Sine die - Jorn 12

Se crosatz ma Kagona... per ara, es confinada dins mon garatge besierenc pecaira, riscatz pas de la crosar... Quand crosaretz ma Kagona, veiretz qu'a lo capòt d'enfonsat.
E lo monde de galejar dessús :
- E ben, de que t'es arribat ? 
- Ai pres un ciclista. 
En ausir aquò, te pòdi dire que lo monde risolejan mens.

Vertat? 
Òc. 
Tugui lo suspens (e pas lo ciclista! ) sulpic : lo ciclista aguèt pas res. La sola nafradura, es la veitura que l'aguèt e tant val.

Vos expliqui lo cossí.
Anavi al conservatòri a Seta, e davant çò qu'èra los pompièrs qu'ara an levat los pompièrs e sabi pas ont los an fotuts, e a la plaça dels pompièrs, i a un immòble enormàs perque la pression e l'especulacion immobilièra dins lo país es quicòm, mas a Seta, te disi pas. Salopàs de conse ginecològ que te l'empunha pregond ! Brèu. Viravi a esquèrra e èri dins ma via "virar a esquèrra" en esperant que i agèsse pas mai d'autos per poder passar. Una autò, que vegèt qu'aviá lo fuòc roge, s'arrestèt e me faguèt signe de passar. Àvii e passi doçament en fasent mercé a l'auto. 
E aquí BOM, un ciclista sul capòt ! 
Paur de ma vida.
D'ont sortís? d'ont ven ? de qué fot aquí ? 
E ben lo conàs aviá doblat per la drecha la veitura que me daissava passar, me podiá pas veire, lo podiái pas veire, 3, 2, 1 impact.

Bon fin finala, lo tipe aguèt pas res, sa bibicleta nimai e tant val.
Mon auto es embotida, la faguèri pas adobar perque faguèrem pas de constat, e aquela marca me rampèla que cal far mèfi, qu'un accident aquò pòt arribar.

Aquí vos conti la causa un pauc a freg, mas ma primièra reaccion quand vegèri lo ciclista colcat sus mon capòt foguèt : "o, macarèl de dieu, noooon, vau anar en preson, orror, misèria, cachavièlha, infèrn." Lo tipe, qu'aguèsse mòrt o pas, èra pas ma prioritat primièra. La perspectiva d'anar en preson me pauficava. 

Me ramenti d'una convèrsa amb un conàs de blablacarrejaire, t'o dison pas Blablacarreja dins sas reclamas, mas t'o disi ieu, los blablacarrejaires, son pas totes finòts o d'esquèrra. Un jove, ancian soldat (ja 1 punt), vigil de seguretat (2 punts) que trabalhava per una societat que se passeja en forgon blindat e que transpòrta de fortunas e que del còp se preniá per lo sherrif lo tipe (3 punts). Asiri lo monde que se prenon per de sherrifs.
E ben aquele jove que s'èra tengut fins ara, mas qu'aviá ja agut de pròvas de manca de finesa e d'esquerritud, a quauques kilomètres de la destinacion, me quitèt tot dobte quand comencèt de parlar dels presonièrs, que deuriam tornar utilizar la pena de mòrt perque francament un tipe qu'a violat un enfant e ben es confortable en preson a jogar a la consòla de jòcs-vidèos e que francament, vivon melhor que nosautres. Aquí, te cal bufar, te cal pas t'arrestar en broa de rota, lo sortir de l'auto ni li espetar las cervèlas, perque la vida vertadièra, es pas un film de Tarantino. Daumatge, vertat? E li expliquèri mon punt de vista, daissèri lèu l'argument "drechs umans" o la non-solucion que representa la preson, mas li expliquèri l'ànsia que representava per ieu l'empresonament, lo fach de pas poder anar ont vòles, quand vòles, far çò que vòles, coma vòles, quand vòles. Sens degun mai que tu per decidir. 

La privacion de la libertat, aquò m'es òrre.

E de saber que pòdi pas sortir coma vòli, aquò me pesa, bon dieu qu'aquò serà longàs. Tancatz totas las botigas, arrestem de trabalhar, vejam pas degun, mas daissatz-me caminar.