dissabte, 30 de juny del 2012

Vòli una trompeta




L'autre jorn en agachant aquesta vidèo, me diguèri que me caldriá faire d'efièches sonòrs amb l'autbòi coma o fan amb la trompeta e lo trombòne. Sabètz amb aquela causa que sembla un destapa-cagador. 
Alara, comencèri d'agachar sus internet, de mesurar per saber se la sordina de la trompeta pòt dintrar dins mon autbòi. 
E mai me diguèri "compreni pas perqué o fan pas los autboissaires, aquò fariá jazz, marcariá ben."

E al cap d'un moment, l'aguèri la responsa : e cossí fas per la téner ta sordina quand per jogar d'autbòi te cal las doas mans?


Ieu? E ben non, aquò va pas melhor.





divendres, 29 de juny del 2012

Aquò s'acaba dissabte de matin.

M'agrada aqueste periòde de l'annada.
En suspens. 
Es coma las vacanças, mas sens la toristalha. 



dijous, 28 de juny del 2012

Donar la man

L'autre jorn vos parlavi de ma setmana magica
Òc, foguèt una setmana meravilhosa, ne cal plan una dins l'an per suportar las cinquanta-una autras.

La setmana magica se dubriguèt un dimenge de matin a Argelièrs, lo país de Max Roqueta, amb lo rescontre memorable amb lo grand Joan-Daniel Bezsonoff, pluma catalana de referéncia. I a de mond que parlar amb eles fa plan avançar... Gramaci Jan-Danièu. (ne tornarai parlar d'aquel rescontre! raaaa, l'aimi!).

E se barrèt ma setmana magica a Pesenàs, davant lo fuòc de Sant-Joan ont èri a perpensar. Claudi Alranc, the Claudi Alranc, lo nòstre, l'òme de teatre, saberut e popular, generós que non sai (raaaa, l'aimi!), me prenguèt la man : "I anam?". E mon primièr fuòc de Sant-Joan, lo sautèri amb el.



De còps que i a, la simbolica es polida...

dimecres, 27 de juny del 2012

Cliñar-clicar

E S A R I N T U L O M D P C F B V H G J Q Z Y X K W

L'apparent désordre de ce joyeux défilé n'est pas le fruit du hasard mais de savants calculs. Plutôt qu'un alphabet, c'est un hit-parade où chaque lettre est classée en fonction de sa fréquence dans la langue française. Jean-Dominique Bauby, Le Scaphandre et le Papillon, 1997.


Ai un collèga qu'es endecat. 
A sai pas quina malautiá que fa que, entre autres, pòt pas contrarotlar las mans. Aquò deu aver un nom mas lo coneissi pas. 
L'aimi plan.
De causas simplassas coma metre la clau dins la serralha li pòdon prene una minuta o doas e lo fotre dins un estat d'estrés important, fotre un còp de forqueta dins una pizza es una acrobacia, beure es sinonim de se fotre d'aiga plen la camisa. 
L'autre jorn, dinnèrem ensem.
Aviá rendètz-vos per un demonstracion d'ordenador-per-endecats-que-pòdon-pas-utilizar-un-clavièr-nimai-una mirga. Curiosa coma una lofa, me convidèri a la demonstracion ; lo collèga èra content de se trobar pas solet amb lo representant e sabiá que pausariái las questions que cal.
Pendent lo repais, m'aviá explicat a la lèsta çò qu'èra "l'informatica visuala", aviái resumit : "a oè, clicas amb los uèlhs".
Esperavi amb impaciéncia d'assistir a la demostracion del "clic ocular".

Lo representant arribèt, se presentèt, de fach, èra pas representant en informatica, èra ergoterapeuta (per los qu'an la canha de clicar : l'ergoterapeuta es lo tipe qu'ensaja de facilitar las causas per permetre a una persona endecada de viure "normalament")
Resumit de la causa: la maquina foncionèt pas e lo tipe se'n tornèt a son ostal. Aquò lor aprendrà d'aver de maquinas jos windows.


