Passejada a Seta per ImageSingulieres

Dissabte, coma deguèri anular ma wonderdimenjadagascona, m'anèri passejar a Seta tota la tantossada. E , saique, caminèri! FAguèri lo torn d'ImageSingulières, rescontre fotigrafic a Seta. E èri pas la sola d'aver agut l'idèa. I aviá de mond a Seta, e tot plen de fotografs amb d'aparelhs grossasses :)

Daissèri l'autò dabans lo CRAC, que i a totjorn de plaças.  Lo CRAC, akò's un bastiment laid, luènh de tot, un ancian frigo ont servavan lo peis e ara n'an fach un Centre Regional d'Art Contemporanèu. Concession facha als intelectuals montpelhierencs diràn d'unes... Lo Setòri que se respecta i a pas jamai fotut los pès. Sabon pas que i pudís pas mai lo peis

I veguèri doas mòstras una de Mickael Ackerman que sas fòtos m'agradèron pas gaire.

E una autra que m'agradèt fòrça! "Portraits d'une PME" de Rajak Ohanian.Son de retraches en pè dels emplegats d'un PME, amb lo nom del mond e sa fonccion dins l'entrepresa. Lo biais de se tenir, los vestits, los noms arabs poloneses e portugueses... amb 3 o 4 familhas dins l'entrepresa. I passèri de temps sus aquela de mòstra! Finalament, me pensi que la fotografia sociala, aquò m'agrada :)

Puèi, anèri a la Galariá Docks de Sud, sul meteis cai que lo CRAC. Passèri lo pont, endralhèri lo CAnal e anèri al MIAM. Bòf. Puèi contunhèri cap al Decòr, un luòc novèl amb un restaurant que nòti dins mon quasernet de restaurants ont me cal anar. Pas d'orgasmes fotografics per ieu.  Mas , fa pas res, akò m'agrada de passejar per Seta, d'agachar las fòtos e d'ensajar de comprene la volontat de l'autor e de legir los vejaires dels critics que se segan aquí dessús.

Puèi, caminèri pel Quartièr Naut per arribar a la Capèla que sabiái que i aviá una Capèla alai. E ben es una capèla desafactada, un pauc roots, o cal dire, e aquò m'estona del Conse de drecha. E aquí dedins una mòstra d'un Danés Jacob Holdt encara mai roots que laCapela que trevèt America dins las annadas 70, a l'epòca, èra ja un hippie, M'agradèt aquela, podètz veire de fòtos per aquí

Del Quartièr Naut davalèri cap al Teatre de la Mar, faguèri plan d'i anar a pè, que i aviá un tap enòrme d'autòs plenas de toristas. Dins la sala Tabouriech i aviá de fòtos de Juliana beasley una americana qu'aguèt coma mission de faire un retrach fotografic de Seta. E ben, la resulta de son trabalh/sejorn de 5 setmanas m'agradèt!

Puèi tornèri a pè cap al Crac, notèri un restaurant de mai dins mon quasernet de restaurants ont cal anar, pròche de la Criée.

Prenguèri l'autò e anèri a l'ancian collègi Victòr Hugo ont veguèri 3 mòstras. Una que m'agradèt èra diferenta de las autras de mòstra, èra pas l'òbra d'un fotograf; èra una seleccion de fòtos amb las legendas dins la premsa regionala. Me faguèt riiiiiiire. "Les Belles images de T & G" la presse quotidienne régionale passée au crible de l'absurde par Taroop et Glabel, soi fan.

Dins la cort del collègi, i aviá una mòstra amb de retraches de carbonièrs d'uèi de la mina ont trabalhava Stakonhov. De fòtos de Gleb Kosorukov que podètz veire sus son sit internet. M'agrada!

L'escalàs de la jornada foguèt per akò:

Puèi, tornèri prene l'autò per anar als Chais Skalli ont i aviá doas mòstras. Una de fòtos d'androgins e l'autra titolada "Histoires de France 1958-2009". Los Chais Skalli de Seta son pas mai utilizats coma chais. Es un espaci bèl desafectat que Skalli presta a la comuna e a l'associacion Cetavoir per ImageSingulieres. M'agradan aqueles espacis bèls qu'an una istòria e que, quand marchan pas mai, son desvirats de son utilizacion primièra mas que i veses encara lo material , l'organizacion o las odors de sas activitats passadas.

Puèi caminèri cap a l'espaci nòu modèrn que pudís la dardena de Promeo per la mòstra de Dominique Delpoux. Dominique Delpoux... lo coneissi! Es lo fotograf de la Talvera!!! Coneissiái pas son trabalh en defòra de las fòtos per la TAlvera, e ben , agachatz son sit e veiretz tot çò que fa, reverta pas brica sas fòtos amb La Talvera! A sa mòstra , i anèri just abans lo vernissatge e gausèri pas de l'anar saludar. Quana cona que soi!

Tornèri a l'autò qu'èran 6 oras, aviái passada la tantossada a caminar per Seta, a veire tot plen de fòtos e a dintrar dins de luòcs que coneissiái pas. Çò que m'agrada de las mòstras fotograficas, en mai de las fòtòs, segur :) es l'organizacion de l'espaci. Cossí una sala es valorizada per las fòtos, cossí las fòtos son organizadas dins l'espaci, patin cofin. Me regalèri :)
I a tanben una mòstra en mar que veguèri pas sul brise-lames (cossí se ditz en lenga d'òc? brisa-ondada? brisa-ola? cassac-ol(h)a?) perque caliá prene lo batèu, pagar 10 euros, e aviái pas enveja d'o far, regreti un pauc :P
Agachatz coma sembla polit:




ImageSingulières, fins al 30 de mai a Seta, a gratis.