dijous, 26 de juny del 2008

mmmm, de cerièiras!


fòto presa per la Marieta

LaMarieta e ieu

Una dimenjada a la Marieta e ieu, es obligatoriament una dimenjada que fa rire...

I- La Marieta fa çò que vòl amb son còs: lo cap
Tot comencèt lo dijòus al concèrt Rasims de Luna a Montpelhièr. Un concèrt genial. Se regalam. La Marieta a lo papièr del programa. Ieu tanben l'ai, mas ieu l'ai dins ma saca, e ela l'a a la man. La BelaValenta li pren d'un costat, ieu li preni de l'autre. Darrièra cançon, li preni lo papièr per veire lo tít
E quand se lèva, se gratussa lo front.
Aquesta colhassa s'es fotut un còp a la cadièra de davant. Francament, cal èsser un pauc colhona per, quand ramassas kikòm de pel sòl, te fotre un còp amb la cadièra de davant. E aquí comencèt l'escacalàs. Es una tortura granda de s'agantar una escacalassada quand siás a un concert a l'opera comedia. Risiái. Mas en si len ci. Èri mòrta de rire. E aquesta colhona de Marieta de me veire rire, comencèt de rire. Avèm totes viscut akò... un escacalàs que te cal conténer perque es pas lo moment ni lo luòc per rire (una messa, un enterrament, un discors eça). Alara ieu fasiái que l'agachavi pas mas la “sentissiái” rire. Me mossegavi los dets, me pessugavi lo nas, de tot per pas daissar escapar lo rire... Alara, lector, se un jorn aquò t'arriba, que un son t'escapa, segon lo son, fai que t'escanas, qu'esternudas o que tosisses. Quand lo monde se reviran per t'agachar, akò marcha!

II- La Marieta fa çò que vòl amb son còs: lo det
Loguèrem un ostal a Felinas dins lo Menerbés (vos ne parlarai). Es un vilatge agradiu, e coma totes los vilatges occitans dignes d'aqueste nom, i a de bancs pels vièlhs e pels amoroses. Sabètz aquestes bancs vièlhs vèrds amb de traucs perque l'aiga s'i tanque pas? E ben, la Marieta, sembla que s'emmerdava pendent que fasiái lo penequet, que s'amusèt a botar sos dets dins los traucs. Te meti, te sortissi, in out in out in out, un dakòs erotic, es en manca akesta pichòta. Fins que un det li demorèt blokat dins un trauc.
oaf oaf oaf

III- Sèm blondas
Vesèm suls panèus “Curiosité de LAUriole” i nosautras sèm curiosas e voliam veire la causa. Mas sabiam pas brica de qué se trachava. Seguissèm los panèus, en agachant tot per la veire aquesta puta de curiositat. Seguissèm los panèus , seguissèm los panèus, avèm un pauc l'impression de virar en redond, mas tiram. Pueì arribam finalament al punt de depart. “Mas macarèl! Se trufan de la toristalha dins aqueste país!

L'endeman, l'Enriqueta, que vos ne tornarai parlar, nos ditz “OOOOOOOOO (lo lop), e i sètz anadas a Menerba? Ooooooooo, alara, avètz vista la Curiositat de Lauriole”.

- Ben non justament, la voliam veire mas l'avèm pas vista
- E ben, vos cal seguir los panèus
- Ben òc, o faguèrem , mas ont es?
- E ben, sus la rota, pardina!
- Mas ONT?

-E ben vos cal seguir puèi i es!
- E cossí o sabèm?
- E ben, la curiositat, es un efièch d'optic, sembla que monta, que i a una còsta, mas non, davala. Se metes lo punt mòrt a la veitura, e ben la veitura monta sola. Perque de fach davala.

Es complicat de compréner, oi?

Doncas, i tornèrem.

A cada còsta o sembla còsta, frenavi, punt mòrt, e la veitura davalava. S'arrestàvem a cada còsta. Urosament que i aviá pas degun , aviám l'èr finas , ten.

