divendres, 7 de febrer del 2025

Cosette es pas pus Cosette

 Quand èri pichòta, i aviá doas categorias de familha : las qu'avián un Minitel e Canal + e la mieuna de familha. 

Sabiái pas a de qué podiá servir un minitel, mas aquò marcava ben de n'aver un. 

Sabiái pas de qué i aviá sus Canal +, mas se te criptavan los programas e se caliá pagar per l'aver, aquò podiá solament èsser meravilhós. 

A la fin de l'adolescéncia, me calguèt far sai pas quina manòbra administrativa per Minitel, e coma n'aviam pas, me calguèt anar al rectorat. Aquò me semblèt pas brica polit ni intuitiu lo Minitel. Decepcion de las bèlas. Uèi encara, sabi totjorn pas de qué fasián lo mond amb son minitel. Me soveni de las afichas jaunas fluo amb una femna dessús "3615ulla", las vesiam pegadas de'n pertot. Ai ben comprés, un pauc tard, qu'èra una causa porcassièra... mas cossí se fasiá çò porcassièr amb un ecran sens color, sens imatge, sens son ? Alara, se sès un mascle de mai de 65 ans qu'anava far sai-pas-qué amb Ulla, explica-nos. #estudisociologic Benlèu èra un periòde meravilhós ont los òmes s'excitavan solament amb de causas escrichas?  

E sus Canal, sabiái que i aviá un film porcassièr lo dissabte de ser, de rescontres d'espòrt e de films. Mai que mai de films, de recents, qu'èran al cinèma quauques jorns abans. Quand èri adolescenta, la sògra de mon fraire me passava de VHS de films que registrava sus Canal. 30 ans pus tard, me'n soveni encara, mercés a ela ! 

Lo minitel e Canal, aquò èra per lo mond que se podián permetre lo luxe d'aver un aparelh que servís pas gaire e una cadena de pagament a una epòca que i aviá solament 5 cadenas e totas a gratis.

La telé, l'agachi plan pauc.  Quand partiguèri de l'ostal a 18 ans, quitèri d'aver la telé. E la tornèri aver la telé vint ans mai tard. E l'agachi totjorn plan pauc. L'Amorós agacha un pauc lo balon, ieu agachi un pauc lo rugbí quand i pensi, mas ara los rescontres que volèm veire son sus de cadenas de pagament. Soi pas una manjaira de serias, n'agachèri un parelh sus Arte, agachi quauques films a la demanda sus Arte totjorn e rai. De qué fariam sens Arte? 

Me vos o cal avoar : fa quauques mes, aviái agachat per m'abonar a Canal, èra 40€/mes, me semblava ben tròp car per quauqu'un qu'agacha pas gaire la telé. Me fasiá pasmens lingueta e comptavi d'esperar la retirada per aver lo temps, o lo prene en tot cas, de demorar d'oradas a agachar d'imatges animats. 

Puèi, fa un parelh de setmanas, un paure teleoperator expleitat me sonèt per me prepausar un abonament a Canal a mitat prètz. La drolleta de la debuta de las annadas 90 li respondèt plena d'estrambòrd dins la votz "a ben òc, soliiiiide". 

Soi totjorn la drolleta de la debuta de las annadas 90 mas ara ai un salari, una carta blava e lo poder de decidir. 

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Mercé :)