De l'ecologia o de la pauretat, de la sexitud e dels mascles

L'autre jorn, me caliá anar a Trònas

E Trònas es un pauc al tròn de Dieu.

Alara co-veiturèri.

Passèri pas per de sits ont te cal pagar, non non : me faguèri carrejar per una que deviá anar al meteis endrech que ieu, tombava plan. E çò que tombava encara melhor, podiam prene sa veitura de foncion, pas vist, pas pres, pagariam pas la gasolina e aniriam a Trònas dins un viatge pagat pel contribuable. Sèm aital nosautras, lo contribuable, te l'empifram, puèi que la recipròca existís pas.

Èra un divendres que ploviá.

Primièr, me caliá anar a Fantons, la vilòta de ma menaira, ont auriái pogut anar en autocarri a 1€, mas, soi benlèu paura e ecologista, mas lo ser tard de bus a 1€, n'i a pas per tornar a Chicago. Lo conselh general te fa de bus a 1€ mas passadas set oras, tintin!

Anèri doncas a Fantons per dinnar en cò de ma menaira. A ben òc, soi aital, me fau carrejar e en mai d'aquò, me devon apasturar lo mond.

Partiguèrem lèu-lèu que la menaira aviá un acamp a Mamet Zaza a doas oras petantas. Ben òc, es gràcias a aquò que podiam abusar del contribuable. I podiái pas anar amb ela a l'acamp, perque amb mon pel blanc e mon biais de me vestir bochard, i aurián pas cregut al còp de la novèla estagiària ambiciosa.

La menaira me daissèt doncas dins l'endrech mai a la mòda de Mamet Zaza : lo macdonald.

Vos vesi ja cridar a l'eresia, banda de legeires bobòs que sètz, l'americanizacion, lo fastfood, l'estronfood, la catastròfa de Chernobil, la fonta dels glacièrs, lo divòrci de Barack. Rai. Mas al Macdonald, te banhas pas quand plòu, as un sèti quasi confortable e mai que mai i as lo Sant Graal Wifi. O sabiái pas ieu mas t'an una puta de bona conexion al Macdonald! Passèri doncas tres orassas al Macdonald de Mamet Zaza. Mai que tot çò que i poguèri passar dins ma vida. Perque ieu i vau pas jamai al Macdonald, soi una bobò ieu, l'americanizacion, lo fastfood, l'estronfood, la catastròfa de Chernobil, la fonta dels glacièrs, lo divòrci de Barack e mai la rèsta que ne parli pas perque ai quicòm mai de contar uèi. 

Coma en mai de bobò, soi plan educada, consomèri. Qu'es plan de lor chucar la conexion al Macdonald, mas cal un bocin gastar d'argent. Es pas complicat : m'agradan pas lors entrepans, las patatas, es pas bon per mos trigliceridis/colesterol/estomac/linha (pas de mencion inutila), los glacets, a ben es l'epòca ma paura Luceta. Alara, engoliguèri un brave desenat de “Lait au chocolat chaud Banania” o quicòm del genre que capitavi pas de dire “banianià, banianà , bananà”, la caissièra ne ritz encara.

Un wifi que marcha, de chocolat, i podiái passar d'oradas al Macdonald ieu aital.

Comencèri de panicar e a trobar lo temps longuet quand l'ordinator s'atudèt per manca de batariá. Pas grèu, aviái pres lo cargaire... mas ai pas encara trobadas las presas al Macdonald. 

Rai.

1èr episòdi mancat de la jornada.

De Mamet Zaza a Trònas, charrèrem. A ben òc, doas femnas dins una auto jos la pluèja, charran, e charra que charraràs... dels mascles! Ne diguèrem de mal, ten.

Arribèrem a Trònas un pauc tardièra que nos perdèrem a Pastres e i aviá de taps  al Bisexual.

La menaira me daissèt davant lo luòc de rendètz-vos e partiguèt per parcar lo veïcul de foncion.

Sopèrem a Trònas.

Enfin, non, abans de sopar, aguèri lo segond efièch Macdonald. Tant lach, tant chocolat caud, tantas causas que normalament bevi pas... 

Budèls 0 – Banania 1.

 Aquò fa desòrdre de desaparèisser vint minutas abans lo sopar... Mas quand diguèri qu'aviái passadas quatre oras al Macdonald, compatiguèron totes e doblidèron e mai l'odor.

2nd episòdi mancat de la jornada

Aprèp lo sopar nos caliá tornar a Fantons per una e a Chicago per l'autra.

Montèrem dins l'auto e zo, fai tirar marius.

- Es normal aqueste bruch?

- Non

- Accelera, de còps que i a, quand acceleras, lo bruch desapareis - 

Aquò's encara una de mas teorias merdicas... Deuriái far un libre de mas teorias merdicas que soi completament convençuda que marchan malgrat de fracasses repetits. 

Mas la menaira que ne deu conéisser de mond qu'an de teorias sus tot faguèt :

- mmmm, non, pensi pas... T'o ai pas dich, mas totara quand m'anèri parcar, toquèri quicòm. 

- Quicòm

- Ben quicòm.

(un dròlle? un cat? un mòble ikea que passava?, una botelha de la Vigneronne que rabalava?)

- Ok, ben... arrèsta-te.

S'arrèsta. Davali de l'auto.

Ah ah ah, ben i a una ròda de petada. Tòrni dire : i a una ròda de petada.

3en episòdi mancat de la jornada

Atencion, ara seguirà una convèrsa de cagòlas blondas.