Puèi la trobèrem aquela puta de curiositat. O volguèrem filmar aqueste fenomen, unenc , que quitament la television venguèt filmar (e o sabètz...se la television venguèt filmar...) mas i aviá ja un parelh de conasses que jogavan amb la veitura a se filmar e a se préner en fòto. Son cons lo monde, an besonh de faire aquò? Doncas o faguèrem pas, perque voliam pas esperar , perque èra ridicul d'esperar per filmar la veitura que monta sola una còsta que de fach es en penda.
Lo reportatge a la con de TF1 :


IV- La Marieta e ieu chabadabada

Loguèrem un ostal las doas.
Sus la plaça del vilatge, i aviá a miègjorn un aperò balèti. Cal èsser anglés, hippie o catalan per dançar a miègjorn sus la plaça del vilatge amb lo calimàs d'un 21 de junh... Coma soi brava e coma la Marieta insistís, dançi un pauketon amb ela. Al cap d'un moment n'ai mon confle e dintri a l'ostal. Un vintenat de minutas mai tard, los organisators convidan la Marieta:

“- Vòls pas venir dinar amb ta calinhaira?”

Non mais oh!!!



.

dimecres, 25 de juny del 2008

3637: Lo sabatièr

Ma maire legís Gala. Parlan del batèu "Le Phocéa"

- Sas, akeste batèu èra ..a de k'es son nom, ja?
- De kal?
- D'aquel marselhés que vendiá de cauçaduras
A l'asard Baltasar, li sortissi lo nom del primièr marselhés que me passa pel cap:
- Bernard Tapie
- Voilàaa, lo Focea èra lo batèu de Tapie
- Mas vendiá pas de solièrs TApie!
- Mas siiiiiiiii, las ADidàs!!



Pòdi pas luchar.

.

dimecres, 18 de juny del 2008

Deman vau a l'opèra!

Dijòus de ser, vau al Clapàs per quicòm qu'ai pas jamai fach...
Vau anar a l'Opera Comedia. L'opera Comedia es l'opera bèl que i a sus la plaça de la Comèdia a Montpelhièr.
I vau per veire Rasims de Luna, una creacion pel centenari de Max ROqueta.
Ieu aimi plan d'anar a la primièra d'una creacion. Ai l'impression d'èsser VIP, e es pas brica lo cas que se paga per i anar a las primièras, VIP mon cuol ( pausat sus un fautuèlh de l'OPera Comedia kand meme). Aprèp las primièras, ieu me la peti, e fau ma blondassa que mastega de chingòm "òc, ieu , ben, i èri".

Doncas deman, perqué vòli pas mancar la causa? :
- perque i a d'occitan a l'Opera Comedia de Montpelhièr, e los "grands" teatres de Montpelhièr escupisson sus l'occitan, fuck los teatres franchimandejaires
- es una missanta creaacion artistica amb un putan de platèu!

Alara dins la còla de creacion i a e sus scèna i aurà:
- las Manufacturas Verbalas amb Monsur Tisnèr
- Laurent Audemard que çò que fasiá amb Une Anche Passe m'agradava fòrça
- Roland Pécout es lo recitaire. E la votz de Pecout... me fa d'efièch. Poiriá dire la meteo que ne seriái tota trebolada. Alara se recita0 de Max Roqueta lo tip...


Ten, un extrach d' Une Anche Passe e un extrach de Roland Pecout, son d'enregistraments qu'an mai de 10 ans.





La plaça es pas gaire cara: entre 10 e 15€. Ieu l'ai pas encara comprada ( soi una calamitat) , esperi que n'i aurà encara!

See U a l'opera!
(la rauba negra longa es pas mai obligatòria per anar a l'opera... ieu i vau en Docs... ;) )

dimarts, 17 de juny del 2008

Chucar= l'alternativa al tabat!

Akò's pas ieu qu'o disi... Es una reclama per ChupaChups dins la revista de Metro


:D

Bona Jornada Nacionala!

Uèi es la Diada Nacionau de la Val d'Aran. Bona fèsta a totes!

Ieu vòti per Paco Boya coma president d'Occitània tota. Aurem aital lo president mai sexy dau monde!
Paco Boya es lo George Clooney occitan.



Bon , arresti de desparlar.
Un pauc de musica "nacionala" uhuhu:

boomp3.com

dilluns, 16 de juny del 2008

Samba al país... enfin a Negrapelissa

Es plan probable que i siague:
Es pas que la samba brasileira me tòrne bauja, mas i a la Talvera lo dissabte puèi es l'escasença de visitar lo país.
La nuèch al camping còsta 2€, lo recòrd de Layoule a Rodés ( 4€ la nuèch) es tombat!


