E passèrem per Sarlat....

Sarlat, o sabètz i vau al cinèma e de còps que i a al Leclerc (òc, ma vida es passionanta, o sabi plan).

Aqueste còp, i anèri pas soleta: i menèri l'Astroneta, que pecairòta, sortís de sa Cevena e coneis pas Peiregòrd e, per nos acompanhar, l'Aurelheta.

Daissèri l'autò davant lo cinèma, aqueste famós cinèma...
Partiguèrem a pè cap al centre (sembla una expedicion quand o disi, mas èran 35 metres...) e l'Aurelheta de sentir que i aviá de mond e de contar: "cada an fan una fèsta de sai pas de qué". Bon ela, o sabiá de qu'èra la fèsta, mas ieu escotavi pas. Òc, de còps que i a, escoti pas brica. Es coma aquò. Ai lo biais: sembla qu'escoti, mas escoti pas res, aprenguèri la tecnica a l'escòla... e totes pensavan qu'èri atentiva oaf oaf oaf. Bon, tornem a Sarlat!!!

Arribam sus la plaça que i a la Boétie dessús.
E aquí, suspresa:


















Mas demorèrem pas a faire las colhas jogar a de jòcs medievals tota la jornada, partiguèrem cap al centre...
I veguèrem l'Ostal de La Boétie:

Puèi passejèrem d'una carrièra a l'autre...
E montèrem amont del "Hotel de Belleville", amontnaut de la tòrre.
I aviá una vista plan polida:

e en davalant, las filhas faguèron de bruch.
Una pòrta se dubriguèt.
E sortiguèt lo pintre. Un pintre falordet que nos faguèt visitar son talhièr ( aguèrem pas la causida) e nos parlèt pendent un moment e nos explicant sas pinturas, sos pegatges e son evolucion coma òme e artista (granmercejam l'Aurelheta que l'escotèt qu'amb l'Astroneta agachaviam las òbras).
Comprèri quicòm, de veire se trobatz sus son sit de qué crompèri...




Del còp, daissèrem Sarlat e Dordonha per tornar dins Òlt direccion RòC Amador (totjorn sens Mariam), mas anèrem pas a Ròc Amador, anèrem... tè o vos contarai deman!