Mon vesin d'en fàcia qu'es tanben lo d'en dejós

Dins ma tuta chicaguenca, la sola causa bèla es lo garatge. 
Coma es grand coma un terren de balon, ne lògui un bocinon al vesin. O avoi: li lògui perque èra aquí abans ieu, la mameta de l'ostal li logava dempuèi dètz ans e los eiretièrs de la mameta qu'èra aquí abans ieu me diguèron "es brave, logatz-li lo garatge, pauròt". Alara, rai. E coma soi pas una capitalista, li lògui lo garatge una mièja-misèria (mas quand meme son loguièr aumentèt de 30% amb lo cambiament de proprietària...).
A doncas la clau del garatge ont daissa son auto de càco, son petarrèl borgés e son pati de pescaire. 
De còps que i a, lo rescontri dins lo garatge. (Pensatz plan qu'ai arrestat de i davalar nusa al garatge! De tot biais, i a de corrents d'aire dins aquel garatge.)

A la debuta, aquel vesin, lo trobavi estranh e un pauc ranci. Mas coma aviái pas res de li reprochar, lo podiái pas escampar de mon garatge. 
Pas mejan de charrar amb el, pas res.
A un moment, aviái pensat, entre totes los cartons amolonats dins lo garatge, de ne far un "sexual" : en marcant dessús lo contengut genre lubrificant, capòtas, chibre de plastic, nèrvi de buòu e autres. Istòria de lo destorbar un pauc (niark niark niark).

E un jorn, me diguèt :
- S'avètz besonh d'ajuda per montar un mòble, vos pòdi ajudar.
- A ben las laissas, las ai montadas totas, sabètz las laissas IKEA son de bon montar. Me demòra pas que de montar los libres que me cal metre dessús! 



- Se volètz, las vos monti ieu totas aquelas caissas.
- Non, non, vos laguietz pas, o farai. Quand n'aurai lo coratge. (colhassa, fa una setmana que las devètz montar e qu'o fas pas!)
- Non, mas o vos fau, me geina pas.
- Mas pesan, vos poiriatz far mal a l'esquina (mas cala-te, innocenta, te prepausa de far la causa que vòles pas far!!!)
- Ò, sabètz, al trabalh ai la costuma de mòure de causas pesugassas.
- Bon, ben se volètz.

E lo tipe me montèt las caissas (l'ajudèri un pauc pasmens, soi pas puta!).
E mai, per faire lo mascle, a un moment, las montèt doas per doas. 
Al cap de dètz minutas, e aprèp una brava susada, podiái enfin organizar ma bibliotèca.
Dempuèi, mon vesin es mon idòla.
Se me demanda en maridatge, li disi de òc sulpic!


Quin gentleman :)