Visita al Metge

L'autre jorn, anèri veire lo metge.
LoMetge, me coneis dempuèi totjorn: mos primièrs botons, mon apendicitis, mon aǹsia que me fasiá racar las tripas quand èri drolleta, mon asma, ma primièra capòta demorada dintre, o sap tot de ieu. Enfin, quasi, perque ieu, li còsti pas gaire car a la Secu.
L'autre jorn, me foti un còp de pè al cuol e vau a l'Ostal Medical ont i a mon metge, ma dentista brava que l'aimi mas i vau pas jamai, lo quine, l'ortofonista que benlèu i deuriái anar per mon quequejadís e las infirmièras.
Divendres, 18h30. E, a la dintrada de l'ostal medical, te vesi una placa novèla: "ten, i a un metge de mai". "Ngoc Yen Monina", ò, un chinés amb un nom que fa rire. Ieu èri mòrta de rire dins mon cap e me disiái que se vos o contavi, e ben, me creiriatz pas...

Enfin, ieu, me'n bati, las costumas, las càmbii pas, anarai veire mon metge vièlh a ieu que quand prendrà la retirada sai pas cossí farai. Benlèu que l'anarai veire a son ostal per que m'ausculte dabans sa borgesa de femna que rotla en gròssa berlina alemanda. Es dins mon vilatge o es dins totes los vilatges que las femnas de metge son de borgesas que ne brandan pas una e que vivon del prestigi e del salari de son altruista de marit?

Arribi a la pòrta de la sala d'espèra.
E te vesi que lo chinés e ben s'es associat amb mon metge.
E te legissi que mon metge trabalha lo diluns, dimars e dimècres e que lo chinés trabalha lo dijòus e lo divendres e lo dissabte.
Mèrda. Serà lo chinés que lo coneissi pas.
E te vesi que lo chinés, e ben , es una chinesa.
Mèrda mèrda, ieu soi misogina. M'agradan pas las femnas coma metges, i comprenon pas res, m'agrada pas que me tokèsson, berk berk berk.
Romegavi dins mon cap, a mand de tornar a mon ostal. Mas per un còp, la rason l'emportèt. "Non, te cal consultar, ara que i siás demòra, aquesta femna serà tan competenta coma l'autre. Anem." D'aquò, ne dison lo metòd Coeta (qué? m'engani de nom? lo metòd Coeta es un dakòs porcassièr? ne sètz segurs? ).
Dintri dins la sala d'espèra... que pòrta plan son nom. 4 personas abans ieu. La mèrda. Soi la darrièra.
E se dubrís la pòrta. LaChinesa. Ò qu'es polida! Ieu fau lo morre dins mon canton, perque de còps que i a soi asociala, e ieu aimi pas las salas d'espèra dels metges, coma las farmaciás, i a sonque de mond que van pas plan e ai totjorn paur que m'enguinhèsson aqueste mond malaut.

19h30. Soi la darrièra (qual a dich "coma de costuma?").

- Fa moment que trabalhatz aquí?"
- E ben, dempuèi 2006
- A ouais, fa moment que soi pas venguda alara.
Agacha sus l'ordenador, ritz e ditz "dempuèi genièr de 2005." Quand o vos disi que li còsti pas car a la Secu.
- De qué vos arriba?
- E ben, i a un amic que m'a dich "Siás gròssa, te cal faire d'analisis sanguinas que t'arribarà una colha".
Tòrna rire
- " Es franc vòstre amic"
Bòf, d'akò ieu ne disi d'"emmerdaires de primièra," que t'emmèrdan primièr a tu per pas que los emmèrdes tu a eles. (o sabi, soi campiona del mond!)

M'ausculta.
E ieu li pausi de questions perque i a pas de rasons que ne pausèsse pas, òu.! Me va escotar lo còr, me fotre un lum dins l'uèlh, me fotre un baston desgulassa sus la lenga e me tocar las popas, li pòdi plan pausar un parelh de questions, mèrda, sèm intimas ara.
- E d'ont sètz?
- D'origina o d'ont soi?
E aquí, ai coma l'impression qu'aquela question, li fan 50 còps per jorn dempuèi que sap parlar la paura d'ela, e ai vergonha de ma non-originalitat... mas bon, es per faire la convèrsa.
- Las doas causas.
- Ben, mos parents son de Vietnam e soi nascuda au Clapàs.
E ieu qu'ai d'idèas conas plen lo cap, luchavi contra ma boca per pas demandar se sos parents avián un restaurant. De còps que i a, ai vergonha.
Bon, e charram, que m'es simpatica. Perque de mond a l'encòp nascuts au Clapàs, crescuts au Clapàs e diplomats de medecina au Clapàs, e ben n'i a pas gaire. Se i apondetz en mai d'akò qu'es chinesa, e ben!
Charram.
La fau rire.
Me disi totjorn que foguèsse un òme, dragariái grèu e me bicariái totas las femnas dau mond mondial de tant que las fau rire. En plaça d'akò, la sola bica que coneissi es la cabra de la vesina que se ditz Blanqueta e qu'es cona que vira que manja los rosièrs aquela puta de bèstia. Oups, je m'égare.

Alara, coma la fòrma, l'ai pas gaire, me fa 4 ordonàncias, m'explica un molonàs de causas, me fa una quantitat de recomandacions e de "se". "Se va pas, cambiarem. " Coma se ieu aguèsse la memòria per reténer tot akò. Enfin. MonMetge vièlh, el, o sap que soi una calamitat, e m'explica pas tot aquò, que sap que, un còp qu'ai passada la pòrta, ai doblidat perque èri venguda.

Puèi o marca tot sus son ordenador qu'es jos Linux, perque son pas cons los metges.

Marca las 4 ordonàncias sus l'ordenador. Normalament lo client pacient deu pas veire l'ordenador, mas ieu ai d'uèlhs de cameleon e un còl de girafa... (e una pachòla d'elefant, soi la jungla tota a ieu soleta). Escriu tot amb de sigles estranhs que sonque de ne veire la tierassa, me disi que deuriái anar en suènhs de fin de vida directament e ne parlam pas mai.


E a la fin fin, marca: "va plan".

- Vertat, vau plan?
- Ben anatz plan, non?
- Rai.
- E ben vaquí.



I tornarai, la veire, a aquela chinesa.



.