Los Animals Fantastics

Version corta: Los Animals Fantastics o cossí m'endormiguèri dos còps o cossí quand as fach un cap d'òbra dins la vida, pòs pas far melhor.

Version longa amb benlèu de spoiling dedins: 
Los Animals Fantastics l'anèri veire perque sus l'aficha i aviá marcat "JK Rowling" e que i aviá de tipes amb una bagueta magica dins la man, que tot aquò me remembrava Harry Potter e m'agrada plan Harry Potter, tan los libres coma los films. E ben quina decepcion! 
Es pas mai question d'Harry Potter ni de Lo-que-cal-pas-escriure-son-nom e de fach, cap personatge fa resson a l'eptalogia. Pasmens, retrobam quauques formulas magicas semblantas per far d'embelinaments, retrobam los muggles que, als Estats-Units ont se debana lo film, los apèlan "los non-brueisses" e pas gaire mai. 
L'istòria: un anglés polidon que revèrta lo prince Harry (pas Potter, lo prince Harry de la familha reiala anglesa) arriba amb una valisa estranha als Estats Units. La vida dels brueisses als Estats Units es pas gaire agradiva: pas cap contacte amb los Muggles, al contrari los Muggles se'n mesfisan e sembla que la patz entre los dos mondes es precària. Dins sa valisa, l'anglés i garda d'animals fantastics qu'an pas drech de vida sul territòri american. 
Aprèp, quauques animals s'escapan, los cal trobar e en parallèl d'aquesta cèrca, un "animal" subrepotent traumatiza la vila. 
D'aventuras a còps de grands còps d'efièches especials, es un brave blockbuster. Vaquí.
I trobam pas la riquesa dels personatges, ni sa riquesa psicologica, que podiam apreciar dins Harry Potter. Los animals fantastics son simpatics, los personatges, un pauc innocents, nos i estacam, mas aviái tròp d'espèras e ne sortiguèri plan decebuda.

La debuta es longueta e ronquèri dos còps. Rai, èri lassa. 
Urosament, l'agachèri en version originala, perdèri pas completament la tantossada.