Entressenhas e programa complet samba-al-pais.com


Zo, cuolegem totes dabans l'ordenador:

divendres, 13 de juny del 2008

L'oral del nivel c de catalan

L'autra dimenjada, anèri a Barcelona per passar l'oral del nivel C de catalan...
Primièr, arribèri tard. Èra marcat 10h00 e arribèri a 10h10 e tot lo mond aviá acabat de preparar, èri la sola d'o aver pas fach... Solesa dins la sala de preparacion.
Una dòna simpatica me dona lo subjècte, son tres exercicis que me cal faire:
- lo primièr, cal donar los avantatges e los inconvenients sus un tèma
- lo segond, cal daissar un messatge en evocant un problèma
- lo tresen, lectura d'un tèxt.
Aguèri una idèa marrida que marrida: beure de còca-còla abans l'examen
E beure de còcacòla + l'estrés de l'examen.... Avètz drech a una Mela subrexcitada, que sauta de'n pertot, que charra a una vitessa supersonica e que ditz 120 conariás a la minuta....

Esperi assetada pel sòl del corredor de l'universitat d'estudis empresarials que me cridèsson.
Me cridan.
2 examinadors, yes, dos òmes. Doblidèri de metre mon sexappeal en marcha, daumatge.
M'asseti. Sortissi ma carta d'identitat. Quand la vei , lo que serà mon interlocutor me pausa de kestions:
- Perque lo passas a Barcelona lo nivèl C e pas a Perpinhan?
- Ben, perque ai un amorós aquí. ... Enfin, pas un, ai L'amorós akí.
Akò comença plan.

Puèi lo tipe m'explica, son collèga se ditz Victor, el se ditz Jordi (original tot plen, isn't it? mas ieu, li diguèri pas res), ieu li devi parlar a el, Victor escriu.

Donc parli. De grand Melania que ditz qué que siá perque es dins son quart d'ora "me'n bati los alibòfis". Çò qu'es de parlar, parlèri.... mas quantas conariás. Bon, cal dire tanben que los subjèctes son merdics. Ne parlatz vosautres dins la vida vidanta dels avantatges e inconvenients de pagar en likid o per carta? Non, francament, se'n brandam lo dardalhon.
E l'autre , lo Victor, arrestava pas d'escriure, macarel de macarèl! (Mas benlèu fasiá la tièra de las crompas vai te'n saupre ).
A la fin, eles, èran preissats de partir perque èra l'ora de la pausa e que fasiá ja un parelh d'oras que fasián genre d'escotar de mongolians qu'ensajan de parlar 3 minutas un catalan correct.
Doncas, ieu , que soi plan ensenhada e que sabi cossí se cal téner en societat, comenci de me levar. Lo Victor , l'escriba mut, dubrís la boca: "As un boton qu'es tombat". GLOP. Moment de solesa... que s'esperlonga , que lo tròbi pas aquela puta de boton. Amassi mon boton, digna.
Vau per partir, e abans que diguèsse "Adeu", lo Jòrdi me tend la man. Ieu , plan ensenhada e aimabla, tòcamaneta, te la li preni la man e francament, he, e li fau "adeu" amb un grand somriure (cal ganhar de punts d'un biais o d'un autre.).
M'agacha, mòrt de rire:
"Non, vòli sonque recuperar lo subjècte."

Grand grand moment de solesa.


.

dijous, 12 de juny del 2008

K kabrons!

La Marieta e lo Pèire de la Sauma me mandèron una carta postala.
Plan braves!!
Mas de qué dison?

.

dimecres, 11 de juny del 2008

Ont me veire akest estiu? (títol plen de modestia...)

Alara, de qu'es lo programa per ara de l'estiu...:

- Dissabte 21 de Junh: serada a Olonzac pel concert de la Talvera dins l'encastre de Total Festum (que se n'ausissi un dire "festoume" l'escani!). Dimenjada amb la Marieta pel Menerbés.
- D'Olonzac a Olot: diluns 23 de junh, direccion la Garrotxa per tirar un còp passar un parelh de jorns amb MonAmorósMaiContent.
- Darrièra dimenjada de Junh: Hautes Terres a Sant Flor dins Cantal. Dimenjada gròssa amb La BelaValenta, la Marieta e benlèu d'autres al chastèl de la BelaValenta.
- Debuta de Julh: Universitat Occitana d'Estiu a Nimes
- Dau 21 au 26 de Julh: Estivada a Rodés
- 15 darrièrs jorns d'agost: vacanças amb MonAmorósMaiContent e la Cagona. Ont? Sabèm pas encara.

