4 jorns a Manresa...

A la debuta del mes de novembre, passèri 4 jorns a Manresa.

Non, èra pas per faire lo canal de Manresa en bicicleta, aquò's previst, mas quand farà mens freg...

Non, èra pas per far lo torn gastronomic del Bages... a Manresa, mangèri pas que de kebabs en cò d'un Turc que i aviá una dançaira del ventre. Aquò foguèt util, qu'ai comprés cossí cal faire per far la dança del ventre. Basta de cuolejar, aquò te bolega lo gras del ventre, e aquò t'excita lo mascle qu'es a manjar son kebab plen de ketchup, en mai d'aquò, te cal caçar las moscas amb las mans, aquò te bolega las popas, e aquò t'excita lo mascle qu'es a manjar son kebab plen de ketchup. Mas a Manresa, i anèri pas per comprene la tecnica de la dança del ventre gras.

A Manresa, i anèri perque parli plan catalan e plan espanhòl.

A Manresa, i anèri per far la promocion de la Talvera. Per presentar la Talvera. Per vendre la Talvera. Oèp! Faguèri VRP de la Talvera! Me dison dins l'aurelheta que se ditz pas mai "VRP" que cal dire "manager". