M'agrada la pintura, m'agrada d'agachar los tablèus e d'anar dins de galariás e dire "wow, akò m'agrada, lo vòli per mon ostal", puèi agachi lo prètz e "a ben non, m'agrada pas mai".
Tot çò que los artistas pòdon crear amb sas manòtas m'agrada. Enfin, pas tot, i a tot plen de causas que m'agradan pas, mas soi sensibla a la creacion dels autres, que ieu, quand ensagi de far quicòm amb mas manassas, e ben, fau una merdassa. Aviái totjotn 07 de mejana en arts plasticas al collègi, pasmens m'i aplicavi, è.
E soi totjorn frustrada d'aver pas un castelàs ni la fortuna que va amb lo castelàs per poder crompar una òbra o doas als artistas genialissims que crosi dins ma vidassa.
E l'autre jorn, sus un mercat, trobèri un tipe que fa d'esculturas amb d'apleches vièlhs. Sas esculturas m'agradavan. E tombèri sus aquesta:
Raaa, m'agradaaaaaaavaaaa.
Mas lo prètz m'agradava mens, plan segur. E tota la jornada, rabalèri per carrièras en me dira "m'agrada". Tirèri los sòus a la maquina e la crompèri.
Sabi pas ont la metre.
As pas paur que quauqu'un venguesse chas te e te tuesse mai 'queu fauchon ?
ResponEliminaA quauqu'arren a véder dab la faiçon de díser Bill Clinton en LSF ?
ResponElimina