi un arbre. Se'n fotèm. Es un auseral me sembla, mas se'n fotèm. Per aqueste ostal, i a tot plen d'arbres, mas se'n fotèm ai dich... pffff. Doncas per una de las fenèstras, te vesi un arbre, e per l'autra fenèstra, la que fa dintrar lo solelh de matin, i a Sant Clar, e abans Sant Clar, i a d'ostals. E just en dejós, a un vintenat de metres, i a un ostal al design un pauc particular. Sai pas de qu'avián fumat los arquitectes... Vos fau un dessenh de çò que vesi:

Comprenètz ara perque mon blòg es pas un BD-blòg??

Vos expliqui lo dessenh: es la faciada que vesi de ma fenèstra.
De'n primièr, i a la veitura, qu'es dins un sembla-garatge qu'ai pas dessenhat per complicar pas la mesa en scèna (e qu'o sabiái pas faire), es una Pijòt nòva (lo primièr que ditz que la veitura dessenhada sembla pas una pijòt nòva....). Mas çò que me truca a ieu es pas la Pijòt nòva ( enfin si, akò me fa cagar que ieu t'ai una ronha que li bastariá al papet d'en fàcia. Tè, li podrai prepausar... ). Non, çò estranh dins aqueste ostal, son las fenèstras. Semblan de balestièras o de fenèstras de cagadors. Alara ieu compti amb mos dets. N'i a cinc de fenèstras d'aquesta mena, en rengueta. A, çò vèrd dabans las fenèstras, son d'arbres, mas o aviatz comprés... Alara, compti amb mos dets e dins mon cap. Una fenèstra pel cagador, una fenèstra per la sala de banhs, una per la cosina. E las doas autras?????
Alara, podètz demandar cossí sabi qu' i a un cagador, una sala de banhs e una cosina? Ja perque n'i a dins totes los ostals, arquitecte fracàs o pas. E perque o veguèri de mon uèlh marron e aluserpit (non , soi pas bòrnha, es una figura d'estil! ). Òc, perque lo papet, m'agrada de l'espinchar. E l'autre jorn, lo veguèri dins sa cosina, enfin me disi qu'es sa cosina, qu'aviá una caçairòla dins la man ("o veguèri dins sa cosina"... i a d'erotisme akí dedins...) E i a una fenèstra que de matin es tampada e s'i vei pas res que lo veire es trebol, si , s'i vei la siloeta de mon vesin lo papet, mas cervèlas ne dedusisson qu'es la sala de banhs. E coma son de fenèstras de cagadors, i deu plan n'i aver un de cagador! De que pensaviatz??? Que li aviái vist lo cuol al papet? E ben non!! Malpensats!
Alara de qué son las doas autras fenèstras? E perqué 5 fenèstras en rengueta que en mai de semblar de fenèstras de cagadors, semblan de fenèstras de preson amb los barròts?
Per la segonda fenèstra (es la cosina), pel primièr còp, ièr, capitèri de veire luènh. E veguèri una television, e sus la television, i aviá de flors. Sai pas s'èran de plastic o naturalas. Pensi que de plastic. Que los vièlhs son pas cons, sabon que las flors las cal asagar, e se las metes sus la television e asagas, adieussiatz Lepers e Drucker...
Mas akò respond pas a ma question: de qué son totas aquelas fenèstras mila dieus?! E encara, me vòli pas pausar la question de la graaaaaaaaanda fenèstra amb de barròts qu'es pas jamai alucada...
Sus la brústia del corrièr del papet... A a doas brústias lo papet, a akò cal que lo compte. Quand vos disi que l'espinchi lo vesin. Voliái agachar son nom d'ostal. E te vesi una brústia gròssa "PUBLICITÉS". A una brústia per son mail corrièr, e una per la publicitat. Doas opcions: o es psicorigid o perd lo cap e escampa la publicitat amb lo corrièr. Coma soi optimista, preni la segonda opcion. E sus sa brústia de las letras, i aviá "Sénher e Dòna son-nomd'ostal-qu'ai-ja-oblidat"(soi pas una bona lenga de pelha), mas ieu, sa femna l'ai pas jamai vista. Pasmens, una pijòt nòva, akò's una causida de femna.
Alara, ai pensat qu'èra vèuse.
M'anatz dire que me'n fau de films sul papet d'en fàcia. Vos podètz pas imaginar, me fau de scenarios entièrs dins mon sicap a ieu. Auriatz paur. Me los caldria escriure. Me caldriá faire un blòg de mai, que i auriá pas pro de plaça sus akeste: mosfilmsdinsmonsicap.blogspot.com. Nòti l'idèa.
Normalament, per arrestar mos films, çò que fau, m'acari a la veritat reala de la vida vidanta. E los que me coneisson, e los que me coneisson pas vos o disi, sabètz qu'ai un bon feeling amb los vièlhs, los papets o los mai de 50 ans en general (me vau faire incendiar pels mai de 50 ans comparats a de papets oaf oaf oaf). Seriá aisit per ieu d'anar charrar amb lo papet. Benlèu qu'es un setòri de la bòna, benlèu que parla occitan, e me fariá visitar son ostal, me donariá de pastissons qu'a dins son armari dins sa cosina de la segonda fenèstra. E aital o saupriái, o saupriái se las flors de dessús la television son falsas o pas, o saupriái de qué son las doas autras fenèstras de la rengueta de la 5 fenèstras misteriosas. O saupriái de qu'es aquesta fenestra grandarassa pas jamai alucada.

