Mela fa d'espòrt: lo Canal Lateral amb Pomponeta!

L'ivèrn passat, la Pomponeta me demandèt se voliái far de bicicleta amb ela, una escorreguda de quauques jorns pendent l'estiu. Ieu, tònia entre las tònias, m'estrambordèri, inocentassa que soi.
- A òoooooòc!!! Mas ont?
- Sai pas, en Losera.
- En Losera??? Mas siás capboooorda, akò monta e davala de longa! Vòs pas far Belgica puslèu? Coneissi pas Belgica, dison qu'es polit. Vòs pas Belgica?
- Non, es tròp luènh, e manjaràs pas que de fritas.
- Ben lo Canal de Riquet?
- A non, l'ai ja fach.
- Ben lo Canal de Riquet de l'autre costat de Tolosa a Bordèu.
- Aquò se ditz lo Canal Lateral de Garona.

E vaquí, aquò èra decidit!
Pomponeta organizèt tot, perque es una motivada de la vida e que ieu soi una brandaira de la vida e faguèt lo programa: un seissantenat de km per jorn. Los dets dins lo nas! (e la sèla dins lo cuol).

E, ieu, fièra coma Artaban, de dire a tot lo mond "òu, vau far Tolosa-Bordèu en bi-ci-cle-ta"


Prenguèrem lo trin un matin de julh a 6h a Seta. La nuèch aviái agut 38.5º de febre, perque l'espòrt, e ben aquò m'angoissa.
A 8h30 eriam dabans Matabiau la gara de Tolosa. Un brieu mai tard, eriam dabans los ponts bessons a cercar quina pista ciclabla nos caliá prene. Plan solid, prenguèrem pas la que caliá. Puèi, demandèrem e zo, i eriam. En abans pedala que pedalaràs fins a Moissac, 67km mai luènh. En teoria.

Dinnèrem dabans la gara mi-ti-ca de Dieupentale, que sonque de veire la gara de Dieupentale, e ben ieu aquò me bastava:

E ben, aquò's agradiu que i cresiái pas. Lo pè. Pedalas, avanças, tot es planièr, siás a l'ombreta, pas d'autò, pas de bruch, de prats, d'ostals, de biciclistas, de caminaires. Lo pè complet.

MAS. Pensatz plan que i a un "mas" dins l'istòria. Mas, entre Montech e Moissac, quand as ja fach 40 km, e ben son de linhas drechas loooooooongas. Bon, aquò passa.

MAS. Pensatz plan que i a un "mas" de mai dins l'istòria. Sus aquelas linhas drechas looooooongas, e ben, aviam lo vent en contra. E aquò's l'orror, la depression, la mòrt absoluda de tas cueissòtas, de tos genolhs e de ta futura carrièra de ciclista.

Un còp a Moissac, tròba lo camping qu'es al tron de Dieu, fai las crompas, visita l'abadiá :) e, amb tos 80 km dins las patas e dins lo cuol (oè, o cal plan dire, la bicicleta, aquò fa mal al cuol, lo mond o sabon pas), sopas:

e dormisses

 

O pas. Que clukèri pas de la nuèch, qu'aviái de febre tornarmai e mai que mai una dolor de cuèissas que me ramentava una dolor afrosa de l'estiu passat...

E demandi a Pomponeta "e se pòdi pas pedalar deman?" responsa: "e ben, prendràs lo trin". Rai... 

Perque, la causa bona del canal de Lateral es que tot de long, pòs fugir e prene lo trin.

L'endeman de matin, èri la primièra de lèsta e Pomponeta me bramèt dessús en dire qu'aquò se fasiá pas de far secar son sosten sus la bicicleta:

(precisi qu'es lo sosten-pas-polit-per-far-desport, los de la vida vidanta son polits)

E pedala que pedalaràs. Aqueste tròç aprèp Moissac m'agradèt plan mai que lo tròç entre Tolosa e Moissac. Mas aviái pas de chuc, e pedalavi mas avançavi pas. Alara diguèri a Pomponeta que prendriái lo trin a Agen. 

Mas La Jefa que fasiá de coach telefonic e que compatissiá amb ieu nos diguèt que i aviá una gara plan abans Agen a Valéncia d'Agen. Youhouuuuuuuu. E daissèri Pomponeta partir sola que contunhèt e que faguèt en una jornada 100 km... es una esportiva Pomponeta.

A Valéncia d'Agen, me calguèt passar la passarèla en bicicleta, e aquò's d'espòrt.

Un jorn que serai de marrida umor  me caldrà far un pòst amb Pomponeta sus la manca d'ajuda de la sncf per prene lo trin en bicicleta. Que cal èsser plan motivat per prene lo trin amb una bicicleta.

Mon viatge Valéncia d'agen-Seta foguèt quasi iniciatic... amb 3 cambiaments.

E quand ma maire me venguèt quèrre a la gara a Seta 3 jorns abans l'ora prevista, plena d'amor per sa progenitura,  me diguèt:

Je t'avais bien dit que t'y allais pour rien.