Mas fa pas res, emai aguèsse pas pogut veire la causa en accion, ni l'ensajar ieu, pausèri un molon de questions per saber cossí marchava la geekitud dels uèlhs.
Vaquí çò qu'ai comprés: 
Sus un ordenador normal, se branca en USB una maquineta que cal plaçar jos l'ecran e s'installa lo programa de reconeissença visuala. Tu agachas ton ordenador genre "trabalhi", aquela maquina te manda d'infra-roges dins los uèlhs, ton agach es lo cursor, s'as los uèlhs que bolègan, aquò passeja lo cursor. E s'as l'agach que demòra sus un punt, aquò's un clic. E per picar un tèxt, i a un clavièr qu'apareis sus l'ecran e basta d'agachar letra cha letra per escriure son tèxt. Lo tipe disiá que, quand n'as la costuma, picas tan lèu amb los uèlhs coma amb las mans. Diguèt tanben que emai lo mond qu'an de gèstes completament descontrolats dels braces o del cap se'n pòdon servir : l'agach, malgrat los movements del còs, demòra fix sus un punt. Aquel sistèma permet a d'enfants d'èsser escolarizats, d'escriure los devers, d'escriure sa paraula per comunicar amb los autres quand lo còs fonciona pas coma cal. 
Aquela maquineta còsta quicòm coma sièis mila èuros. A oè, fan pas dins l'altruisme. Mas es pas çò mai car...
Nos parlèt tanben d'un ordenador que permet a una persona tetraplegica o amb lo sindròme d'embarrament (avètz totes ausit parlar de Le Scaphandre et le Papillon ) de poder ganhar en autonomia e de poder comunicar. Poder alucar la tele solet mercés a un còp d'uèlh dins l'ordenador, mandar un e-mail, escriure çò qu'a de dire, barrar los contravents de l'ostal (cal aver de contravents high-tech, aquò rai), agachar tranquillon un site de cuol, tot aquò sens demandar res a son assistent de vida. Quand siás dins una situacion que la sola causa que pòs faire solet es pensar, aquela invencion me sembla una salvacion. Enfin una quasi-salvacion, plan segur. 
Un bocin d'aire fresc al purgatòri.






















La demostracion en imatges:


- Wikipèdia : l'oculométrie, l'eye-tracking 
- Business : tobii, tobii en frança.





dimarts, 26 de juny del 2012

(mièja)nuòch d'insomnia

Quand dormissi pas la nuèch, escoti aquò en bocla dins mon Ipòd :



Gramaci au Jan-Danièu de m'avé fa descurbi acò!

dilluns, 25 de juny del 2012

Sauta!

A Argelièrs, Baptista l'autista, lo que son mai d'un dins son cap, lo sautèt mai d'un còp lo fuòc de Sant Joan.
Puèi, coma èri aquí qu'espiavi, me venguèt parlar. 
- Aquò me vuèja lo cap
- Qué?
- Ben de sautar lo fuòc.
- Qué?
- Ben de sautar lo fuòc coma aquò, e ben me vuèja lo cap. Me fa de ben.

Baptista l'autista profiècha de la Sant Joan per tugar totas las voses que i a dins son cap.
Alara, pensatz plan que me suggeriguèri d'ensajar...
Gausèri pas a Argelièrs, nimai a Cornonterralh.

Puèi anèri a Pesenàs.
Lo fuòc de Sant Joan.
Lo mond que dançan a l'entorn del fuòc.
La musica enfachinanta de Sabòi.





Lo fuòc es bèl.
Lo primièr, un de valent, lo jove que vòl far lo quèco, sauta. 
L'aplaudisson : "ten, n'i a un qu'a sautat".

Un segond i va.
E un tresen. 
E lo mond de se cridar o de s'agachar de coa d'uèlh per saber qual i anarà. Puèi de picar de las mans per los que sautan.

"òu, Sandrina, vai-z-i, sauta!
- Nooon, il est trop grand le feu, je vais encore me brûler la cogne."