Vira husèth, vira, vira, deu matin dinc au ser, vira vira



Un conte de Jean de Cabanes.
Es benlèu pas de bon legir, mas esforçatz-vos un pauqueton, val lo còp :)
Se de mots vos escapan, demandatz.
grafia de l'autor
Lei Cabudelas
cabudela= cabdèl=bòla de fial

Trop d'inoucenço es un mechant partagi;
Fauto de sens toumban dedins l'errour;
& quand poudrian esquivar sartein tour
Que n'es pas a noüestre avantagi,
N'en couneissen pas lou daumagi,
Lou ressarquan, & meme eme furour.
Provo de ce que diou
Fillo inoucento & fado
Se troubet per hazard dedins una assemblado,
Ounte sa mero venguet pas.
Tant pis: car fillo senso mero,
Es dangeirouso a faire de faux pas,
& sur tout de son caractero:
& dins lou luec ounte aquesto ero,
Eme de sartens jouvenas
La couneissen de longo man lanlero.
Avié pourtant aprés qu'eme semblablo gent
(Li v'avien ensegna quand anavo a l'escolo),
L'hounour se perde, & e que fasiá souvent
Leis amendos de Valansolo.
Per non pas dounar luec au siou de far lou sault,
Sus son davant tenia la man sarrado,
Ben estrecho, ben empougnado.
Un dròle s'en aviso: & va virant en mau,
Car souvent per l'oubjet lou talen se reveillo,
S'aprocho, li dis a l'aureillo,
"Levo ta man d'aqui: figurejo pas ben,
& tout lou mounde s'en pren guardo.
- De que vous tourmentas? respouënde ello, fau ren
Que non siegué a prepau! Ma man es sauvo guardo
De mon hounour: souvent d'aquest endrech
Fillo, que n'a pas sens, soüerte deshounourado;
May per iou, sçabi proun..." Lou drolle, qu'ero adrech,
Jujant a son discours qu'eissoto ero uno fado,
Sarquo a n'en proufitar. Li dis: "Senso bezon
Tenes la man sus toun eyzino,
Considero un pauc ta vezino
Sçabes qu a may d'hounour que de rezon,
& cepandant lou leisso pendre!
L'empougno pas!: viés ben sa man!
Parque? Te va vau dire plan,
Es un secret que fau pas faire entendre,
Se l'es fach courdurar. - Courdurar? lou mouyen?
Se rescrido noüestro fadoyo,
La doulour deou passar la joyo,
Que poou proucurar un tau ben.
- N'en sentet ges de mau: se n'en voués far la provo,
Poursui lou garrounié, passo dins uno alcovo,
& veiras que te diou veray,
Sçabi coumo se fa, te lou courduraray."
Lou siégue. Eou li boutet un pounch eme alegresso.
Countento coumo uno papesso,
S'en tourno, cres que soun hounour
Siégue estaca per un toujour.
Dins quauque temps, pourtant, li pren un scrupulo;
Beleou lou trabail li fet guau;
Diguet a noüestro boüeno bulo,
"Cresi qu'encaro un pounch li farié ges de mau."
Encaro un pounch es mes senso vargougno!
Ay may va gousto, au may li fa plezir.
Uno houro aprés, li crido : "Aurias lezir
De venir accabar de sarcir la besougno?
- ha ! Cadenoun, pren n'en ounte voudras
Li respoundet lou couquin, qu'ero las,
Per trop tirar uno escagno s'embuillo,
N'ay plus de fiou. - O gros messongeiras!
Crido ello, n'as enca doui gros cabudelas,
Que te pendoun souto l'aguillo."


