dilluns, 26 d’abril del 2021

Soi 10%

Ai l'astre(Zeneca) d'èsser vaccinada !

E ben sas, es pas estat aisit ! 

Dempuèi la debuta de l@ Covid19, me dison que se l'aganti, ne crèbi. Degun m'a pas empachada pr'aquò d'anar trabalhar en prenent los transpòrts en comun. Cresiái que lo monde m'arrestariá abans de montar dins lo TER, de gendarmes filantròps m'agantarián pel braç, me farián montar sus una bassacula que seriá pas pro potenta per ieu, marcariá "error" e la polagalha me diriá, autoritària  "non, i podètz pas anar, poiriatz morir, dintratz a l'ostal".  Me cresiái que la Secu, la MGEN, lo ministèri, lo FBI, me telefonarián "coneissèm vòstre IMC, s'agantatz l@ covid, crebaretz. Demoratz a l'ostal, vos metèm en congièt longa malautiá fins a la fin de la rèba." Auriái jogat l'eroïna "mas i vòli anar" trenta segondas e aprèp, auriái fach l'amor amb mon transat sus ma terrassa pendent tres ans. Que ma collèga depressiva m'a dich "una epidèmia, Melania, aquò's tres ans.", avisa que se vòles aver lo moral, te la cal pas crosar pel corredor aquela. 

L'autre jorn qu'anèri veire lo metge per una istòria de pilulas de renovelar, vegèri que vaccinanava son mond lo tipe. O sachèri d'autant mai que dos vièlhs charravan dins la sala d'espèra, se vei qu'èran de coneguts del metge, " a ben lo veni veire a el, qu'es collèga amb Francés. Demòra a Linhan." Solide, aquò's n'èra una de rason per me passar davant, mentre qu'èri a esperar dempuèi mai de trenta minutas e qu'èri arribada abans eles. Fa vo ri zats aquelas putas de vièlhs. Mas, pas d'esclandre, que los metges a Besièrs, aquò's pro rar, alara quand ne tenes un de generalista, prègas per que crebe pas, per que la prenga pas la retirada e per que, quand la prendrà, quauqu'un li prenga la plaça. Podiái ben esperar tres quarts d'ora de mai a comptar lo mond que me tosissián dessús darrièra sa masqueta cirurgicala.

Un còp las ordonanças de fachas, o li demandèri :  e pòdi èsser vaccinada ieu ? Remarcaretz qu'empleguèri la votz passiva, per pas li demandar francament " vai-z-i, cabordàs, vaccina-me fòrt, aquí sus la taula". "a ben non, ieu ai pas drech de vos vaccinar, solament los mai de 55 ans". Oè, coma los dos vièlhs coneguts de la sala d'espèra. E apond : "Mas vos pòdi far un papièr". Vai-z-i, fai-me lo papièr. "Anatz a ZingaZanga, prengatz pas rendètz-vos, es pas necite, i anatz amb lo papièr e vos vaccinaràn."

OK.

L'amorós me depausèt a ZingaZanga. 

Espèra! Parentèsi ! T'expliqui de qu'es ZingaZanga. Aquò's lo zenit besierenc. Que lo primièr concèrt ne foguèt Massilia Sound System. Que tot lo monde pronóncia mal lo nom mas ensajan de ben lo prononciar. ZingàZangà, ZingòZangò, ZengaZango, degun o sap pas dire, mas tot lo mond sap ont es. 

 L'amorósPerfièch me depausèt a ZingaZanga. "non, m'esperes pas, dintrarai a pè en passant long del canal". 

E aquí , t'arribi davant ZingaZanga, i aviá los vièlhs de l'ostal de retirada Lo Reviscol qu'èran aquí a far coa. Èra un remake dels mòrts-vius. Ò fant, mèfi, los zombies se son escapats. Comencèt dins mon cap una musica espauruganta. Mas vegèri que i aviá pas cap d'accion. Los quasidefuntats bolegavan pas de son fautuèlh de ròdas, de son lièch rotlant, brandussavan pas son baston o son deambulator. Pas degun brandussava qué que siá, o cal ben dire. E mai los dentièrs fasián pas de bruch. Me sentissiái ben viva dins aquel prefaci de cementèri. 

I aviá de barrièras que fasián un camin e lo mond èran aquí dedins a esperar e a avançar dapasseton.

Per de nauts parlaires, una votz sens cara sonava lo mond "Monsieur Gèli", "Madame Vidal", "Madame Garcia". Èra la votz de l'entèrra-mòrts de Lucky Luke. Lugubre-lugubre-lugubre. 

