divendres, 13 de juny del 2008

L'oral del nivel c de catalan

L'autra dimenjada, anèri a Barcelona per passar l'oral del nivel C de catalan...
Primièr, arribèri tard. Èra marcat 10h00 e arribèri a 10h10 e tot lo mond aviá acabat de preparar, èri la sola d'o aver pas fach... Solesa dins la sala de preparacion.
Una dòna simpatica me dona lo subjècte, son tres exercicis que me cal faire:
- lo primièr, cal donar los avantatges e los inconvenients sus un tèma
- lo segond, cal daissar un messatge en evocant un problèma
- lo tresen, lectura d'un tèxt.
Aguèri una idèa marrida que marrida: beure de còca-còla abans l'examen
E beure de còcacòla + l'estrés de l'examen.... Avètz drech a una Mela subrexcitada, que sauta de'n pertot, que charra a una vitessa supersonica e que ditz 120 conariás a la minuta....

Esperi assetada pel sòl del corredor de l'universitat d'estudis empresarials que me cridèsson.
Me cridan.
2 examinadors, yes, dos òmes. Doblidèri de metre mon sexappeal en marcha, daumatge.
M'asseti. Sortissi ma carta d'identitat. Quand la vei , lo que serà mon interlocutor me pausa de kestions:
- Perque lo passas a Barcelona lo nivèl C e pas a Perpinhan?
- Ben, perque ai un amorós aquí. ... Enfin, pas un, ai L'amorós akí.
Akò comença plan.

Puèi lo tipe m'explica, son collèga se ditz Victor, el se ditz Jordi (original tot plen, isn't it? mas ieu, li diguèri pas res), ieu li devi parlar a el, Victor escriu.

Donc parli. De grand Melania que ditz qué que siá perque es dins son quart d'ora "me'n bati los alibòfis". Çò qu'es de parlar, parlèri.... mas quantas conariás. Bon, cal dire tanben que los subjèctes son merdics. Ne parlatz vosautres dins la vida vidanta dels avantatges e inconvenients de pagar en likid o per carta? Non, francament, se'n brandam lo dardalhon.
E l'autre , lo Victor, arrestava pas d'escriure, macarel de macarèl! (Mas benlèu fasiá la tièra de las crompas vai te'n saupre ).
A la fin, eles, èran preissats de partir perque èra l'ora de la pausa e que fasiá ja un parelh d'oras que fasián genre d'escotar de mongolians qu'ensajan de parlar 3 minutas un catalan correct.
Doncas, ieu , que soi plan ensenhada e que sabi cossí se cal téner en societat, comenci de me levar. Lo Victor , l'escriba mut, dubrís la boca: "As un boton qu'es tombat". GLOP. Moment de solesa... que s'esperlonga , que lo tròbi pas aquela puta de boton. Amassi mon boton, digna.
Vau per partir, e abans que diguèsse "Adeu", lo Jòrdi me tend la man. Ieu , plan ensenhada e aimabla, tòcamaneta, te la li preni la man e francament, he, e li fau "adeu" amb un grand somriure (cal ganhar de punts d'un biais o d'un autre.).
M'agacha, mòrt de rire:
"Non, vòli sonque recuperar lo subjècte."

Grand grand moment de solesa.


.

3 comentaris:

  1. qu'es la resulta? la mela granda es pas de parlar aviat es d'arribar a l'ora qu'avias decidida!! as pas contat ont te ses parcat e se t'èras perduda. lol

    ResponElimina
  2. El final boníssim!:DDD Sincerament, digne per un dels millors gags de Jaques Tati.
    No pateixis, estic segur que aprovaràs. Jo també hi vaig passar per aquí i a l'oral em vaig topar amb el meu professor de l'institut que vaig tenir durant tres anys, em va fer una gràcia que em partis en dos, tot i això, vaig aprovar!

    Dorm tranquila ;)

    (Per cert, perdoneu però he estat absent del blog força temps, raó: he estat pare....buf....canvi de vida al 200%)

    ResponElimina
  3. siés la cabra... pèireta richard...

    ResponElimina

Mercé :)