Puèi aquò s'encadena.
Los joves : un cha l'autre.
Los amoroses : se tenon la man e fan un vòt plen d'amor, ne soi segura.
Los enfants : los dròlles, un cha l'autre, plan orgulhoses e las dròllas que se dònan la man e que sautan a doas o tres a l'encòp.
Lo papà amb sa drolleta.
La mamà amb son drollet.
Lo regent amb un escolan a cada man.
I a lo que vòl sautar, que corrís e que s'arrèsta just abans. La peta.
I a lo petós que sauta mas sul costat, ont la flama es pichoneta.
I a l'artista que fa una cabriòla.
I a las dròllas que cridan. 
I a los joves que fan las figuras apresas al skate park.
I a los vièlhs qu'espèran que las flamas siagan pas tan nautas.
I a los que prenon un quilomètre de vam.
I a los que perdon una sabata.
I a los que sautan a contra direccion e que se fan repotegar pels autres.
I a los "me tenes la saca"?
I a los "me gardas las sabatas?"
I a la que pren tan de vam de la peta qu'a que, quand sauta, arriba dins los braces del tip qu'agachava en fàcia sens pas res demandar. (Ieu per exemple...)
I a aquela que sautèt amb un tipe, que lo tipe dins una error de manòbra, li agantèt la camisa, los botons petèron e te sautèt lo fuòc a mitat nusa. Espèri que i aurà pas de fòtos, espèri que i aurà pas de fòtos, espèri que i aurà pas de fòtos. 


Un còp de mai, lo fòl aviá rason.




dissabte, 23 de juny del 2012

Sauta!

Bona Sant Joan a totes. 
Plen de vam per sautar lo fuòc!


Anatz legir aqueste article sus la tradicion deth haro a Les ena Val d'Aran.



divendres, 22 de juny del 2012

Yes!!!


Uèi, vau al concèrt de Pascal Comelade e la Còbla Sant Jòrdi. Soi tras que contenta.


Vaquí çò que m'espèra:


Pascal Comelade & Cobla Sant Jordi live in concert 2011 de bjarke svendsen sus Vimeo.

Entre Comelade que tròbi genial e la còbla qu'es la formacion musicala ideala, ME VAU RE GA LAAAAAR!




Podètz escotar lo cd sus deezer.



LaMarieta e EnPeredelaSauma, pensarai a vos :)))

Astrologia

Coma cada setmana e coma cada jorn, ai pas legit mon oroscòp.
Mas, ai Jupiter dins la Luna. O sai pas qué, sai pas ont. En tot cas, aquò's terriblament bon.
Primièr, i a agut aquel tipe que m'agrada de charrar amb el.
Puèi, i aguèt aquel autre tipe que m'agradèt de charrar amb el.
Puèi, i aguèt aquela jornada fantastica a Argellièrs per lo Total Festum Max Roqueta. Espèri aver lo temps de ne tornar parlar. 
Puèi, mon-autor-preferit-que-l'aimi m'escriguèt per m'encoratjar a escriure amb un SMS que vos disi pas coma m'esmoguèt (s'imaginatz de causas coquinas, banda de porcasses, avètz perdut!).
Just aprèp, CNN me telefonèt per far una entrevista a l'autora del blòg amb de questions que i sabiái pas respondre mas que volián dire "you are writing the best blòg all over the world, would you like to come to the CNN studios for an interview please?"
Puèi, ai començat de trabalhar La Carga de las Ajustas a l'autbòi. Un sòmi que comença de se far realitat.
Puèi, i aguèt la Fèsta de la Musica ont joguèri sus un empont sens me cagar dessús e miracle, en bufant corrèctament dins aquel autbòi. E davant de monde que coneissiái!
Puèi, i aviá aquel tipe que quitava pas de m'agachar mentre jogavi e que capitèri de pas me perdre dins mos dets e mas nòtas. 
Puèi, i aguèt aquel tipe que coneissiái pas, que me coneissiá pas, que me sorisiá de longa e que me diguèt que jogavi plan e que mos vibratos èran polits (Fant! mos vibratos s'ausisson! Blanqueta!!!)
Puèi, i aguèt lo polit musicaire, polit, brave e bon musician, lo del risolet que quand lo vesi me disi que sa femna a d'astre, que me felicitèt,  aital, perque passavi per aquí e que m'avián ausida jogar just abans.

E coma responsa a mon actitud timida e modèsta, lo tipe que coneissiái pas , savi, me faguèt: "È, escota, è, de compliments, ne mancam totjorn, alara quand te'n fan, pren-te-los." 
Benlèu que l'estiu fai virar la ròda. Vau anar cremar un parelh de ciris a la Saleta.


dijous, 21 de juny del 2012

Matin forra-borra d'un jorn de fèsta de la musica

Escoti de sardanas de bon matin.


