Rescontre del 3en Tipe

De còps que i a, quand tòrni del trabalh tard, aluqui pas l'ordenador en me dire "ò, mèrda, l'alucaràs deman". E l'autre ser, anavi anar legir directament sens passar per la casa ordenador ; mas un quiconet me diguèt "ba, aluca". Aviái un e-mail del Corrector que me disiá "Soi al Clapàs, telefona-me". "Ra, la puta!" que me diguèri, que, quauques jorns abans, m'aviá mandat un e-mail sens tièras de sinonims, sens règlas de gramatica d'aplicar, non, non, me disiá que deviá venir pel Clapàs e que se poiriam rescontrar. Non, non, que respondèri — es que soi una timidassa megamodèl. En mai d'aquò, imaginatz-vos: lo tipe que me corregís las fautas e que li disi de longa que m'emmèrda ; a non, non, non, not possible, lo pòdi pas rescontrar. E de qué li diriái, è? Perque charrar per internet, aquò, o sabi faire, e mai tròp, mas aprèp, charrar dins la vida vidanta, e ben es quicòm mai!

Li mandi un SMS genre "fins a quora siás per aquí?". E coma sap pas mandar d'SMS aquel endecat del det gròs, me telefona "Dona-me ton adreiça, arribi". 

è? qué? ieu? ara?

Lo menèri a la plaja perque es un endrech agradiu e, subretot, me podiái escapar quand voliái, genre "bon-ben-super-ciao!" que soi una sauvatja megamodel.
Aguèri pas brica enveja de m'escapar, aguèri pas besonh de parlar perque loCorrector faguèt la convèrsa e finala, passèri un moment plan agradiu a l'escotar, a rire e a me trufar d'el perque dins la vida vertadièra, es coma dins la vida virtuala, es pas brica susceptible, lo tipe.
Una suspresa que me botèt de bona umor pendent tres jorns.

Grandmercés Sénher Corrector! :)

(e o veses, ai pas dich de conariás!)