Dimenge, m'enganèri de camin per anar a Micropolis. Oè, o sabi, kò's indicat de'n pertot mas de còps soi un pauc nècia e anèri petar sai pas ont. Mas se perdre, akò's agradiu, kò te fa visitar lo país.
E, quand volguèri far mièja vòlta, te veguèri un panèu "font d'avairon". E me vakí sus una rota pichona per anar veire ont nais Avairon.
E oè, beguèri l'aiga de la sorga :)
E ben es pas bona.
Cossí es pas bona ?
ResponEliminae ben a pas bon gost. Pas tarrible qué.
ResponEliminaBeure tant de coca-cola te deu aver immunizat contra totas las bèstias que i a dins de l'aiga...
ResponEliminasoi d'acòrdi amb lo Pèire, as pas mai de "papilles"
ResponEliminabenlèu que i a pas tant de calcari coma al tèu e aquò te cambia lo tast.
Benleu qu'es vertadierament pas bona, non ??? :-D Nos faudria un segond gostaire...
ResponEliminaBon, la sorça de l'Avairon sembla mai brava que non pas la de la Leira...
E ben l'anarai tastar per vos, ieu que soi del país...
ResponEliminaE ben l'anarai tastar per vos, ieu que soi del país...
ResponEliminaAquò's pas possible.
ResponEliminaL'aiga de l'avairon es bona.
Avètz degur engalatat quicòm d'òrre.
L'aiga raja de la sorga. Siatz dabalat dins lo trauc de la sorga? A la bòria?
La question? ont l'avètz beguda l'aiga ? Aval de Severac? O amont? del costat de las calquièras?...
Manjacostel, un que coneis lo país !
ResponEliminaE òc qu'i visquèri un brave temps.
ResponEliminaMe que me soveni que per trapar la sorga , calià davalar dins un potz, del costat de la Cambuzèla, e qu'un còp arribat , l'aiga rajava espès , coma un torn de braces.
L'òme que gardavi la dintrada un còp èra , tenia una bòria e trabalhava tanben als camins de fèrre.
Mas benlèu qu'es l'aiga de la joinessa, de mon remembre...
I avia una cançon que disia : l'aiga de sorga te farà morir ma filha... Vertat que las sorgas dels Causses èran pas tròp renommadas, que filtravan pas tant qu'aquò.
Mas la de l'Avairon èra bona.
Saique l'an poirida?