Lo canoe... la seguida...: ont aprenèm que los òmes.... e ben son d'òmes.

Abans de legir çò que seguís, vos cal aver legit aquò de'n primièr.


Tornèrem a l'ostal de la Fadarela qu'eriam crebats mas plan contents d'aver fach de canoe pel primièr còp.

E li contèrem nòstras aventuras.

E la Fadarela alucinava. Finala, sai pas se nos creguèt.

E anèrem lèu lèu dormir.

E a 3h dau matin, me desrevelhèri.

Plena de dolors. 

Amb l'esquina que me fasiá mal...

Podiái pas dormir, podiái pas demorar jaguda, viravi dins lo lièch e trobavi pas una posicion per solatjar mon mal. Patissiái a ne crebar.

E loTipedaCostat roncava. E fòrt en mai d'aquò.

Tu siás a patir las pèiras, a mièg crebar e lo tipe, urós de la vida, ronca. 

Mas aquò s'anava pas passar coma aquò!

Comencèri a plorinejar. A me pegar a el e a li raufelar "j'ai maaaaaaaaaaaaaal".

Al cap d'un quart d'ora (podèm crebar...), me fa 

- e ben? de qué dises? de qu'as?

- j'ai mal

- ont? 

- pertot, mai que mai a l'esquina

- a bon? moi j'ai mal nulle part.

e tòrna dormir lo tipe.

Non, mas i cresètz?!?!

Ieu voliái una causa, una, pas 50, una: que me portèsse al veterinari istòria que m'acabèsse. mas non, not possible, monsur ronca.

L'endeman e lo jorn seguent, aviái l'esquina e los braces que me dolián coma es pas permés. E el: pas RES. RES DE RES.

ne dedusissi que ramèt pas.

Se metèrem 6 oras en plaça de 4, es que lo tipe ramava pas. Pièger, fasiá la sola causa que sabiá faire: frenar. 

Ieu ramavi davant e el frenava darrièr.

E fasiá "plof plof" amb la man per faire de bruch istòria que creguèsse que ramava.

ne soi segura.

What else, sequenon?