- T'estones pas aprèp se tròbas pas un tipe per te suportar.
- E ben? La sardana, aquò m'agrada.
- E ben tròba-te un tipe que carga d'espardelhas e que compta quand sauta. 

I vau pensar que las espardelhas, es la cauçadura mai sexy del mond per un òme (enfin aquò depend de l'òme, e), las espardelhas normalas, pas las que cal cordilhar.
Ara qu'arriba l'estiu, comenci de ne veire e aquò me bota de bona umor per la jornada. 


Quand serai granda, me cromparai un flabiòl, es l'instrument que fa lo "tidoditododo" a la debuta de cada sardana. 


Lo grand Pascal Comelade jòga deman de ser al Clapàs e ai pas de plaça. Soi una colhassa.

dimecres, 20 de juny del 2012

Aquò's la vida

Calimàs.
Un transat.
L'ombra d'un arbre.
Una beguda fresca.
Un bon libre.

Bon estiu a totes!



dimarts, 19 de juny del 2012

Citacion del jorn



"Cardar i enraonar són les mamelles de la pàtria."

Una de las grandas frasas de mas charradissas amb LaMarieta!
Ma Marietona, me languissi de tu :)

dilluns, 18 de juny del 2012

Total Merdum a Mesa

Dissabte, èri a Mesa per jogar de musica a l'escasença dau grand Total Festum organizat per la Region.
Quauques explicas per lo mond qu'an pas l'astre de viure en Lengadòc-Rosselhon : Total Festum es una manifestacion culturalo-festiva que se debana entre debuta de junh e la Sant-Joan organizada per la Region per... per... per qué? I vau soscar. 
Son las associacions qu'organizan las jornadas o seradas Total Festum e la Region subvenciona. Aquò a de succès, o pas
E lo 16 de Junh es la jornada organizada per la Region que paga lo bus a totas las associacions qu'organizan un Total Festum per que vengan tota la jornada. Òc, aital, aquò fa de public. Es la jornada-reclama megamodèl amb ton camisòt de la region, ton pin's de la region, brèu chucas la Region d'a fons. Aquò's la règla dau jòc, l'acceptam o jogam pas.  

Aquela jornada del 16 de Junh èra pas completament desagradiva, anèssetz pas pensar que soi negativa del tot. 
Mas, de còps que i a, me demandi de qu'an dins lo cap los qu'organisèron aquò! Pichòta tièra de las causas que trucan e que, amb un bocinon de cervèlas, se poirián evitar : 
- centrar las causas sul solet luòc de Mesa ont i a pas un pet d'ombra un dissabte d'estiu a 30º.
- pas donar de qué beure al mond venguts far l'espectacle. A ben oè, arribas a 2h30, en plen calimàs, jògas, caminas e te deves crompar ta beguda. Dins totes los festenals pichonèls, amb d'associacions pichonèlas, i a quauqu'un que s'ocupa de t'abeurar regularament. La Region se pensa que lo mond son de camèls? 
- lo grop de la serada fa las balanças davant lo mond que comença de sopar. Ah ah ah. Ont s'a vist aquò?
- just abans las balanças, la musica difusida per los nauts-parlaires subrepotents èra Rage Againt The Machine. Ieu me'n cagui, aquela musica m'agrada fòrça. Mas i a pas quauqu'un de la Region per dire "mmmm, benlèu seriá melhor de passar un disc de musica occitana?"
- aquò se voliá una jornada "bèla". Un passa-carrièras amb un parelh d'animals totemics, un parelh de chivalets e un parelh de gigants. Es aquò l'ambicion de la region per sa jornada "bèla"? La Fièra Lengadociana de Lopian, sens cap reclama e segurament amb un budgècte plan inferior, capita de recampar al mens quinze animals totemics e sai pas quantes milierats de personas que los venon veire.
- Lengadòc-Rosselhon. S'aquela jornada se vòl la veirina del Total Festum, i deuriá aver un pauc mai de representants de la region dins son entièr. Urosament que i aviá la valenta e subresimpatica Colla Gegantera d'Elna per representar la cultura catalana.
- l'animator. Ah ah ah. L'animacion èra assegurada per un camion Midi Libre. Lo tipe èra un parla-ponchut qu'èra pas completament al fial de las causas : prononciava cossí que siá "Festum", "castanha" e "mauresca" e quand li anèri dire, plan aimablament e risolet als pòts, cossí se prononciava, m'agachèt genre "Siula, siula!". Coma partiguèri jogar, poguèri pas verificar se corregiguèt sa prononciacion aprèp mon intervencion. Lo grand moment foguèt l'arribada del passa-carrièras : quand veguèt los gigants catalans, demorèt coma un bedigàs a pas saber de qué dire perque sabiá pas de qu'èra. Pas un mot d'occitan ni de catalan dins tota l'animacion, pas besonh d'o dire, o aviatz comprés. Sabi pas s'es la fauta del tipe qu'aviá pas fach lo trabalh de preparacion per l'animacion e s'es la fauta de la Region que l'an pas coachat per li indicar çò que li caliá faire tota la jornada mas èra VERGONHÓS!




