Oè, avètz plan legit lo títol. Quasi 30 ans e aviái pas jamai pres l'avion. Oè, o sabi, soi pas jamai sortida de mon bled. Mas quand meme, èri ja anada dins un aeropòrt, compta?
Coma o sabi que soi un desastre, aviái previst lo còp per aver pas de problèmas e aviái demandat a MonsieurPatate de m'acompanhar que, el, pren l'avion cada jorn o quasi. Sap cossí cal faire.
MonsieurPatate (oè, soi tras qu'orgulhosa de son escais... mas sai pas se me voldrà tornar acompanhar), dins sa granda generositat, me menèt a l'aeropòrt de Barcelona perque me posquèsse envolar cap a Palma de Malhòrca (avètz las bolas è?). Ja, galerèrem un pauc amb lo parking del terminal nòu de l'aeropòrt de Barcelona perque comprenèm pas tot a las ieroflias catalanas, mas bon, cap problèma, finala.
Arribam a la causa que pesas la valisa e ont te donan lo "boarding pass". Lo Boarding Pass -o expliqui pel mond que coma ieu an pas jamai pres l'avion- es una bilheta que tot i es marcat dessús e mai que mai i a un còdi barra e te daissan passar pertot amb aquò, per resumir: te lo cal pas perdre, sekenon, siás dins la mèrda. E lo tipe que dona lo boarding pass me demanda en catalan (pk aviái parlat en catalan ieu): "Passadís o finestra?", agachi MonsieurPatate per aver son punt de vista d'òme experimentat de l'avion e lo nèci me respond, orgulhós coma un papa d'aver comprés quicòm qu'aviái pas comprés: "le monsieur te demande si tu veux le couloir ou le hublot". Siás brave MonsieurPatate, mas aviái comprés! Ops! Alara, completa: "ben, lo fenestron, veses lo païsatge mas lo corredor siás mai liura , mas te cal daissar passar lo mond que vòlon anar pissar." Barcelona-Palma, i a 20 minutas de vòl, decidissi que pas degun pissarà. Preni lo costat dau corredor en causa de ma claustrofobia costumièra amb l'argument de Toni Parker "aital podrai estirar las cambas" los que me coneissètz, avètz lo drech de rire.
Anam al dakòs de securitat. O expliqui pels endecats que coma ieu an pas jamai pres l'avion, aquí te cal daissar totes tos afars que passaràn dins una maquina per saber se siás pas un terrorista dangierós e se pòrtas pas d'aiga. Non, l'aiga es pas dangierosa, mas te lèvan ton botelhon d'aiga, aital siás obligat de te'n crompar una dins la botiga pòst-securitat, es aquò lo business. Te cal pas aver ton Laguiòla sus tu tanpauc. Aqueste mond se'n baton de las teorias qu'un bon occitan a totjorn lo cotèl dins la pòcha. no cotèl in the plane, es aital. Rai, ne deuriás pas aver gaire de besonh de ton cotèl pendent las 20 minutas de vòl, cal pas desconar.
E aquí, MonsieurPatate me daissèt la lagrema a l'uèlh, es un pauc ma maire MonsieurPatate de còps que i a e èra tot content de me veire prene l'avion per lo primièr còp... o benlèu aviái paur que l'avion acabèsse dins la mar e que trobèsson pas puèi la bóstia negra ni la Mela?
Alara, al daquòs se securitat, of course, piutèri. o faguèri un pauc exprès per me faire manotejar per lo vigil, mas es la femna que me paupèt... ai pas d'astre ieu.
Puèi caminèri. O cal saber, dins un aeropòrt, fas doas causas: caminas e espèras. I a pas un panèu a la dintrada que ditz "bona condicion fisica exigida"...Putan, ne fas de quilomètres!!!
E o cal saber, a l'aeropòrt, te cal TOTJORN agachar los ecrans, te cal totjorn susvelhar tos afars e cercar los ecrans. Se veses pas un ecran, te ne cal anar cercar un e llo legir. E aquí o disi, perque MonsieurPatate m'o aviá dich pas que a mitat. Alara, s'as pas jamai pres l'avion e vas prene l'avion e as l'ànsia, contunha de legir, n'aprendràs de causas per pas passar per un con, tu, al mens.