Mas lo papet, li pòdi pas parlar. Lo papet, capiti pas de lo rescontrar. Perque lo papet sortís pas jamai.

L'autre jorn, i aviá los policièrs a son ostal.

De còps que i a me disi, qu'un jorn crebarà, e o saurem pas: saurem pas se parla setòri, saurem pas de que i a darrièr akeles barròts e saurem quitament pas qu'es mòrt. Alara l'agachi e me disi un jorn serà mòrt.
E me demandi de qu'agacharai lo matin quand me levi.
E de còps que i a, me demandi çò qu'el pensa de ieu.

E me disi que sap pas qu'existissi.

Del vesin e de ma veitura

Lo vesin s'ocupa de sa veitura coma s'ocupariá pas de la femna qu'a pas jamai aguda.

E vai-zi que te la neteja!
E vai-zi que te li passa l'aspirator!
E vai-zi que te l'alisa amb un gant especial que fa lusir.


Dins mon garatge, i daissa lo Karcher per la veitura.
E l'autre jorn, me fa :
- Se la volètz lavar vòstra auto, lo podètz utilizar mon Karcher, lo vos prèsti, e amb plaser!
- Plan mercés, mas l'auto se lava quand plòu!


Es fotut.

L'eslip dau vesin

Vos pòdi dire que a mon entorn, l'istòria del boxer unenc del vesin fa parlar.
Caduna i va de sa teoria.
E disi plan "caduna".

Ma maire ditz que n'utiliza pas qu'un, que los òmes, aquò embrutís mens las culòtas que las femnas. Segur, un òme, aquò a pas las règlas que te taca lo pijama e los lençòls la nuèch, un òme, aquò a pas de pèrdas blancas (bon apetís!), un òme aquò a pas aquela c(o)(au)neta umida de longa entre las patas, rai. 
O cal plan dire, de còps que i a ne sortisson de causas un pauc desgulassas de nòstra pachòla, a despart d'un vièch mòl e d'espèrme caud vòli dire. Un jorn, trobèri una causa gelatinosa, genre agar-agar mas en transparent sens cap odor. Panica dins los comuns. Mandèri un SMS a tot mon repertòri en dirècte dels comuns amb una descripcion menimosa de la causa. Un me respondèt "ta gueule, c'est juste que t'ovules" (ai d'amics ginecològs pas totjorn aimables...). Las gallinas cantan quand fan l'uòu, nosautras, secretam de matèrias roswell's spririt, es la Natura, es aital.

La Jefa ditz que los òmes, si que los embrutan los eslips,  que s'eissugan pas aprèp lo pisson e la darrièra gota es totjorn per lo boxèr. 
Pas vertat, ieu coneissi de tipes que se l'eissugan la fava. Nota bene per nòstres amics los mascles que s'eissugan la fava aprèp lo pissonet : mèfi de i pas daissar de bocinons de papièr, es pas jamai agradiu d'engolir de papièr.

