dilluns, 30 d’agost del 2010

Mela se cultiva: un petit tour à la capitale des Gaules (pas de jeu de mots...)

A la debuta del mes de Julh, anèri a Lion per veire la mòstra retrospectiva de Ben. Cronica fotografica d'una jornada solelhosa...

Arribèri a la gara de Lion a 08h45, crompèri una bilheta "toteslostransportspublicslionesesper4,70€" e a 09h30, èri a l'Ofici de Torisme sus la plaça Bellecour:
Dialòg:
- Bonjorn, soi a Lion per la jornada, soi venguda veire la mòstra de Ben, e ne vòli profechar per visitar.
- ben tiratz tot drech e montatz a Forvièra
- ok, what else?
- aprèp davalatz e podètz visitar aquí ( en me mostrant sus la mapa). Puèi visitaretz la mòstra de Ben, puèi faretz lo torn del pargue puèi prendretz vòstre trin a 8h.
- ok, et le truc des Canuts? ( soi totjorn plan precisa...)
- Ah oui mais ça c'est de l'autre côté, vouzaurez paltemps de tout faire!

T'ocupes pas!
Zo, fai tirar amb dins la man la mapa de Lion pels toristas! Lo maraton comença Fai caufar l'aparelh e las sabatas.

Arribèri al funicular que monta a Forvièra. Puta aquò monta grèu!
Pas lo temps d'aver la petòcha que siás ja arribat amont:
Vos fa pas mal al copet aquesta fòto? 
Dintras dins la baselica, visitas, fas 4 fòtos, sortisses, agachas lo panorama, fas 4 fòtos, tòrnas dintrar, sortisses, montas, davalas, akò's bèl! Puèi agachas ta mapa pel torista e veses qu'a costat de la baselica i a de causas de veire!
Zo! Davalas de la còla tranquilona, akò davala fòrt e aquí ton instinct fenhantàs te ditz "Se davalas e que te siás enganada, te caldrà tornar montar. Agacha la mapa, sosca, e dins lo dobte, monta". Agachèri la mapa, comprenguèri pas, alara montèri, perque aimi melhor m'enganar en montar qu'en davalar. Es una filosofia de vida. Puèi trobèri los panèus que me menèron als teatres gallo-romans. Tarrible.

Puèi seguiguèri los panèus per toristas que disián "panorama sai pas de qué", e aquí camina que caminaràs, faguèri lo torn de Forvièra, en quilometres deu correspondre a la coa de taps que i deviá aver a la meteissa ora pel famós tunèl jos Forvièra que i a totjorn de taps segon Radio Trafic. Arribèri que i aviá tot plen d'imòbles, èra akò lo panorama? L'engana. Bon, finala arribèri per l'autre costat e lo panorama, lo veguèri pas que los arbres avián crescut, l'engana total. Caminèri 5 km al solelh per veire la glèisa de mai luènh:

 

Pro de Forvièra! Davali en vila! E seguissi lo conselh de la femna de l'Ofici de Torisme, preni pas lo funicular, preni l'escalièr. oaf oaf oaf.
Davalas. De quilomètres d'escalièrs que davalan. E quand acabas al cap de 20 minutas a davalar d'escalièrs - Sant Botelh, prega per ieu- arribas a la "Montée des Carmes déchaussées" e ton instinct fenhantàs te ditz "marca mal aquel nom" e aquí, pensavas d'aver acabat amb los escalièrs, e ben non! :
Sant Botelh, tòrna pregar per ieu.
E aquí lo comprenes lo nom de la carrièra, s'èran descauçadas las monjas, es perque al cap d'un moment, te fan mal las sabatas. Pausas lo cuol pel sòl, agachas lo panorama, lèvas las sabatas, aquò comença de pudir dins ta sabata quechua. Fa pas res, i a pas degun a despart d'un jogaire que fa córrer son yorkshire.
Davalas, encara e totjorn, te dises que lo temps de davalada es inversament proporcional al temps de montada e arribas a çò que dison "le vieux Lyon". E la primièra carrièra que veses es la rue de la juiverie, e i vas, perque o sabes que los barris ont i aguèt de josieus valon lo còp d'uèlh ( akò o sabi perque visitèri Venècia e  Pesenàs). E aquí, prenes ta mapa per toristas, perque es plan facha ta mapa per toristas: per cada carrièra , t'explican çò que i a de veire e a quin numero, exemple: "5, carrièra de la Còsta: cort e faciada" e aquí comencèri de butar totas las pòrtas que poguèri butar. Precisi "que poguèri butar", perque es plan de dire que la cort es polida mas se la pòrta es tancada, la pòs pas veire  la cort e aquò's tras que frustrant :D Mas compreni tanben que lo mond que demòran dins un imòble aguèsson drech a son digicòdi. e a un pauc de patz sens aver tota la toristalha dins sa coreta. Mas quand capitas de dintrar, e ben te regalas:

