divendres, 22 de febrer del 2008

Els calçotets de MonAmorósMaiContent

MonAmorósMaiContent es catalan. Es pas mai un secret. Mas çò que vòli dire es que es fòrça catalan. De còps que i a, me disi que se caliá metre dins de formòl dins un musèu un catalan per gardar l'etnotip catalan, e ben poiriam prene MonAmorósMaiContent.

E a akesta epòca de l'annada, los Catalans an una costuma un pauc cona, pas francament bona, mas que lor agrada bravament: es la calçotada.
E akò manca pas, akò agrada a MonAmorósMaiContent.

Quand li diguèri "veni akesta dimenjada", estrambordat faguèt "Molt bé! Farem una calçotada". Alara la calçotada? Qu'es aquò?
Es un joiós rambalh per finalament aver talent a la fin. Enfin.

La calçotada, es lo mot que designa lo moment que preparas e manjas els calçots. Lo calçòt es una causa entre lo pòrre e la ceba, mai fina que lo pòrre e pas tant fòrta coma la ceba.

Cossí fan los catalans per faire la calçotada?
E ben, te prenon un ponhat de calçòts, te foton akò sus una grasilha, e tot akò, al fuòc!
A l'ostal de MonAmorósMaiContent, akò dona akò:


Un còp que te siás cramat los dets, qu'as pres de fum plen lo morre e qu'embocanas la ceba grasilhada e que lo calçòt es negre, lo pòs manjar.
Mas mèfi!
MEFI! Cal aver lo biais.
Lo calçòt es negre-cramat defòra e blanc-tendre dedins e te cal pas manjar la pèl de defòra!
Doncas dins l'òrdre d'aprendissatge:
- manjas tot perque o sabiás pas ... E es francament pas bon perque a gost a rabinat. Alara, comprenes e
- ensajas de separar lo negre del blanc amb ta forqueta e ton cotèl... mas of course i arribas pas
- demandas a ton AmorósMaiContent de te pelar lo calçòt perque es francament la merda. (e ne profiechas per romegar un pauc contra de costumas catalanas que t'i cramas los dets)

Un còp que l'as ton calçòt pelat, te lo cal anar trempar dins una salsa ESPECIALA :
e akí, lo manjas lo calçòt, mas mèfi akí tanben i a un biais.
Te lo cal pas manjar e pro. Non!
Te cal metre lo cap en arrièr, dubrir la boca amb un èr con, montar lo calçòt naut naut naut (enfin, akò depend de s'as los braces longs o pas - los meus per exemple son cortets) puèi lo davalas dins ta boca e l'engolisses.
Mas s'àvetz seguit coma cal, vos sovenètz que i a la salsa sul calçòt e de montar tant naut, la salsa vòl tornar davalar! E ont tomba aquela puta de salsa especiala??? e òc, sus ton camisòt!
Enfin, ieu disi que la ceba cramada, akò te leva pas la fam....
Es per akò que la calçotada es sovent acompanhada d'una costellada.

Mas quand as un AmorósMaiContent que manja pas de carn....

.

4 comentaris:

  1. No es per menjar-se:-) Calçotets de l'Ultraheroi! Visca català i MaiContent!

    ResponElimina
  2. Om ne'n fai de las conarias per amor... ;o)

    ResponElimina
  3. beròja lesca de vita catalana !

    ResponElimina
  4. Estic amb el catalàmaicontent, la calçotada és una delicia i tot un ritual, però això de no acabar-ho amb un bon cabrit a la llosa....llàstima!

    ResponElimina

Mercé :)