- Sabes cambiar una ròda tu?

- Ben non, e tu?

- Ben non.

- E ben, sem plan, ten!

- Vau sonar l'assisténcia.

- A oè? E coma lor explicas als patrons que crebères la ròda a onze oras del ser a Trònas un divendres de ser?

- A vertat.

- Se nos assetam a costat de l'auto, lo cric a la man, a plorar, un òme s'arrestarà e la nos cambiarà e aprèp nos farà l'amor (Segonda teoria merdica deguda a un abús precòç de L'ostalet dins la prada e de films porcassièrs )

Aprèp, prenguèri las causas en man e la menaira me daissèt far, fisançosa o desesperada.

- De tot biais, i a lo libre dins l'auto.

Aquí ont t'explican amb de frasas e de dessenhòts cossí cambiar una ròda o agachar lo nivèl d'òli : lo mòde d'emplec de l'auto. Las santas escrituras!

E puèi, avèm d'astre fin finala : plòu pas mai!

Primièr de tot : trobar la ròda de secors.

Abans, las ròdas de secors èran dins la mala. T'emmerdava tot l'an aquela puta de ròda, mas quand n'aviás besonh, la trobavas sul pic. 

Mas aquò èra abans.

Ara, la ròda de secors es JOS l'autò. Practic, isn't it?

An inventat un sistèma engenhós : la ròda es blocada per una estructura de fèrre que ten per un bolon qu'es dins la mala e quand desfas lo bolon, aquò desblòca l'estructura e la pòdes prene ta ròda.

Tot va plan.

Yes, I can. 

Just do it.

Me'n disiái tot plen de mantras couet.

Bolon de desbolonar trobat.

“Mas ont son los apleches per desbolonar?”

Dins un recanton de la mala, ikea spirit.

Desbolonatge en marcha. Desbolona que desbolonaràs, aquò desbolonova pas.

Una desbolonaira desbolonada que voliá desbolonar lo bolon de la ròda desbolonava pas perque una gravòta que la voliá pas daissar desbolonar s'èra cunhada entre lo bolon e un plastic merdic e aquò desbolonava pas. La desbolonaira desbolonada que voliá desbolonar levèt la gravòta que la voliá pas daissar desbolonar e desbolonèt lo bolon. 

Tot aquò prenguèt plan vint minutas.

“ E se la ròda de secors es pas conflada?”

E ben non, banda d'aissables, èra conflada, of! .

Segonda etapa, botar lo cric.

E aquí, i a un dessenh per t'explicar. Perque lo cric, lo cal pas metre de quin biais que siá, perque se lo botas mal, l'auto te pòt tombar dessús, e aquò deu far mal , en tot cas, es çò qu'explica lo dessenh, amb un tipe espotit per una auto que crida e que sembla mòrt a l'encòp. Flipant.

Lo cric lo cal plaçar dins un trauc, lo “trauc pel cric”.

Mas primièr, te cal capitar de sortir lo cric de son embalatge plastic chinés. Puta de chinés que t'a quichat lo cric dins son embalatge.

Dètz minutas de mai.

Aprèp, passas una minuta a detar ta veitura per li trobar lo trauc. E quand lo tròbas lo trauc, i metes primièr lo det, òsca Manòsca, e lo cric. E te trachas que lo cric tòca pas tèrra.

E aquí çò complicat, pompar per far montar lo cric e capitar a l'encòp que lo clic arribèsse plan dins lo trauc. Una espròva de precision que vos disi pas.

Pas la pena de me faire de reflexions sus mas capacitats a pompar e a metre los titolets dins los traucs.

Alara, vos los ausissi los mascles donaires de leiçons: 

“abans de metre lo cric, cal desbolonar la ròda crebada”

 “lo cric, dins son embalatge, li cal donar un còp o dos de manivèla”. 

A, los mascles que te la sabon cambiar la ròda. 

Siula! Sabon solament pas se cambiar l'eslip o las caucetas cada jorn e te venon explicar cossí cambiar una ròda...

Justament, los mascles...

Li diguèri a la menaira, tu, coma servisses pas a res, agacha lo mond, fai la femna sola e malurosa lo cric a la man per que te vengan ajudar.

E aquí passèt un camionàs.

- Dubrís lo mantèu! Que te veja! Los camions te las sabon cambiar las ròdas!

E aquela colha se virèt cap a ieu!!!

- Mas siás caborda! S'arrestarà pas aital, se t'amagas!

- Ò, sas , aquel mond, sabèm pas jamai, val mai demorar solas (evidentament, soi ieu que o fau tot...)

- Ben se ne vòl violar una, li dirai “viòla-la a ela, es mai polida”.

- Qual es qu'a pas bicat dempuèi cinc meses?

1 a 1.

Pompi (lo cric, pas lo camionaire!).

E disi a la menaira de desbolonar la ròda.

Capita pas.

Inversion dels ròtles.

Pompa e ieu desboloni.

Bolon 1 : còp de pè dins la manivèla.

E aquí:  Deus ex maquina!, çò qu'en italian vòl dire qu'Apolon arriba e t'adòba l'auto! 

Las cinquanta mila telefonadas que faguèt la menaira portèron sas fruchas: nos arribèt un polit mascle, musclat e pelut que cambièt la ròda en una minuta e cinquanta doas segondas e tot aquò amb un brave risolet.

Me'n cagui, aviái ja fach la mitat del trabalh.