Sai pas se çò que m'agradèt mai es lo potz, la pòrta,
l'arbrilhon penchenat o la bicicleta jauna coma diriá Regina.
Leiçon d'anglés:
Where is the cat?
The cat is at the window. Find it!

Me regalèri de passejar dins lo barri de Sant Joan, caminèri, prenguèri carrierona per carrierona e cerquèri las trabolas. Las traboules son de passatges interiors d'una carrièra a l'autra. Coma es pas de bon explicar, vos ai fach una videoneta! Pas d'astre, ieu qu'aviái pas vist degun fins ara, quand faguèri la video, i aviá lo bus del 3en atge de Gruissan.... Fa pas res. Agachatz la video fins a la fin, veiretz çò qu'es d'èsser ieu.



Daissèri lo Vieux Lyon (pas res de veire amb una faula de Lafontaine) un pauc trista, mas me caliá veire la seguida...

E passèri Saone per anar dins un barri que m'agradèt pas brica, ricàs, plen de botigas, ont i a la Comuna e l'Opera fach per Joan Nouvel.
Alara, tornèri prene ma mapa per toristas, prenguèri lo mètro perque aviái ja plan caminat, e montèri a la Croix-Rousse, lo barri das Canuts. E lo barri m'agradèt bravament! Un barri quilhat, popular, agradiu. E volguèri veire la paret das Canuts qu'èra pas sus ma mapa pels toristas. Seguiguèri los panèus per las autòs. E camina que caminaràs, un còp de mai. Puèi m'arrestèri, confla de caminar "mas ont es aquela puta de paret!?!?" E me virèri e te la vaquí!
i demorèri un moment, bocabadada, dabans aquel engana-vista gigantàs :)))
Puèi anèri a l'ostal das CAnuts qu'es una botiga e un musèu
me passionèt pas, que l'istòria la coneissi pas gaire e mai que mai aviái taleeeeeeeent.

14h: dinni.

Puèi, daissi la Croix Rousse en bus e m'encamini cap a la modernitat e arribi a la tòca d'aquel viatge:
Mas de la mòstra de Ben, ne vos parlarai un autre jorn :))) (o pas, veirem)

Aprèp la mòstra, anèri al pargue de la Tèsta d'Aur 
me jaguèri dins l'èrba, qu'aviái besonh de me pausar aprèp aquela jornada plan completa e per plorar un pauc totjorn per aquela puta d'istòria d'amor garrèla
Èri a plorar doçament, sola sus l'èrba, quand me venguèt dragar un polit antilhés amb de rastas e l'accent creòl. Es Dieu o lo Diable que me lo mandèt aquel?

3 comentaris:

  1. aquò es un estiu! espòrt, cultura...

    ResponElimina
  2. Bones fotos! I has vist la retrospectiva del Ben. He vist a Niça al museu d'Art Contemporani i m'agrada molt! Quina casualitat. També el Peiroton era a Lion en el començament de juliol.

    ResponElimina
  3. Polid reportage. Que n'esperem la seguida .

    ResponElimina

Mercé :)