Un còp qu'as passat lo contraròtle de seguretat, te cal anar a la pòrta d'embarcament, aquí te cal aver ton document d'identitat e ton boarding pass. Lo boarding pass, l'as pas perdut: te servís de marca-pagina del libre qu'as a la man. Alara, la pòrta d'embarcament, s'as d'astre es marcada sus ton boarding pass, e s'as pas d'astre o se siás amb de mond bordelics, te cal agachar sus l'ecran lo mai pròche.
E embarcas, o enavionas puslèu. L'embarcament, passas dins un corredor plegadís e dintras dins l'avion que a la dintrada as 2 o 3 ostessas que te dison "bonjorn" e, sul pic, te sentisses melhor (tu parles Charles). Cèrcas ta plaça qu'es notada sus ton boarding pass (qu'es totjorn dins lo libre), t'assetas. of.
T'estacas lèu. Perque siás una angoissada. Te destacas per daissar passar ta vesina. Podiá pas arribar abans aquela cona? te tòrnas estacar. E legisses. Perque legir t'ocupa e aital arrèstas d'agachar lo mond coma una galina que tròba un cotèl (no cotèl in the plane avèm dich!!! ).
Puèi, aquò s'àvia.
Aquò va lèu un avion sus la pista de despegatge. E aquò despega. E ieu èri tota contenta. Perque ieu aimi plan la novetat. Mas o mostravi pas gaire perque fasián totes lo morre dins l'avion. Se vei que quand as la costuma de prene l'avion, e ben fas lo morre tot de long. o alara èri amb de mond sinistre. En tot cas , ieu èri contenta. Puèi agachavi pel fenestron de ma vesina e vesiái la mar. Quand despegas de Barcelona, es polit perque veses la mar, e amb lo cèl fa un camaièu de blau e es polit. Mas bon, tròp de blau e tròp de mar, akò te rassegura pas completament. Alara tòrnas lo nas dins lo libre. Puèi las ostessas començan la coregrafia d'explicas de securitat: a la gròssa, se i a un problèma dels gròsses, de qué cal faire. ieu escotèri plan, soi una bona escolana a la basa, mas aquí, puta, foguèri atentiva. Instint de subrevida. Puèi legiguèri lo papieron que i a dins la pòcha del sèti de dabans que t'i tòrnan explicar tot mas amb de dessenhs. Èri orgulhosa de saber que en cas d'accident seriái la sola de saber cossí botar la masqueta d'oxigèn o lo dakòs per pas se negar e que o explicariái als autres e sauvariái de mond. Tu parles Charles.
Pas lo temps d'angostiar qu'arribam ja. Vesèm una montanha. Sabiái pas que i aviá de montanhas a Malhòrca. I a tot plen de causas que sabiái pas e ne vau aprene pendent ma setmana malhorquina!
E agachi de l'avion lo païsatge. E te vesi tot plen de molins. Sabiái pas que i aviá de molins a Malhòrca.
E vesi tot plen de camps. Sabiái pas que i aviá de camps a Malhòrca.
E vesi la mar e las platjas. Aquò o sabiái que n'i aviá.
Atterrissatge.
Sortida de l'avion.
Direccion "la valisa".
E dins lo corredor, l'aparicion virginala.
Una fòtò de la platja, e Rafael Nadal que me ditz a ieu "Benvinguts a Mallorca" o benlèu o disiá en anglés o en alemand, enfin se'n fotèm, sortissi de l'avion e te vesi una reclama enormassa amb Rafael Nadal. Primièr efièch: "aaaaaaaaaaaaa", es l'efièch ormonal quasi orgasmic. Segond efièch, l'efièch cerebral, masturbatòri aqueste: "wow, es plan que faga de reclama per son iscla. es una bona idèa de l'aver pres coma simbòl." Simbòl a 6 millions d'èuros, aquò fa car la raqueta. E caminavi tot en perpersant a Rafa Nadal, l'economia, sos muscles, la reclama, benlèu que lo crosarai, lo torisme e arribi al canton ont se prenon las valisas.
