dijous, 19 de juliol del 2007

Rodés: cronica blogesco-radiofonica n°2

De la proximitat umana al campatge....

Mon tibanèl Quechua2segonds es entre 4 tibanèls d'amigas. Una d'elas es La Jefa...

Ier de ser anèri al Cabaret, cap a la fin! Lo temps de dintrar al campatge, de me dochar (aviai plan dançat, doncas susat.... e embocanavi!), vira que viraràs, me colquèri a 03.30!

E aqueste matin, qualqu'un me tira lo pè. Es totjorn agradiu de se faire tirar.... mas lo pè.... pfffff.
La Jefa qu'avia dubert lo tibanèl e que me fa:
"Me podes donar las claus de la veitura?" Mmmmmmmmmmmmmmmmmm e doni las claus de ma veitura, de ma Cagona a ieu! E t'agachi l'ora sul telefonet que me servis mai de revelh que non pas coma telefonet e èran las 07.30 !! QUINA PUTA!!!
N'i a UNA de persona que se leva d'ora per Estivada e cal que siaga mon amiga.... Mas de qu'ai fach per meritar aquo??
Vos passi los detalhs del revelh, coma se trufèron totAs de ieu....


Non, vos vau contar directament lo retorn al camping aquesta tantossada per lo penequet. Abans d'anar al lièch, o sabèm totes dempuèi pichonets, cal passar pel cagador.
Vau doncas als comuns per Donas del campatge. Ieu, causissi totjorn lo comun per andicapats.....
Alara las marridas lengas, las ausissi: "segur, lo comun andicapat es mai bèl, coma es grossa, i dintra melhor" NANI MOSSUR!
I vau al comun andicapat perque es un comun normal que los per pas andicapats son turcs e ieu ai paur de tombar dins lo trauc....


E mèfi, aqui comença la rubrica escatologica.....
Los comuns del campatge son tot un poema.... o puslèu una sinfonia.
Pendent que tu sias a far ton estronc, a mandar d'SMS, n'i a una autra que fa sas causas a costat de tu.
Un troç de boès o de plastic fa de paret, quauques centimetres nos separan.... Passèsse lo pè per en dejos o la man per en dessus de la paret, la poiriai saludar aquesta companha comunarda (ako vol dire "dels comuns", poiriai dire cagadoresca?)...

E sias aqui a pensar aqui, dins un grand moment de lirisme filosofic quand l'ausisses petar, l'autra! Una ribambela de pets pichonets.
E aqui, mai dificila qu'Intervila, te cal reténer lo rire.
Perque ieu dins la vida, ai de principis:



ES PAS PERQUE LOS AUSISSES PETAR QUE TE DEVON AUSIR PETAR DE RIRE!!!!




.

7 comentaris:

  1. Concordi mé tu. La cagada de dabans la siesta es sagrada coma la siesta. Se fa en tranquillitat (coma la siesta), sensa aguer de distracciens vesinas e de pressien d'autrei qu'esperan (en fasènt un çaganh) que t'escampes de ton pati.

    ResponElimina
  2. repotegui qu'aviai besonh de mas sabatas demoradas dedins.
    vos ditz pas quand li permeti de manjar que s'organiza pas abans!!!!!!

    ResponElimina
  3. Tei sabatas demoradas dins la veiture, tei basquetas per anar far lo jogging de 7 e mieja?

    ResponElimina
  4. Eran pas a la turc chas los òmes, los comuns dau campatge... Lo prupchen còp, faudra venir aus comuns coma ieu, te mostrarai tot aquò ... ;o)

    ResponElimina
  5. solide!!!!
    me fas rire...

    ResponElimina
  6. pété de rire (et je me retiens pas en te lisant)mais j'étais à mon point G là-haut la semaine dernière et s' abio sauput serio vengut pardi per te veire !!

    ResponElimina
  7. Tas cronicas son melhoras en live... Te deurias recuperar los registraments e los metre en linha per totes tos afogats... (los que te prenon en fòto compreses)

    ResponElimina

Mercé :)