M'enràbia. 


Urosament que i crosèri un polit nòrd-catalan plan simpatic :))))







dissabte, 16 de juny del 2012

Istòria caudassa plena de cons (non, pas d'istòrias de bica!)

Son tan nècis los mezòis que quand te fan un parking, e ben t'i foton pas d'arbres.
E aquel parking, l'estiu, es al solelh de 6h lo matin fins a 9h lo ser. 

E quand la region decidís de faire son Total Merdum a Mesa, e ben lo te fot sul parking sens ombra. A ben oè, es pas encara l'estiu, fa juste 30º.

E ieu, que soi tan nècia que poiriái èsser a l'encòp mezòia e trabalhar a la region, e ben ma crema solara per aparar ma pelona sensibla del solelhàs missantàs, l'ai daissada a l'ostal.

E jòga que jogaràs d'autbòi a Mesa tota la tantossada. 

Soi cuècha. 

Ai la cara que sembla lo far de Seta, sabètz, lo roge.
E los braces, te semblan las merguez de l'arab dau dimenge sul mercat (en mai carnudas, akò rai).

Brèu, ai caud.
Brèu, me fa mal.
Brèu, soi a fantasmar qu'un mascle pelut es a me passar de biafina.


E puèi la Biafina, aquò...

Trobatz pas que fa caud?



divendres, 15 de juny del 2012

Totalfestumem totes ensems

Dissabte passat, foguèt una jornada de las bèlas. Mos dissabtes, aqueste mes de junh, me los passi a Totalfestumejar.
E dissabte passat, èra una jornada importantissima de la vida cornalenca. Nos en cagam, me diretz, que soi pas de Cornonterralh. Rai. Levat que dempuèi quauques meses, i rabali fòrça. Non, pas d'amorós cornalenc (mas m'agradariá plan!), i seguissi de corses d'autbòi. Aquò fa que soi de totas las viradas e de totes los bons còps cornalencs (e lo Cornalenc, o vos disi, es un Occitan de la bòna, sap viure!)
   
E dissabte, èra la primièra sortida de l'animal totemic, lo lop de tres caps. E i aviá de mond a Cornonterral . Tot lo villatge èra per carrièras per participar a la fèsta que foguèt una brava capitada.


A la debuta del mes, anèri jogar a Vias, la programacion èra plan interessanta, amb tot plen de mond de convidats, de mond d'empr'aquí mas tanben de provençaus, de gascons, e mai de bascos. Lo problèma, es que i aviá pas lo public. Colhon, isn't it? Lo passa-carrièras, joguèrem per las parets e los contravents. Lo ser, i aviá pas gaire de mond del vilatge. Alara, me demandèri perqué? O sabi pas. 


Mas a Cornonterralh, foguèt quicòm mai e o sabi perqué lo Total Festum de Cornonterralh foguèt una capitada: 
- los organisators sosquèron, ensagèron de donar un sens a sa fèsta. Pas "fasèm la fèsta perque nos donan de sòus per aquò far".
- dins sa reflexion, e ben i embarquèron las associacions del vilatge. Cossí far  per que las causas aguèsson un sens pel mond? E ben en los implicar dedins. Totas las associacions e las escòlas (doncas los parents), aquò ne faguèt venir de mond. 
- la programacion de la jornada èra plan pensada amb de ritmes e de tematicas diferents per poder contentar tot lo monde. 


