Lo còr cramat

L’ivèrn a enfin daissat Carcin.

Barbacoa sortida.
Pensavi de ne faire amb l’Aurelheta e l’Astroneta mas finalament, faguèrem un picnic al molin de conhaguet…
Me caliá acabar la carn crompada pasmens.
Direccion la barbacoa dins la cort.

Abans de contunhar, o cal dire: soi maladrecha que non sai. Mon paire me disiá totjorn “Tu, fas çò k vòls amb tas mans, non?” Èra d’ironia, aviatz comprés… es que sèm comics dins la familha…

E sabi pas alucar un fuòc. Ai pas passada la preistòria: lo fuòc, lo mestreji pas… Las aluquetas, es tròp complicat per ieu. Las copi. Fau tombar lo paquet. E ne passi. E quand capiti de n’aver una que pren fuòc, lo fuòc s’escantís. E quand s’escantís pas, que pòdi tocar lo papièr jornal amb l'aluqueta enfuocada, akò pren pas. O cal faire quand meme: capiti pas de far cramar un tròç de jornal.

Intermarket, compri de carbon, e de dakòs k’o fan cramar tot genre “tu tanben podràs alucar un fuòc”. Compri tanben La Dépêche, qu’ai pas de papièr jornal a l’ostal… ne profechi per la legir, ten, akò tomba plan, i a un article sul collègi. Ai d’astre dins ma conariá de còps que i a.

Soi metodica.
Lo papièr jornal.
La lenha tirada d’una caissa raubada a la cosina del collègi.
Lo carbon.
E entre tot akò, lo dakòs “tu tanben pòdes alucar un fuòc”.

Aluqueta. La meti sul papièr e sul dakòs “tu tanben pòdes alucar un fuòc”.
Enfin, pas la primièra d’aluqueta, cal pas somiar, la quatrena o la cinquena…

Akò pren.
Akò pren plan.
De flamas bèlas.
Coma pas jamai ne capitèri dins ma vida.

Las marridas lengas a aqueste moment del raconte van lèu. Vos arresti tre ara: NON, metèri pas lo fuòc a l’ostal.

Ai pas de paciéncia.
Preni la grasilha.
I meti dessús los magrets de rit (òc, èran de magrets, akòs bon).

Non, pòdi pas esperar que i agèsse pas mai de flamas. O sabi que la carn, la cal faire amb la brasa de la barbacoa, mas ieu fau coma vòli. Las vau manjar ieu, non?

Mos magrets se craman plan. Quand son totes plan cramats/negres/salats/erbasdeprovençats, los mèti dins una sièta.
Las flamas contunhan de flamejar.

Dins lo paket de carn, demòran de trocets de carn: son de còrs. Ara compreni la preséncia de pals dins lo paket: es per far de broqueta. Yopí. T’empali los tròces de còr sus l’ast.
De broquetas, n’ai 4 en tot .

Sai pas se manjarà totes aqueles còrs, que lo còr manjat, akò marca mal… mas bon los vau pas escampar non?

Te meti mas broquetas sus las grasilhas e m’assèti per manjar un bocin de magret. Es bon lo magret emai amb de maionesa e de pespilemon.

Sètz encara akí? Oaf oaf oaf

Al cap d’un brieu, me levi per veire ont ne son mas broquetas.

Los astes èran de lenha… e las flamas contunhavan de flamejar.

Akò aviá cremat.

Aviái pas mai de broquetas.