E ieu me vesiái pas passar entre los vièlhs, me vesiái pas los doblar "perdon, perdon agachatz, ai un papieron de mon metge". Aviái pas enveja de me prene un deambulator pel morre. "Cal vaccinar las fòrças vivas primièr, vosautres sortissètz pas jamai de vòstre EHPAD e de tot biais, d'aquí un an seretz crebats perque serà vòstra ora, vaccin o pas". Aquò's pas politicament corrècte. Nòstres "ainats"primièr. Los embarrats primièrs: los vièlhs e los cabords. Las ensenhairas, las infirmièras, las caissièras, las vendeiras, las mestieralas, tot aquel brave mond que se crosan, que trabalhan e veson de mond, òm se'n caga! Vaccinarem los qu'auràn subreviscut fin 2021. Darwin a pres las comandas e de LSD.

Entre ma covardisa e la sinistròsi ambienta, endralhèri lo canal cap a l'ostal. E faguèri coma tot lo monde :  me connectèri a Doctolib. Quauqu'un me pòt explicar perque es una societat privada que gerís las vaccinacions ? A òc, perque lo servici public, lo mond i escupisson dessús e los govèrns lo desmargan tant e mai.  E bim, coma soi astruga(Zeneca), te tròbi un orari de vaccinacion a Narbona per l'endeman de tantòst. Te lo cliqui lèu abans de me lo far raubar per un vielhàs geek. E Doctolib es ben fach, me prepausa un segond orari per la segonda dòsi 25 jorns aprèp, perque 25 jorns es lo minimum entre las doas dòsis. Ai mos dos rendètz-vos per la vaccinacion, me la peti grèu, ai los privilègis dels residents d'EHPAD. Quauqu'un me poiriá venir torcar? Ai acabat. 

Ai fach un pauc a costat. Ops.

Me vaquí l'endeman a la clinica dau Lengadòc (solide!) a Narbona per ma primièra dòsi. Ieu aviái rendètz-vos a 14h30. E i aviá coa defòra. De vièlhs qu'èran aquí per lor rendètz-vos a 15h30. As una ora d'avança Papet ! E t'i aviá una tropelada de vièlhs que t'esperavan son ora defòra, a l'ombra, que la mitat, crebaràn pas d'una trombòsi ni del caronhavirus, crebaràn del raumàs que t'auràn agantat a esperar una ora, d'ivèrn, a l'ombra. Darwin a pres las comandas e de LSD.

Quand es mon ora, lo brave monde de la Proteccion Civila me fan dintrar, me gisclan de gèl idroalcolic sus las mans e aquí enrègui lo laberint cap a la zòna de vaccinacion. Me seguís de pròche un tipe que sembla un tròll, perque el compren pas res a çò que cal faire, e li sembla que sembli saber. Escalièr, corredor a drecha, corredor a esquèrra,escalièr, corredor a esquèrra, tot drech. Un comptador. L'infirmièra de Totankamon a représ de servici per l'escasença e aculhís e dirigís lo monde. Empleni lo papièr dins la sala d'espèra : òc, sabi ben totas las riscas de me far vaccinar. Preni la pilula dempuèi vint ans, alara, sas de riscas de trombòsi, n'ai cada jorn. Mas aquò, lo monde medical fa cinquanta ans que se'n tampona lo dardalhon. Quatre trombòsis Zeneca, es la catastròfa, degun se vòl pas vaccinar. Ont avètz vist lo monde repotegar contra las riscas de la pilula contraceptiva. Cala-te femna, Darwin a pres las comandas e de LSD.  Totankamona, brava que brava, aimabla coma tota e serviabla que non sai, ajuda un vièlh analfabèt a emplenar son papièr, li pausa totas las questions e mai "êtes-vous enceinte?".

De ma cadièra de la sala d'espèra, Totankamona me fa passar a la cadièra del corredor d'espèra. Soi assetada davant la pòrta "Medecin". La pòrta se dubrís. Vau veire lo metge, lo que deu signar mon papièr per autorizar ma vaccinacion. Es una cambra d'espital vuèja. Una paura taula al mitan amb un paure ordinator dessús e doas cadièras : un davant l'ordinator per lo metge, una darrièr per ieu. "Es monacal" "Qué?", "Es austèr". "volètz dire qu'es triste, oè". 

Dintra dins l'ordinator mon numèro de seguretat sociala. "Avètz de questions?" "Non" "Avètz rason." Li sorisi, m'o vei dins los uèlhs, charram un pauc. Agacha tot juste lo papieron del metge, pensa benlèu coma ieu que cal vaccinar los actius. A enveja de charrar, ai enveja de me far vaccinar, mas me fa pena pecaire. S'apèla JeanPatrick. 

JeanPatrick a fach dètz ans d'estudis per se passar la jornada dins una cambra d'espital desafectada a dintrar los còdis seguretat sociala de vièlhs sords e bavejaires que li demandan se fa mal e se van morir. JeanPatrick a fach dètz ans d'estudi de medecina per far la secretària que pica dètz numèros e que signa.

Quand mas condicions de trabalh me pesan, pensi a JeanPatrick e me sentissi melhor.  












Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada

Mercé :)