divendres, 20 de febrer del 2015

La teologia de ma grand

"Tuar un mescresent e aver 40 femnas al Paradís, me vas pas dire, cal èsser un pauc con per i creire a aquò. E poiriá pas far un òme amb 40 femnas! De qué ne fariá d'aquelas 40 femnas aquel òme solet?" Lucienne, 90 ans.

dijous, 12 de febrer del 2015

de l'utilitat de la premsa gratuita de la sortida de la gara


Quand sortisses de la gara a Montpelhièr, o quand i arribas, as de mond que te donan de jornals gratuits. 
N'i a tres de jornals gratuits al Clapàs. 

Ne legissi pas cap. Que soi una reborsièra.

E aqueles jornals gratuits, i a de mond que ne fan la colleccion: te los prenon, quatre o cinc exemplaris de cada títol e, tranquillon Milon, se'n van amb un quinzenat de jornals jol braç. Òu, es pas perque es a gratis que te los cal colleccionar! 
Soi lenga de pelha ;) ne fan la distribucion al trabalh. Comprenètz plan, i a l'oroscòp e de sudokus a gratis cada jorn dedins!

As tanben lo mond que ne prenon un, te lo fulhetejan e te lo daissan dins lo tram o lo tren, aital los autres lo legisson tanben. 

E ben l'autre jorn, en davalant del tren, lo tipe davant ieu, qu'èra a far la coa per davalar del tren, e ben son jornal a gratis, se lo pleguèt e se lo metèt darrièr, dins l'esquina, non, dins lo jean, non, dins l'eslip. 
Putan, lo tipe se fot lo jornal dins la rega del cuol e aprèp te lo passa als collègas!






dimarts, 10 de febrer del 2015

L'inferroviari, aquò's los autres.

Uèi dins lo tren èri assetada en fàcia d'un tipe qu'èra a legir.
Fins aquí, pas res d'extraordinari.

Primièra contrarietat : capitavi pas de veire de qué parlava son libre. E ieu m'agrada de saber de qué legisson lo mond.
Èra un libre genre manual cossí èsser o cossí faire. Amb de fichas tecnicas e de nivèls de dificultats. Amb de dessenhs que presentavan d'esquèmas e de « workshops», Ja workshop, sabi pas de qué vòl dire. Una botiga ont se vendriá lo trabalh ? Quincanèla immediata.

Segonda contrarietat : la carvata amb de flors de lis dessús. Non, aquò pòdi pas. La quita carvata es de tròp. Mas se en mai d'aquò la causisses amb de simbòls rancis...

Tresena contrarietat, la pièger, que manquèri de me levar per l'emplastrar lo tipe : la lectura Roland Garròs.
Lo tipe, per legir, bolegava lo cap. Lo cap seguissiá la linha. Normalament quand legisses, son tos uèlhs que la seguisson la linha e que van d'esquèrra a drecha puèi que tòrnan a esquèrra puèi van a drecha. E ben el non. Es un organisme geneticament modificat, lo tipe e los pòt pas bolegar los uèlhs. A l'agach fixe, los glòbs oculars tancats e per legir li cal bolegar lo cap. Macarèl, es insuportable, as l'impression d'aver un chin fals d'aqueles que son sus la mala de l'autò. E tu ensajas de te concentrar, de legir, mas de coa d'uèlh lo veses lo cap del tipe que va d'esquerra a drecha, de drecha a esquèrra puèi d'esquèrra a drecha.
E ben tres quarts d'ora a aver un tipe que capeja Roland Garros davant tu, aquò's longàs.

Se pleguèt lo libre que capitèri pas de ne veire lo títol.