Passejada per la garriga de Lopian

Amb la Pomponeta, lo dimenge, anèrem passejar a Lopian. Lopian, akò's pas luènh. Kò's de l'autre costat de l'estanh.
Ai un libròt de passejadas pel país. Es plan, mas de còps que i a es un pauc mal fotut... Alara avèm galerat, e pendent un quart d'ora, virèrem a l'entorn de la Cagona per trobar lo camin que caliá prene! Urosament, dins la Cagona, ai totjorn una bossòla. Ieu la sabi pas faire servir, mas la Pomponeta òc!

Doncas, passejada per la garriga lopianenca...

l'estanh, los pargues de las ustras, e Seta!

una jaça abandonada

lo lac de Combaillès

Vos ausissi d'akí. Que nòstre país es polit, que lo solelh, que la lutz, que sai pas de qué.

Alara, vos vau mostrar un pauc lo costat "merdós" del país...
Pendent la passejada, crosèrem tot plen de mond. E ieu quand me passegi, aimi d'èsser soleta. Ben akò semblava una autorota: de mond en pagalha, de 4x4 qu'akò semblava las jornadas pòrtas dubertas de Suzuki, de caçaires amb lo fusilh sus l'eskina e lo chin amb son eskilon e ne passi.
Sens parlar de las escobilhas!
Agachatz-me akò, boooooooo, que son cons lo mond!

Cementèris de veituras...