Ma granhòta dins lo frigò, vos pòdi dire qu'aquò fa parlar. Sus MSN, parlam pas que d'aquò, e cadun i va de sa teoria.
LaJefa ditz que benlèu dintrèt dins lo frigo qu'èra pas qu'un capgròs sens patas e que venguèt granhòta dins mon frigo. Ieu disi que creisser dins un frigò e passar ton enfància de granhotona dins un frigo, e ben es nul. LaJefa es lo Dickens de las granhòtas.
LoPeiroton ditz que segur que dintrèt dins lo frigo dins d'aliments que metèri. Per exemple, tombèt dins lo saladièr quand manjavi defòra jos mon arbre e veguèri pas res. Moè. E a la teoria de LaJefa, diguèt un capgròs pòt pas evoluir en granhòta dins un frigò. Fa tròp freg. Pas con l'animal (loPeiroton, pas la granhòta).
e ma teoria a ieu?
E ben, me disi que la granhòta deviá èsser dins una ensalada que crompèri al mercat e s'escapèt de la saca un còp la pòrta tancada.
Oè, anam dire aquò.
Me rassegura mai que non pas la teoria de la Granhòta Warrior.
Una autra teoria?
LaJefa ditz que benlèu dintrèt dins lo frigo qu'èra pas qu'un capgròs sens patas e que venguèt granhòta dins mon frigo. Ieu disi que creisser dins un frigò e passar ton enfància de granhotona dins un frigo, e ben es nul. LaJefa es lo Dickens de las granhòtas.
LoPeiroton ditz que segur que dintrèt dins lo frigo dins d'aliments que metèri. Per exemple, tombèt dins lo saladièr quand manjavi defòra jos mon arbre e veguèri pas res. Moè. E a la teoria de LaJefa, diguèt un capgròs pòt pas evoluir en granhòta dins un frigò. Fa tròp freg. Pas con l'animal (loPeiroton, pas la granhòta).
e ma teoria a ieu?
E ben, me disi que la granhòta deviá èsser dins una ensalada que crompèri al mercat e s'escapèt de la saca un còp la pòrta tancada.
Oè, anam dire aquò.
Me rassegura mai que non pas la teoria de la Granhòta Warrior.
Una autra teoria?
I a benleu 'na levada dau teu refrigerator juscanta 'na fòrma d'estanh sos la terra, ente i a los secrets dau monde.
ResponEliminaO b'etot
La galhauda es montada 'quí, chas te, per estre bichada e trasmudada ne'n goiat.
En Marcèth i jo pensem que la granota warrior està profundament enamorada de tu. Per això se't va arrapar a la cama fins que tu et vas desplaçar fins la nevera i quan vas obrir la porta d'aquesta va saltar directament a buscar al mantega per anar per feina...ja m'enteneu. La qüestió és que aquesta bèstia continuarà fins aconseguir el que vol, per tant diria que hauries de vigilar, especialment quan apuntes el cul al caganer, perquè no descarto que estigui esperant per fer un salt directe al seu objectiu, o sigui que quan aixequis la tapa comprova que no hi tinguis a la teva granota warrior esperant per fer-te un atac sorpresa!
ResponEliminaBenlèu que las mirgas naisson dins las ensaladas...
ResponEliminaas una granhòta qu'aima lo manchego tan coma tu
ResponEliminaBenlèu que deurias verificar ton frigò. Un frigò mal reglat aquò te pòt faire de problèmas ! Per exemple, daisses de patanas dins un frigò a 10° e quand tornas de las vacanças, trobas una forèst verja. E perqué pas una granhòta ?
ResponEliminaAquò dich, la teoria de JP es de considerar. Te caldria agachar se i a pas una trapela darrièr lo bac a ortalalha. Ten, vau anar veire lo mièu, aquò's benlèu la rason perdequé la bièrras s'avalisson tant lèu d'aquela passa.
AAAAAAAAAAAAAArgh ! La granhòta es una granolha e pas una mirga !!! Alara aquí, ieu te pòde dire que s'aviái aquò dins mas denadas, es pas la granolha que sortisse de l'ostal mès lo frigò ! Granolhas, grapalds, tot aquò me fa coma d'iranhas o de sèrps per d'altres ! La menas pas quand vendràs per l'Estivada, e ?
ResponEliminasètz totes fadats, vos aimi LOL
ResponEliminavos vau pas trobar dins mon frigò deman de matin?
se! ieu vole ben èstre dins ton frigo. Lo cervèu dins lo bac a glaçon e lei pes dins lo tirador d'ensalada, e lo cor dins aquèste servat per la carn... A costat dau fetge de vedèu, ben roge. Ara a tu de trobar la plaça per lo demorant...
ResponEliminamdr.
L'autor ha eliminat aquest comentari.
ResponEliminaIeu disi que la granhòta faguèt de l'ensaladastòp. Aviá enveja de veire la mar, la granhoteta. A pas jamai vist la mar, pauròta. N'aviá plan ausit parlar, los bernats blancs li o avián contat tot, lo sable, las ondadas, los clòsques, mas èra pas en vrai. Alara i voliá anar. Mas es luènh, la mar, dempuèi la via del trin, e! Alara aguèt l'idèa de l'ensaladastòp. Avisèt un panièr de picnic, amb una lachuga plan polida dedins, se daissèt caire dempuèi sa branca per s'amagar dejós l'ensalada e zo!
ResponEliminaE la conclusion? La mar, e ben, aquò es nul. Fa un freg que pela, fa mai escur que dins lo cuol d'una taupa e s'i pòt quitament pas dormir que cada cinc minutas òm se tròba destorbat per un lum fugaç e una man volaira que se servís de coca.
L'autor ha eliminat aquest comentari.
ResponEliminaAi pensat a quicòm mai, en me remembrant lo film "la nuech dels mòrts-vivents". Avias pas de cuèissas de granhòtas dins lo frigò ? Que poiria èstre una mena de reviscolada gòra, un daquòs afros... A l'agach fosc ta granhòta ?
ResponElimina(Non, aquela teoria es tròp fastigosa, en mai d'aquò ai crompat de polet uèi, pòdi pas imaginar lo chaple)