diumenge, 10 d’octubre del 2010

Serada de divendres :)

Divendres aprèp 5 jorns d'"estat gripal" , "estat gripal" es çò que marcava ma maire dins los mots d'abséncia quand èri malauta per anar a l'escòla... ai jamai tròp compres perque marcava pas "malauta" e basta, o "gripa", o "raumàs", non, marcava "estat gripal", una causa que ne sabes pas gaire lo nom mas que justifica una abséncia d'un parelh de jorns sens l'ordonància del metge, l'automedicacion, es una filosofia de vida dins aquel ostal, tot se petaça a còps d'aiga bolhida, de Doliprane e de còps de pè al cuol.
BON.
Divendres, aprèp 5 jorns d'una malautiá desconeguda que resumarem en "racavòmit, febre, corbaturas", prenguèri ma veitura-escobilhas (ai inventat un concèpte que ven just  aprèp lo del "camion-pobèla") cap a mai luènh que Tolosa, Fonts Òrbas (òc ai decidit que Fonsorbes en francés sonava plan en Fonts Òrbas en occitan, e s'es pas aquò, un saberut corregirà dins los comentaris.). Aviái decidit que, malauta, i anavi pas anar a aquel concèrt. 2h30 anar, 2h30 tornar, seriá de foliá.
E a 6h del vèspre partiguèri, aquò me petèt, metèri mon pijama ròse, un estring pròpre e de caucetas pas traucadas dins la saca e zo! 

Pròche de Tolosa, me mainèri que i sabiái pas anar a Fonts Òrbas. Granmercegi aquí lo Joan dau Peiroton que faguèt de Bison Futé telefonic en m'explicant lo camin, m'explikèt pas lo camin mai cort ni lo mai aisit, mas rai, arribèri. O vos cal saber, lo Joan dau Peiroton, per anar de Tolosa a Fonts Òrbas quand ven de Montpelhièr, e ben passa per L'isla de Baish, deu èsser son costat gasconista.
Arribèri a Fonts Òrbas a 08h20. La sala polivalenta, a las salas polivalentas! luòcs tant indispensables de cultura e d'espòrt, èra pas dubèrta. Daissèri l'autò sul parking ont picanicavan de hippies tolosans. Puèi anèri comandar una pizza. 
Mentre esperavi ma pizza, me parlèron dos tipes qu'anavan al concèrt , Luc de  "a costat de la frontièra italiana" se me legisses, lo poton! Puèi venguèt un dels polits hippies del parking per crompar de vin a la pizzeria perque i auriá pas de beguda al concèrt, e aquò's la vergonha de la serada!!! Cossí fan lo mond per organizar un concèrt sens preveire una beguda? E ma dòsi de còca còla, mèrda!!!!! Aquò fa que charrèri amb lo polit hippie que veniá veire Silverio Pessoa e qu'espèri que capitèri de lo convéncer de tornar divendres que ven (dragui sul long tèrme ieu) a Caramauç.

E lo concèrt? e ben èra bon!!!

I aguèt una primièra partida corta que cantèt Silverio Pessoa amb son grop. Puèi la Talvera. Puèi La Talvera amb Silverio Pessoa e son grop. Èra super!!! 
La Talvera e Silverio Pessoa son en residéncia artistica dempuèi una setmana e fins al 15 d'octòbre, e ben vos pòdi dire qu'aquò trabalha plan. La resulta es excelenta, plena d'energia, de bona umor, d'estrambòrd, de ritme, de musica e lo public, que siá la diaspora brasilièra de Tolosa o los Talverians o la populacion de Fonts Òrbas que venguèt perque lo concèrt èra a gratis e ben, tot lo mond se regalèt!!


Dos extraches cortets:
la primièra video, la cançon que mai m'agrada del silverio Pessoa:


e lo tub occitano-brasilièr que sai pas de qué dison, mas canti hèra plan la version iaort!



E vos meti tanben las videos del Thierry ( mercés mon thierry!)

Silverio sol amb son grop:


Silverio Pessoa e La Talvera per lo tub interplanetari occitano-brasilièr  en entièr a la fin fin del concèrt (aprèp un bis e un ter):


Qué dire de mai? 


A si!!! 
FORROCCITANIA lo 15 d'octòbre a Caramauç , see you there!!!

1 comentari:

  1. waw. Gramaci per lo mescladis dei lengas e dei culturas.

    ResponElimina

Mercé :)