I a tanben los parkinsons que se secotisson l'aucèl de naut en bas per faire tombar la darrièra gota. E coma en general, i a totjorn mai d'una gota, ne profièchan per ne fotre un pauc pertot. Es un reflèxe canin.

I a tanben los que se prenon per sa mameta e son old school way of life : se lavan lo boxer cada ser e lo fan secar sul caufatge per aver los rostons caudets l'endeman de matin.

E ben ieu me demandi dins quina categoria es lo vesin. 

En tot cas, la puta, dempuèi quauques setmanas, vesi pas mai sos vestits sus la còrda. 

L'autbòi e los vesins 2

Ma tanta èra a contar lo dialòg amb lo vesin curiós (enfin, vesin... demòra a 500 metres):

- Diga, i a pas quauqu'un que jòga de trompeta per en cò tieu?
- E ne siás plan segur qu'aquò's de trompeta?
- E solid, que jogava d'aires de corridas!!!

que mon autra tanta que m'aviá ausida jogar diguèt:

- e ben sai pas se i aviá d'aires de corridas, que i soi pas jamai anada ieu a la corrida, mas as jogat " a la font de nimes"... Enfin me sembla, è...

Of. Urosament qu'ai una tatà per me defendre, ten.

La Talvera a Gaillac

Akesta dimenjada, anèri a Galhac, dins Tarn, per anar a un concert de la Talvera.
Ieu, o sabètz, la Talvera ne soi FAN FAN FAN.
E akò me geina pas brica de los veire e de dançar cada dimenjada. Perque, ieu, quand aimi, compti pas.

Alara, èra the balèti serada de Galhac e de l'Albigés. Sas, akò dançava! e puslèu plan! Mas akò risiá pas gaire, te fasián lo morre akeste mond. Cadun dança amb SA femna e pas la del vesin. Cadun dança amb SON òme e pas lo del vesin. Boooo, èra pas gaire convivial. Es lo primièr còp qu'ai aquesta impression dins un balèti.
Akò sentissiá lo talhièr de danças, sas que se t'enganas o que deliras un pauc lo mond te mòstran las dents.
Bon vos passi los detalhs. Mas dançar es per se regalar, pas per veire se foguères un bon escolan del talhièr!

Akí una video amb doas borrèias
Una video qu'es encara mercés a l'Anpoluta que l'avèm. Alara, avètz lo drech de dire qu'es mal filmat que soi ieu que filmèri (d'aquí los zoms suls pès oaf oaf oaf).
Bon, me cal pas dire de conariás sus l'Anpoluta perque me diguèt que legissiá lo blòg, mas daissa pas jamai de comentaris la puta!




.

Sine Die - Jorn 43

De la fenèstra de la cambra, vesi un canton de la cambra dels DjobiDjobea. 
Mai precisament, vesi lo canton de l'armari .
Es pas gaire, mas a ieu me basta.

Penjat al canton de l'armari, i a la carvata del vesin DjobiDjobea.

Amb l'embarrament, lo vesin fa coma ieu amb los sostens, la carga pas mai sa carvata. 

Aquela sembla intimitat comuna me trebola. 

L'eslip dau Vesin : avanci!

Mèfi, mèfi!

Aquò avança per la futura resolucion del mistèri de l'eslip dau vesin!

L'autre jorn que venguèt pagar lo loguièr, lo desvestiguèri, sauvatja, li faguèri l'amor e ai gardat l'eslip en trofèu demorèt un brieu a charrar a l'entorn d'un bon cafè liofilizat. E al fial de la discutida que consistís de mon costat a pensar pas que tres causas en bocla: "mas qué li vau dire?", "poiriam  èsser amants, seriá practic" e "cossí li demandar per l'eslip?", ai descubèrt qu'avèm dos punts comuns. 

Lo primier: fasèm las crompas al meteis endrech. Enfin, als meteisses endreches: l'Intermercat e la botiga dels païsans. "I poiriam anar ensem faire las crompas! E aprèp, poiriam bicar!", bon, li ai pas dich, mas i auriá pogut pensar solet! Èri contenta, aquò vòl dire qu'avèm una valor comuna. Mas ieu sabi tanben que fa sas crompas al Lidl e Lidl, es pas bon. Cossí o sabi? Daissa son estòc de sembla-chuc d'irange del Lidl dins lo garatge, i arriba pas tot solet lo botelhon del Lidl dins lo garatge quand meme!

Segond punt comun, e aquí marquèri cinquanta punts d'un còp amb la question mai eficaça que l'estrip tease integral: "volètz de chocolat?". Li agrada lo chocolat! Es un gormandàs! E coma aviái crompat de chocolat del bon, se regalèt. "Se cal far plaser dins la vida! Bicam?". E de dire "a mas se comenci, la vos tombi la plaqueta", "es pas grèu, n'i a d'autras". 

Leiçon d'educacion nº1 : quand lo mond te ditz "o pòs manjar tot", o manges pas tot, malurós, aquò se fa pas! 

E el mangèt tot lo chocolat. 

M'a manjat tot lo chocolat, es la debuta de l'intimitat aquò, vertat?

Fotut, fotut!

L'autre jorn quand lo Vesin me daissèt los campairòls dins los escalièrs, li telefonèri per lo granmercejar "e mai se afinitats".

- Alò, lo Vesin? 
- Es Melania, sabètz, la vesina d'en fàcia!
- Òc! Los avètz trobats?
- E òc. Plan mercés!
- A ben, de res, es pas grand causa.
- e ben, se volètz, deman, poiriatz venir dinnar a l'ostal, los manjarem! 
- Ò non, que ne vau manjar pendent tres jorns!  (bim dins las dents)
- Rai...

Silenci. 

- Aquò vos ditz de venir al cinèma amb ieu deman?
- Lo cinèma? Que non pas! Aquò m'agrada pas!


E ben, vai-te'n cagar!

"Mas as pas paur?"

Mas ont l'ai crompada ma tuta? 

A la ciutat. Vos explicarai perqué un autre jorn.

Quina ciutat? 

A Chicago.

Chicago de Lengadòc, pas lo Chicago vertadièr, òu. O aviatz comprés. 

E ont a Chicago? 

E ben dins lo Bronx.

Lo barri que los agents immobilièrs, dins una pudor rància, qualifican de "colorat".

E quand lo mond s'assabentan qu'ai crompat un ostal, demandan ont. "Chicago". Primièra decepcion. "Ont a Chicago?" "Al Bronx".  E aquí, un diablòt lepenesc s'asseta sus son espatla e li daissa tombar dins l'ausidor de mantras òrres "Arabs, caracos = drògas, raubatòris, agressions, orror, malur". Alara aquel barri que lo coneisson pas que d'i èsser passat amb lor berlina, per eles, "marca mal". "Mas as pas paur d'anar viure alai?"

E ben non. 

Ai pas paur. Al contrari, son plan contenta de viure dins un barri popular popular. M'agrada de viure dins un barri qu'es tot levat francés francés. 

Ièr, de mon balcon, vesiái un rambalh pas possible amb de dintradas e de sortidas del garatge de l'ostalàs vesin. De caissas e de caissas de mangiscla.

A la nuèch, doas vièlhas èran a s'afanar sul trepador davant lo garatge, a preparar aquela mangiscla. 

Curiosa coma una lofa, me poguèri pas empachar d'anar demandar de qu'èra, de qué fasián.

La vièlha qu'èra defòra, en me veire arribar, aguèt un pauc paur que sabiá pas qué pensar de mon arribada subta. Li soriguèri. Me soriguèt. Podiam parlar. 

Bon, pas tant qu'aquò que parlava pas francés e lo compreniá pas gaire. Ne cridèt una autra, tant vièlha coma ela, mas que parlava plan francés.

Non pas, es pas una fèsta religiosa : lo vesin se marida! E elas son d'amigas que venon ajudar per la preparacion del repais.  I seràn per la nuèch. 

E perpensi. Compari aquò a nòstre biais ridicul d'anar veire un tipe que lo coneissèm pas de res que nos prepausarà un menut sembla-luxuós a 65€, 85€ o 120€ per persona e qu'aquò serà lo repais de nòstra vida... Se recampar e far la cosina per far la fèsta l'endeman, es quand meme mai convivéncia and paratge spirit, non?

A doas oras dau matin, i aviá encara de lum e aquò charrava dins lo garatge.

Aqueste matin, ausissi los "ioiós" de las femnas.

Òc, m'i sentissi plan dins mon Bronx.