La sortida del Lop foguèt just un moment enòrme. Enòrme per lo vilatge e cargat d'emocions per nosautres que i eriam dedins. Lo trabalh fach en repeticion pendent un mes paguèt, i eriam! E arribar sus aquela plaçòta clafida de mond que l'esperavan son animal totemic, èra una sensacion de caluc. O disi e o tòrni dire, far d'autbòi es la melhora idèa qu'ai aguda dins tota ma puta de vida!


Rebat d'aquela jornada dins las doas vidèos çai jos, la primièra es mai corta que la segonda, causiretz: 



Tribvs Lvpis sort de sa tanière... par Cvrnon_totem






09JUIN2012 par antisocial1er

Pairin del Lop, lo Polin de Pesenàs, 
davant l'empont del concèrt e darrièr, 
Cornonterralh, oè, en mai d'aquò, lo vilatge es polit! 


Lo Pelican de Puègserguièr,
nascut i a quauques setmanas, venguèt desirar la benvenguda al Lop.


Lo lop de tres caps, animal totemic de Cornonterralh, 
amb darrièr sa còla de musicaires, autbòis, pifres, tamborns
e dedins sa còla de portaires plan valents!


Òsca e mercés a Nadege e Richard per montar, organizar lo projècte e motivar tot lo monde, a tota la còla cornalenca e a Eric per aver compausat la musica dau Lop que cresiái que jamai i arribariái pas.


Conselh del jorn a nòstres amics los mascles

Cars Mascles, las caucetas, las cal pas cargar amb de sandalas. 

Règla nº1 : las caucetas, ni pendent l'amor ni amb las sandalas. 

Es pas complicat, macarèl!

dijous, 14 de juny del 2012

dimecres, 13 de juny del 2012

Frustracion cinematografica

Uèi, romègui.
Romègui perque lo darrièr film de Philippe Carrese, Cassos, es sortit dins las salas mas pas pròche de mon ostal. E lo vòli veire.
Perque Philippe Carrese m'agrada çò que fa.
M'agradèron fòrça los quauques libres sieus que legiguèri, es neeeeeeeegre, m'agraaaaada. Alara, son film, lo vòli pas mancar. 
Aquí la banda-anóncia (que ieu l'agachi pas perque, las bandas anóncias, aquò's coma las quatrenas de cubèrta, vòli pas saber! ):



Dels libres sieus que legiguèri, se ne cal conselhar pas qu'un, vos conselhi pas Le Bal des Cagoles que legiguèri perque lo titol me fasiá rire mas es un pauc longuet e m'i regalèri pas tant coma amb los autres. Comprèri per asard les "Introuvables" de Philippe Carrese que recampa tres libròts sieus: Filet garni, Pet de Mouche et la princesse du désert e Tue-les, à chaque fois, los tres son bons, mas lo darrièr tuga tot. E s'avètz la canha de legir mai de cent paginas, i a tanben lo tèxt sieu dins lo recuèlh collectiu de novèlas negras sus/a Marselha, Marseille du noir dans le jaune, que se legís en dètz minutas e que lo prenes dins lo morre (en mai d'aquò, i a d'autras novèlas interessantas dins aquel recuèlh, de mond que coneissi pas, e coma tròbi pas lo libre dins mon bordèl, rai...).

Per los quatre occitanistas que legisson lo blòg, accessòriament, Philippe Carrese es lo tipe que faguèt Malatèrra (Mila Dieus, QUAL a mon DVD???).


Lo tipe fa un molon de causas, avètz pas que d'anar furnar sus son site :) 

Bon, tot aquò per dire que m'agradariá de veire Cassòs, qu'es pas projectat en Lengadòc e que ara mi fau anar en Provença per l'anar veire. 

Sentissi que dins pas gaire auretz de fòtos sul blòg d'una virada en Provença (just aprèp Lunèu, a drecha, tròp a drecha.)



diumenge, 10 de juny del 2012

Question esportiva del dimenge de matin

Mas ont es la chinesa que pas degun coneissiá e que degun se'n remembra pas, la que ganhèt Roland Garros l'an passat e que pas degun sabiá se caliá dire Na Li o Li Na?

(urosament que soi aquí per pausar las bonas questions)

divendres, 8 de juny del 2012

La Mesoclisi



Òc, la mesoclisi es una malautiá ! Es la neuròsi del pronom complement que las causas per arribar li fan paur.