Soi fan!


in Un conteur provençal au XVIIIème siècle: Jean de Cabanes, Ph GARDY, EDISUD, 1982
Gramaci a la BèlaValenta que, dau còp, o legiguère tot!


lo títol fa referéncia a akò:
06- au ton cuènh - Renat JURIÉ

dimarts, 10 de juny del 2008

Tant que giscla fa pas de torns






Lo legiguèri d'una tira en Seta e Figueres. Un regal.
Es l'ìstòria d'un jove dins un país garriguenc en guèrra ( alliteracion en G e R).
Istòrias de guèrras, istòrias d'òmes, istòrias de rescontres, istòrias d'amor, istòrias de descuberta de se, dels autres, de la femna, de la natura e de las plantas. Lo jove rescontrarà un professor de botanica, reciclat en comandant de guèrra, que li ensenharà las plantas del país. Aquestas plantas vendràn femnas, las alisar, lor parlar, las pantaissar...
Entre cada capitol de la vida del jove en temps de guèrra, un tròç de pròsa erotico-botanica nos ven metre una gota de poesia.

Tè, vos ne meti un d'aquestes tròces de poesia... p.53, la castanha... vos voliái metre lo de la romec que me pertòca fòrça, mas lo de la castanha es mai cortet, e coma soi una fenhantarassa...
CASTANEA VULGARIS

Pelofa, orsin o eiriçon (tòca se gausas!), puèi ponh sarrat gantat de cuèr lusent (derisòria amenaça), la castanha amolona las empachas, de l'agarrida dels fissons a la coirassa defensiva. I bastaràn pas tos dets nuses. Se t'i fregas, te ponh. E se capitas a passar sos cavalets de frisa, se met en targa coma un tustaire en fièra. Jòga a se far al cachamorre amb tu. La castanha castanha e son nom li va plan... Quand en finala es desarmada e que se retròba en camisa, pusleù que de calar a l'agressor, s'estima mai que l'embreniques, que l'escorgues e que li lèves pèl e popa. I cal lo saber-far e la manièra, l'adomergiment long per l'aiga, la seduccion, dirai. Tre que la castanha es consenta, la despolhada alara es de bon far. Levada la camisa, se fa bajana, prèsta a se fondre de plaser contra ton cèl de boca. A mens que preferiscas (inquisitor sens grat ni gràcia que non aimas carn pecairitz s'es pas reducha en cendres) la rostir sus la brasa coma una masca, per puèi la descaumar coma una sèrp o qualque autra bèstia d'infèrn, davant de la far cridar jos ta dent. Question de gost....

Quand barrèri lo libre, èri plan urosa de l'aver legit.
Sang e Saba, joan-Claudi Forêt, ed. Trabucaire Col Pròsa occitana, 2005, 155 p., 13€
ISBN : 2-84974-018-7 IRN : 9-782849740187
Prèmi Estivada de Rodés 2006

dilluns, 9 de juny del 2008

Volètz saber çò k pensi del darrièr hamburger de Kuick?

A Perpinyà, lo Quick es en catalan...
mas me doblidèron lo bacon dins lo Quick'n'Toast... Pecaaaaaaaaaaat!

.

dijous, 5 de juny del 2008

dimecres, 4 de juny del 2008

Instincts animals

Es sol dins la cort.
Coma cada jorn.
Torna, vira, s'arresta.
Observa.
Camina, corrís, s'arrèsta, vira.
Sol dins aquesta cort interiora que i passa pas degun.

Es un adult ara.
Lo femelum, sap pas çò qu'es.

Vira dins la cort.
Manja un bocin, camina puèi espera.

Lo temps passa.
Un jorn tras l'autre.

Puèi arribèt.

Fina, polida, felina dins sos desplaçaments.

Se'n sarrèt de la polida.
Doçamenton, li caliá pas faire paur a la polida puèi la caliá observar tanben.
Un pauc pròcha de la pòrta, se poiriá escapar.

Ela fa la bèla (o pòt, o es!), li camina davant, darrièr e sul costat.
Se daissa remirar.
Sembla de li dire "agacha coma soi polida"

El ne pòt pas mai.

Se sarra mai.
Li sauta dessús.
La polida capita de s'escapar.
I tòrna. Es mai rapid el, te l'aurà, òc akeste còp s'escaparà pas.

Tròp de solesa, tròp de temps sens veire una polida dins aquesta cort deserta.

Li sauta dessús.
Comença de la voler bicar.
Ela vòl pas.
Se debat.
Comença de cridar.
Mas el contunha.
"ara que t'ai, te daissarai pas partir salòpa."


Quauqu'un darrièr la pòrta!
Ela crida tant e mai, suplica que li dubriscan la pòrta mas non, agachan e fan pas res.
La daissan patir...




Kiko lo conilh s'es tirat Tecla la gatoneta. .
E ieu èri mòrta de rire.





.