Sortissi de mas pensadas filosoficas e vau ont lo mond prenon sa valisa. E las agachi passar las valisas.... E ben... n'i a de valisas!
Agachi lo mond a mon entorn, ne reconeissi pas cap de l'avion. Me fau pas de lagui, soi pas gaire fisionomista.
Pasmens... Aqueles parlan una lenga estranha e dins l'avion parlavan totes una lenga civilizada.
Puèi vesi un ecran - quand o vos disi que cal agachar los ecrans. "Glasgow" Ont es ja Glasgow? I demòri perque ai pas percutat que ieu aviái pres l'avion a Barcelona e pas a Glasgow. Mas MonsieurPatate m'o aviá pas dich que per cada cencha ont se recuperan las valisas i a un ecran amb lo nom d'ont venes. A.
Alara, me'n vau. Perque plen lo cuol d'aqueles Glasgovians. (mas ont es glasgow?).
Vau a una autra cencha ont i a de mond qu'espèran sa valisa. Agachi passar las valisas. Puèi, dins un moment d'inteligéncia, agachi l'ecran. "Glasgow" tornarmai" mas emmèrdan aqueles glasgovians d'ocupar totas las cenchas , mèrda! Alara pensi, e finala, capiti de me sovenir que Glasgow es en Escòcia.
E agachi totas las cenchas. N'i a doas amb de valisas dessús: las de Glasgow. La mèrda!
E las cenchas, o sabiás pas perque MonsieurPatate t'o a pas dich, an un numero. E vesi que las cenchas que vesi van del nº 8 a 16. E començan pas per lo numèro 1 los Malhorquins? Alara, me vaquí en cèrca de la cencha nº1. Las cenchas nº1 a 7 son amagadas darrièr de miralhs e de recantons, una mèrda, qué. Mas pas de valisas que circulan. Cenchas vuèjas. La mèrda.
Puèi, m'estressi, pk fa ja plan 20 minutas que rabali d'una cencha a l'autra, l'aire desesperat, l'agach vuèg e las mans dins las pòchas.
A la cencha nº1, i a un autre ecran! un de mai que l'aviái pas vist.
E, of course, es l'ecran que me caliá veire. Es l'ecran que te ditz sus quina cencha te cal anar recuperar ta valisa segon d'ont venes. E legissi "Barcelona - CEncha 18". òsca manòsca!
Tòòòòòrni enrè, de l'autre costat.
Passi lo cap per la pòrta de sortida perque i a de mond que me devon esperar.
E te vesi lo Pèire de la Sauma qu'èra a legir son jornal perque es un tipe pacient e zen. E li cridi , zen, perque vòli pas que se faga de lagui, "Pèire, arribi è, me cal sonque prene la valisa." Pas qu'aquò. "vòstra mission se l'acceptatz serà de trobar vòstra valisa". E vau cap a la cencha 18. Problèma. Las cenchas s'arrèstan al nº16. A! A! A! I a una camèra e se trufan de ieu? I a quauqu'un qu'a decidit de me far virar en borrica, es segur. What else, sequenon?
Demandi a una femna - hotesse au sol que se ditz en francés. "where is the belt 18?", non, demandèri en catalan, pensatz plan. De tot biais, sai pas dire "18" en anglés. "the belt is under the cupboard" (es la sola frasa que sabi dire en angles "the -mot que vòs dire- is under the cupboard, es pas de bon plaçar, alara uèi ne profechi.). La femna ritz (conassa!) e me mòstra que, a-ma-ga-das darrièr los escalatòrs per ont davalèri, i aviá las cenchas 17 e 18.
E sus la cencha 18 qu'aviá arrestat de virar dempuèi un brieu, m'esperava ma valisòta grisa.
E ieu que, quand davalèri de l'escalator, mièja ora abans , veguèri una valisa sola sus una cencha que virava pas mai, cim de l'abandon, aviái pensat "a, quin con, a pas pres sa valisa".
Coma o sabi que soi un desastre, aviái previst lo còp per aver pas de problèmas e aviái demandat a MonsieurPatate de m'acompanhar que, el, pren l'avion cada jorn o quasi. Sap cossí cal faire.