Coneissètz totes lo temps mai aisit de las lengas civilizadas : lo futur !
Dins nòstras lengas, es l'infinitiu + las terminasons.
E ben en portugués es parièr.
Mas pas totjorn.
Quand i a un pronom amb lo vèrb al futur, e ben aquela puta de pronom, tira-te d'aquí que m'i vòli metre, se ven installar, al mitan coma lo dijòus, entre l'infinitiu dau vèrb e la terminason.
Òu, lo pronom complement, ont as vist jogar aquò qu'òm se pòt metre tranquillon-Guston entre lo vèrb e sa terminason ?

E aquò nos dona de mots OGM coma comprá-la-á (la comprarà), escrever-te-emos (t'escriurem). 

O alara, i aguèt un jorn una revòlta dels tirets que nos faguèron una crisi existenciala, manifestèron dins las paginas abandonadas amb de pichòts panèus "volèm viure", alara, los pronoms, aqueles gauchistas generoses e ideioses, lor prepausèron "òu, avèm pas que de s'installar al mitan e nos serviretz d'escòrta!".

La mesoclisi es la revòlta dels pronoms e dels tirets contra la subrepoténcia del vèrb.






dijous, 7 de juny del 2012

Ops!

Convèrsa entre collègas a l'entorn d'un Kinder Bueno : 


- As vist lo tènnis? A 9h30, fasiá nuèch, an arrestat lo rescontre. 'fant, mai de 5 oras a jogar ! 
- Oè, pffff, lo tènnis, es vertadièrament un espòrt de cons. 
- Faguèri setze ans de tènnis.
Ne manqui pas una.

dimecres, 6 de juny del 2012

Margarida (quater) : postular


Se te sonas Margarida o quicòm semblant, te'n fagas pas, siás pas la femna de ma vida. Perque dins la vida vertadièra, Margarida se ditz pas Margarida. Ja, dins la vida vertadièra, Margarida existís pas. 
Primièr postulat: Margarida existís pas dins la vida vertadièra.
Segond postulat per contunhar sus la virtualitat : coma sèm sus un blòg anonim (ah ah ah), Margarida es pas lo nom vertadièr de Margarida (que de tot biais existís pas), es son escais. Margarida, dins la non-virtualitat pas vertadièra de la setena dimension de la Bruèissa, a pas lo nom d'una vaca, òu! Mas anavi pas dire son nom vertadièr, imaginatz se la Margarida (qu'existís pas e que s'apèla pas Margarida) legís son nom vertadièr sus aquel blòg, aquò te li fa un tust, se maina qu'es amorosa de ieu sens me conéisser, pas qu'a me legir, e aquí dins un grand deliri medieval, decidís de se crosar (los cables), de me venir veire e de venir crebar davant mon ostal, e aquò m'obligariá a dintrar al convent! N-A-N-I!
Tresen postulat: m'agradan los òmes (pas totes tanpauc). Son eles que son dins mas pensadas nocturnas - e dins las diurnas tanben. E en plaça de coming out, m'agradan mai las causas inVos vau pas far un dessenh.

dimarts, 5 de juny del 2012

Autarcia

"L'autonomia alimentària es la debuta de la libertat" çò ditz mon cat en se manjant un conilhet cada matin - en mai de sas croquetas, puta de bèstia! 
De còps que i a, capiti de li raubar son conilh abans que lo mange. E me lo fau al forn amb de patanons de l'òrt, amb una ensalada de l'òrt e de menta de la topina qu'es sul potz.

Ai pas trobat d'alternativa al Snickers glaçat. Una idèa?

Dedicadís especial a la Pomponeta, al Velhardon e a la Marijuana.

dilluns, 4 de juny del 2012

Novèlas pas frescas : Escala a Seta (2). Soi una star

Escala a Seta, jorn 2. 
Solelh. 
Davant l'empont a escotar lo remirable duo Valla Scurati (raaaa, soi fan).

E aquí, ausissi una votz que me ditz 
"Adieu, auriás pas un blòg? Siás pas Melania?"
Ò fant de lop, me reconeisson per carrièra ara!!!
Alara, ieu èri coma una pola davant d'un cotèl "ben si, akò's ieu". 

Vaquí! Rescontrèri l'Androna amb sa familha... e me faguèt plan plaser! 

Immortalizèrem la causa : 

l'Androna, lo Nadalon, lo Marcèth e ieu