Sine die - Jorn 13

Fau ma caminada d'una ora de cada jorn. Es pas gaire, fau pas los 10000 passes, mas es melhor que pas res. 

Ai dins la saca mon papièr signat.

Vau veire las vacas cada jorn. 


Dimenge.
De costuma, d'autòs n'i a pas gaire, mas aquí es lo silenci absolut. 
Es agradiu.

Arribi a l'interseccion, los quatre camins d'Euròpa. 

Es lo desèrt.

Sèm dins un film de FarWest e soi lo sol cowboy dins la vila abandonada. 

Lo vent lèva la posca.

      Musica d'Ennio Morricone 

Arriba una veitura de polícia pel camin de man drecha.

Un cowboy.

Un sherif.

I aurà dual. 
Es obligatòri.


       Musica d'Ennio Morricone 


Qual tirarà primièr? 
Los sherifs, sequenon, seriá ma fauta e anariái en preson. 
Soi benlèu cowboy mas pas completament inconscienta. 


Sarri lo cuol.

Ai la man pròche de la pòcha, lèsta a tirar la primièra. 

Te lo lor sortirai lor papièr abans qu'aguèsson temps de dubrir la fenèstra de lor Kangoo de polagalha nacionala.

An virat a drecha. 
An fugit lo dual, sabián que l'aurián perdut. 

COARDS !