MonsieurPatate (oè, soi tras qu'orgulhosa de son escais... mas sai pas se me voldrà tornar acompanhar), dins sa granda generositat, me menèt a l'aeropòrt de Barcelona perque me posquèsse envolar cap a Palma de Malhòrca (avètz las bolas è?). Ja, galerèrem un pauc amb lo parking del terminal nòu de l'aeropòrt de Barcelona perque comprenèm pas tot a las ieroflias catalanas, mas bon, cap problèma, finala.
Arribam a la causa que pesas la valisa e ont te donan lo "boarding pass". Lo Boarding Pass -o expliqui pel mond que coma ieu an pas jamai pres l'avion- es una bilheta que tot i es marcat dessús e mai que mai i a un còdi barra e te daissan passar pertot amb aquò, per resumir: te lo cal pas perdre, sekenon, siás dins la mèrda. E lo tipe que dona lo boarding pass me demanda en catalan (pk aviái parlat en catalan ieu): "Passadís o finestra?", agachi MonsieurPatate per aver son punt de vista d'òme experimentat de l'avion e lo nèci me respond, orgulhós coma un papa d'aver comprés quicòm qu'aviái pas comprés: "le monsieur te demande si tu veux le couloir ou le hublot". Siás brave MonsieurPatate, mas aviái comprés! Ops! Alara, completa: "ben, lo fenestron, veses lo païsatge mas lo corredor siás mai liura , mas te cal daissar passar lo mond que vòlon anar pissar." Barcelona-Palma, i a 20 minutas de vòl, decidissi que pas degun pissarà. Preni lo costat dau corredor en causa de ma claustrofobia costumièra amb l'argument de Toni Parker "aital podrai estirar las cambas" los que me coneissètz, avètz lo drech de rire.
Anam al dakòs de securitat. O expliqui pels endecats que coma ieu an pas jamai pres l'avion, aquí te cal daissar totes tos afars que passaràn dins una maquina per saber se siás pas un terrorista dangierós e se pòrtas pas d'aiga. Non, l'aiga es pas dangierosa, mas te lèvan ton botelhon d'aiga, aital siás obligat de te'n crompar una dins la botiga pòst-securitat, es aquò lo business. Te cal pas aver ton Laguiòla sus tu tanpauc. Aqueste mond se'n baton de las teorias qu'un bon occitan a totjorn lo cotèl dins la pòcha. no cotèl in the plane, es aital. Rai, ne deuriás pas aver gaire de besonh de ton cotèl pendent las 20 minutas de vòl, cal pas desconar.
E aquí, MonsieurPatate me daissèt la lagrema a l'uèlh, es un pauc ma maire MonsieurPatate de còps que i a e èra tot content de me veire prene l'avion per lo primièr còp... o benlèu aviái paur que l'avion acabèsse dins la mar e que trobèsson pas puèi la bóstia negra ni la Mela?
Alara, al daquòs se securitat, of course, piutèri. o faguèri un pauc exprès per me faire manotejar per lo vigil, mas es la femna que me paupèt... ai pas d'astre ieu.
Puèi caminèri. O cal saber, dins un aeropòrt, fas doas causas: caminas e espèras. I a pas un panèu a la dintrada que ditz "bona condicion fisica exigida"...Putan, ne fas de quilomètres!!!
E o cal saber, a l'aeropòrt, te cal TOTJORN agachar los ecrans, te cal totjorn susvelhar tos afars e cercar los ecrans. Se veses pas un ecran, te ne cal anar cercar un e llo legir. E aquí o disi, perque MonsieurPatate m'o aviá dich pas que a mitat. Alara, s'as pas jamai pres l'avion e vas prene l'avion e as l'ànsia, contunha de legir, n'aprendràs de causas per pas passar per un con, tu, al mens.
Un còp qu'as passat lo contraròtle de seguretat, te cal anar a la pòrta d'embarcament, aquí te cal aver ton document d'identitat e ton boarding pass. Lo boarding pass, l'as pas perdut: te servís de marca-pagina del libre qu'as a la man. Alara, la pòrta d'embarcament, s'as d'astre es marcada sus ton boarding pass, e s'as pas d'astre o se siás amb de mond bordelics, te cal agachar sus l'ecran lo mai pròche.
