Lo darrièr ensag foguèt un fracàs.
Caliá tornar a la mission "filatge" de Gomina lo matin al davalar del tren.
Las vacanças de Nadal passèron e tre lo primièr jorn de dintrada de genièr, bim, te lo seguiguèri lo tipe.
E ben te seguir un tipe, aquò's genial ! As la musica de James Bond que te pren las cervèlas, caminas coma Crocodile Dundee e te demandas perque se revira pas aquel con de Gomina perque t'agradariá de saber cossí e ont t'amagariás.
Mas non, lo tipe camina, drech coma una i, deu aver un carcan, es pas possible autrament.
Camina, lo pas segur, capclinat o agacha drech.
Jamai se revira pas.
Me disi que lo tipe a la consciéncia tranquilla o alara qu'es un agent secret subrentrainat.
Monta la carrièra Daurada fins al Plan Joan Jaurès.
Passa lo mercat cobèrt.
Es sul trepador d'ArtúsTeiriç. Ieu soi sus l'autre, per l'agachar melhor.
A un moment, passa darrièr una forgoneta e lo perdi.
Mèrda, ont a passat.
Es pichonet e aquí que reapareis.
Passa davant la prefectura.
Contunham.
Passa la carrièra de l'Universitat.
E aquí, te vira un carrieron pichonet.
Lo seguissi.
Mas, pel carrieron, m'i endralhi pas.
Soi sola al cap del carrieron. Son pas ressona. Es a l'autre cap del carrieron, vira a esquèrra, lo pèrdi de vista.
Se i vau per aquel carrieron, me veirà, serem pas que totes dos e o comprendrà que l'ai seguit !
Me pren de far lo grand torn : contunhi sus la carrièra Foch, preni la primièra a drecha, una perpendiculara a la carrièra ont l'ai perdut de vista benlèu que capitarai de lo doblar o melhor, de li dintrar dedins.
Lo cèrqui.
Lo tròbi pas.
L'ai perdut.
Mas ara ne sabi un bocin mai : Gomina desapareis endacòm entre lo mikvé e la plaça de la Canorga.
Entre los Josieus e lo plan ont
Tota una simbolica.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)