Magdalena estivala

I a de mond que per eles, las vacanças, aquò's la plaja, lo canhard, la mar, lo mond, lo parasòl, las raquetas de plaja (qual es lo con qu'inventèt las raquetas de plaja??? Qu'òm li cope los alibòfis!!!), la crema solària, lo chouchoubeignetglace, lo campatge les flots bleus. Per d'autres, es l'exotisme de las piramidas, de las paluns e putas tailandesas o del trekking cap a de cims nevats.

Ben ieu, las vacanças, i soi quand seguissi un tractor de fen.

Quand èri pichona, mos parents logavan un ostalet al país roergàs, mon paire, aquel salvatge, s'èra amigat amb lo mond de la bòria vesina, los ajudava, e, dau còp, ieu èri de longa per la bòria a descubrir un autre mond. 

E finala, las vacanças, per ieu, aquò's aquò, aquò's èsser pel milh, aquò's fenar, aquò's s'ocupar de las vacas, aquò's se passejar per l'estable, aquò's anar veire los vedelons, lor metre la man dabans lo morre e esperar que te la chuquen per sentir sa lenga rasposa, sos còps de cap e per acabar la man plena de bava. 

Sentir l'odor de las vacas, veire lo milh, sentir lo fen, seguir un tractor. Aquò me fa sentir dins lo melhor dels mondes. 

Cal pas grand causa per me far urosa fin finala.