E embarcas, o enavionas puslèu. L'embarcament, passas dins un corredor plegadís e dintras dins l'avion que a la dintrada as 2 o 3 ostessas que te dison "bonjorn" e, sul pic, te sentisses melhor (tu parles Charles). Cèrcas ta plaça qu'es notada sus ton boarding pass (qu'es totjorn dins lo libre), t'assetas. of.
T'estacas lèu. Perque siás una angoissada. Te destacas per daissar passar ta vesina. Podiá pas arribar abans aquela cona? te tòrnas estacar. E legisses. Perque legir t'ocupa e aital arrèstas d'agachar lo mond coma una galina que tròba un cotèl (no cotèl in the plane avèm dich!!! ).
Puèi, aquò s'àvia.
Aquò va lèu un avion sus la pista de despegatge. E aquò despega. E ieu èri tota contenta. Perque ieu aimi plan la novetat. Mas o mostravi pas gaire perque fasián totes lo morre dins l'avion. Se vei que quand as la costuma de prene l'avion, e ben fas lo morre tot de long. o alara èri amb de mond sinistre. En tot cas , ieu èri contenta. Puèi agachavi pel fenestron de ma vesina e vesiái la mar. Quand despegas de Barcelona, es polit perque veses la mar, e amb lo cèl fa un camaièu de blau e es polit. Mas bon, tròp de blau e tròp de mar, akò te rassegura pas completament. Alara tòrnas lo nas dins lo libre. Puèi las ostessas començan la coregrafia d'explicas de securitat: a la gròssa, se i a un problèma dels gròsses, de qué cal faire. ieu escotèri plan, soi una bona escolana a la basa, mas aquí, puta, foguèri atentiva. Instint de subrevida. Puèi legiguèri lo papieron que i a dins la pòcha del sèti de dabans que t'i tòrnan explicar tot mas amb de dessenhs. Èri orgulhosa de saber que en cas d'accident seriái la sola de saber cossí botar la masqueta d'oxigèn o lo dakòs per pas se negar e que o explicariái als autres e sauvariái de mond. Tu parles Charles.
Pas lo temps d'angostiar qu'arribam ja. Vesèm una montanha. Sabiái pas que i aviá de montanhas a Malhòrca. I a tot plen de causas que sabiái pas e ne vau aprene pendent ma setmana malhorquina!
E agachi de l'avion lo païsatge. E te vesi tot plen de molins. Sabiái pas que i aviá de molins a Malhòrca.
E vesi tot plen de camps. Sabiái pas que i aviá de camps a Malhòrca.
E vesi la mar e las platjas. Aquò o sabiái que n'i aviá.
Atterrissatge.
Sortida de l'avion.
Direccion "la valisa".
E dins lo corredor, l'aparicion virginala.
Una fòtò de la platja, e Rafael Nadal que me ditz a ieu "Benvinguts a Mallorca" o benlèu o disiá en anglés o en alemand, enfin se'n fotèm, sortissi de l'avion e te vesi una reclama enormassa amb Rafael Nadal. Primièr efièch: "aaaaaaaaaaaaa", es l'efièch ormonal quasi orgasmic. Segond efièch, l'efièch cerebral, masturbatòri aqueste: "wow, es plan que faga de reclama per son iscla. es una bona idèa de l'aver pres coma simbòl." Simbòl a 6 millions d'èuros, aquò fa car la raqueta. E caminavi tot en perpersant a Rafa Nadal, l'economia, sos muscles, la reclama, benlèu que lo crosarai, lo torisme e arribi al canton ont se prenon las valisas.
Sortissi de mas pensadas filosoficas e vau ont lo mond prenon sa valisa. E las agachi passar las valisas.... E ben... n'i a de valisas!
Agachi lo mond a mon entorn, ne reconeissi pas cap de l'avion. Me fau pas de lagui, soi pas gaire fisionomista.
Pasmens... Aqueles parlan una lenga estranha e dins l'avion parlavan totes una lenga civilizada.
