 | L'Ostau dau País Marselhés farga un libre-cd dels poèmas del grand Roland Pécout. Languissi de lo recebre lo libre! Aimi fòrça lo trabalh que faguèron ja los de L'Ostau sus Victor Gelu e me regaudissi ja de poder legir e escotar Pecout! Ieu donèri mon chèc de soscripcion a Estivada akest estiu, alara, anatz-i vosautres tanben, es akí |
Voliái metre tanben un poèma tirat de Mastrabelè, mas l'ai pas akí, doncas n'auretz pas qu'un de poèma, un que dempuèi que lo coneissi, me'n lassi pas... Es dels 70's, data un pauc... Dempuèi akesta epòca, escriguèt plan plan de causas diferentas
Avèm decidit d'aver rason
Despolhats de tot, emai dau nom nòstre
tot çò nòstre perdut
tot contra nautri justificat
Creson que la terra es a-n-aqueli que la viòlan.
Tròp d'espèra a enganat l'esper
degalhat tot çò que demòra
mai li montanhas restan drechas.
Desliurats de nòstri darrièri pelhas,
e receptius l'esperit macat,
siàm venguts fòrts de nòstra misèra
nus e gigants...
L'esclau lparà pas pus la man dau mèstre
pr'amor que i a pas pus d'esclaus!
Venèm de nàisser,
de-la-man-d'ailà de toti li vielhi paurs
e di vielhs silencis,
òmes revòutats
es-a-dire
òmes
Ren que còmpte
de si promessas e de sis amenaças
de sa poissança d'aur, d'armas e de mits
ren que vaugue
contra lis òmes de mans nusas
puèi que
avèm decidit d'aver rason.
Rotland Pecout
se kaukun a "Amb vòstrei lengas de cabra", poèma from Mastrabelè, seriá plan brave de lo metre en comentari....
Ma filha a tot plen de cabras plan lengassudas mas sai pas coma las metre en comentari...Aqueste blòg es de mai en mai complicat de seguir. En tot cas, a la fin, sauretz tot de la familha Peirotonesca (tè, Peirotoneski, aquò sona pas mal).
ResponElimina