Dimenge, me sacrifiquèri.
Non, legiguèri pas un libre de Robèrt Lafont.
Non, anèri pas a una conferéncia de Xavier Lamuela.
Non, anèri pas a un concèrt de bohas en sosten a la calandreta del canton.
Non, me faguèri pas petar los budèls dins un metro clafit de mond per reclamar l'independéncia d'Occitània.
Non, pugèri pas sus un autar per qu'un goró malonèst oferiguèsse mon pichon còs a un Dieu avid de verges innocentas.
Aquò foguèt pièger.
Anèri al Multiplèxe de Montpelhièr.
Pièger: anèri al Multiplèxe de Montpelhièr per veire Au bistro du coin
Trobères que Bienvenue chez les chtis èra missant e fasiá pas rire? E ben lo trobaràs genialissim en comparason amb Au bistro du coin.
Rò la merdassa. Rò la causa que fa pas rire. Rò la causa que i a pas d'istòria e que, a la fin, te dises "aquò's una fin? Òsca, al mens es acabat." La sola qualitat del film es qu'es cortet, perque, de còps que i a, te fan de merdas longassas, aquí, es pas tròp longa. Rai, al cap d'un quart d'ora, n'as ja ton confle...
Mas perqué i anèri?
E ben perque la segonda qualitat del film es qu'es estat doblat en occitan. Es estat doblat en breton, còrse, alsacian e creòl tanben, òsca, e tanben en chti, mas aquò nos en fotèm, èra per profiechar del business de la merdassa precitada.
Alara, lo doblatge en occitan?! E ben es la sola causa bona del film!
Francament, es estrambordant de veire un film en occitan al cinèma : visca la normalitat!!!E òsca als doblaires, òsca als reviraires e mercés al mond que n'an agut l'idèa!
E, fasètz virar l'info : a totes los conasses que vos segatz, per blògs, fòrums o sits de tota mena, sus vòstre gascon, vostre prouvènçau, vouste biarnés voulountari e que disètz que lo lengadocian vòl colonizar, tuar, anequelir, far desaparéisser vòstre parlar de vòstre vilatge / canton / país, anatz veire lo film. Lo lemosin e lo gascon i enfifran pregondament lo lengadocian.
E sabètz qué? Quin coquinàs aqueste lengadocian! Aquò li agrada!
Nòva de darrièra minuta: Me dison dins l'aurelheta que lo gropuscul "Lemosin al poder" faguèt una ataca aeriana partida del platèu de Milobassà a còps de pomas radioactivas per que son dialècte siaguèsse subrerepresentat. Per afinitat subvencionala a la region, ataquèt pas lo gascon e mai li daissèt un pauc de plaça. Lo lengadocian, biaissut e fòrt de sa supremacia costumièra, sauvèt l'onor. Lou prouvençau, paure d'eu, en mai d'èsser tricastinizat, se prenguèt una poma dins l'uèlh.
Los autres dialèctes?
Quins autres dialèctes???
Lu viguí pas enquera, sens obludar que a Orleans lu risque es de l'aver ne'n Breton, 'na linga meravilhosa per quilhs qu'an lu ciau de la bocha mauformat. 'Laidonc, se lu Limosin s'i trobe, es una bona chausa, torna te 'pelar lu manga « occitan ».
ResponEliminaComunicat dau gropuscule "Ardich pitits ! Los lemosins an pas daus viechs de oistiti !"
ResponElimina- Lo plateu es de Miuvachas (de pronociar miòvassà per 'na gòrja lengadociana) e pas de Milacalabassàs o sabem pas que !
- Los auvernhats (qu'an la barba mens fina que los lemosins) mai los vivaro-ardescho-queirasso-dromo-estaciondesquino-occitanperdudidelavaladaditalia an pas de dialecte pròpe, parlen lemosin de segur, mas coma son loenh dau famos plateu, iò parlen mau. E coma an maitot de las minas d'urani e de las pomas, las poden fotre sus la gula de tot lo monde.
Mercés Mela, es un modèle de coratge e d'abnegacion. Personaument èi pas la fòrça d'i anar.
ResponEliminaMe, ai pas pogut. Lo cinèma a Tolosa era tròp loenh d'ente era en formacion e lo difusen pas en òc en Lemosin (perque desjà en francés, quò sirà nonmàs per 'na setmana, 'laidonc en òc...)
ResponEliminaPerdiu ! que m'i cau anar.
ResponEliminaNon seré pas que tà escotar Eddy Mitchell parlar lemosin.
Aquò que deu vàler lo còp, non ?
Òsca per l'afranquida militanta de t'anar pelar un filme d'aqueths...
Que'ns cau har tots parièr : un ace de volontarisme entà desvolopar la normalitat cinematografica e televisuau !
Eddy Mitchell parla salardés, non ? O qu'es dau lemosin ?
ResponEliminaEs un pornò? Una partida fina panoccitana?
ResponEliminaA Tolosa i aviá ben l'abans-primièra (a 9oras del matin, mouhahaha !!) mas sabi pas encara se se pòt veire endacòm…
ResponEliminaVal lo còp Mela que me fasquessi cagar a cercar, o pas ? Lo (plan bon aparentament) doblatge sufís coma bona rason per se pagar la plaça ?
Pel còp ai pas enveja d'o veire ..
ResponEliminaE coma passarà pas mai...
Bon...damatge ;;;
Lutz: lo film val pas lo còp de pagar la plaça ni d'i anar perdre son temps. Aprèp, es plan d'i anar per sosten/militantisme/sacrifici e per poder romegar "l'ai vist, quina mèrda".
ResponEliminaL'occitan al cinèma, es una causa agradiva e mai amb un film nul.
Ara, a tu de veire...
Aguèri la bona suspresa de pagar pas que 3,50€, èra la Prima del Cinèma :D
De segur, que cau felicitar los qu'an avut l'idea de har lo doblatge dens las lengas istoricas de França, mès…
ResponEliminaQu'èi coneishut lo temps (que los mens de vint ans [e vint e cinc e trenta tanben] ne pòden pas conéisher) que tota persona, capabla de téner ua guitarra pas tròp pesuga e de bramar paraulas inaudiblas en òc, èra un cantaire / cantador ; e lo monde que badavan : « Rà… qu'es beròi ! »
Qu'es urós qu'aqueth temps sia acabat !
Que cau reténguer l'idea a har pression (coma ? n'ac sabi pas, perdut que soi dens la campèstre) per convéncer realizators de doblar films de qualitat.
Totun, que hè gai, qu'ac sabi, d'enténer parlar òc enlò mei que dens los talhièrs d'occitan…
Òsca a la vestala (?) Meli-Mela tà lo son esperit de sacrifici pellicular…