Puèi vesi un ecran - quand o vos disi que cal agachar los ecrans. "Glasgow" Ont es ja Glasgow? I demòri perque ai pas percutat que ieu aviái pres l'avion a Barcelona e pas a Glasgow. Mas MonsieurPatate m'o aviá pas dich que per cada cencha ont se recuperan las valisas i a un ecran amb lo nom d'ont venes. A.
Alara, me'n vau. Perque plen lo cuol d'aqueles Glasgovians. (mas ont es glasgow?).
Vau a una autra cencha ont i a de mond qu'espèran sa valisa. Agachi passar las valisas. Puèi, dins un moment d'inteligéncia, agachi l'ecran. "Glasgow" tornarmai" mas emmèrdan aqueles glasgovians d'ocupar totas las cenchas , mèrda! Alara pensi, e finala, capiti de me sovenir que Glasgow es en Escòcia.
E agachi totas las cenchas. N'i a doas amb de valisas dessús: las de Glasgow. La mèrda!
E las cenchas, o sabiás pas perque MonsieurPatate t'o a pas dich, an un numero. E vesi que las cenchas que vesi van del nº 8 a 16. E començan pas per lo numèro 1 los Malhorquins? Alara, me vaquí en cèrca de la cencha nº1. Las cenchas nº1 a 7 son amagadas darrièr de miralhs e de recantons, una mèrda, qué. Mas pas de valisas que circulan. Cenchas vuèjas. La mèrda.
Puèi, m'estressi, pk fa ja plan 20 minutas que rabali d'una cencha a l'autra, l'aire desesperat, l'agach vuèg e las mans dins las pòchas.
A la cencha nº1, i a un autre ecran! un de mai que l'aviái pas vist.
E, of course, es l'ecran que me caliá veire. Es l'ecran que te ditz sus quina cencha te cal anar recuperar ta valisa segon d'ont venes. E legissi "Barcelona - CEncha 18". òsca manòsca!
Tòòòòòrni enrè, de l'autre costat.
Passi lo cap per la pòrta de sortida perque i a de mond que me devon esperar.
E te vesi lo Pèire de la Sauma qu'èra a legir son jornal perque es un tipe pacient e zen. E li cridi , zen, perque vòli pas que se faga de lagui, "Pèire, arribi è, me cal sonque prene la valisa." Pas qu'aquò. "vòstra mission se l'acceptatz serà de trobar vòstra valisa". E vau cap a la cencha 18. Problèma. Las cenchas s'arrèstan al nº16. A! A! A! I a una camèra e se trufan de ieu? I a quauqu'un qu'a decidit de me far virar en borrica, es segur. What else, sequenon?
Demandi a una femna - hotesse au sol que se ditz en francés. "where is the belt 18?", non, demandèri en catalan, pensatz plan. De tot biais, sai pas dire "18" en anglés. "the belt is under the cupboard" (es la sola frasa que sabi dire en angles "the -mot que vòs dire- is under the cupboard, es pas de bon plaçar, alara uèi ne profechi.). La femna ritz (conassa!) e me mòstra que, a-ma-ga-das darrièr los escalatòrs per ont davalèri, i aviá las cenchas 17 e 18.
E sus la cencha 18 qu'aviá arrestat de virar dempuèi un brieu, m'esperava ma valisòta grisa.
E ieu que, quand davalèri de l'escalator, mièja ora abans , veguèri una valisa sola sus una cencha que virava pas mai, cim de l'abandon, aviái pensat "a, quin con, a pas pres sa valisa".
:-)))
ResponElimina(Òm s'i reconeis...)
MA-GIC !!!
ResponEliminaQue i avè bèra pausa qui non ns'avès pas condat ua hèita autanplan !
Que'm soi regalat !
plan vengut dins lo club dobèrt de los qu'an agut un problèma amb los aeropòrts.
ResponEliminaWhat a nice story!
ResponEliminaE encara as trobada la valisa; de segur amb un vòl cortat aital, pareis dificil de la pèrdre…
Ieu que soi un pauc mens jove, lo prenguri l'avion qu'aviá 34 o 35 ans. Mas me i soi jamai abituat e, a cada còp, soi content quand me torni trobar sul "tèrrahòrt" coma dison los Gascons de Bearn.
By the way, you should say and write : "no knife on the plane"
Adieu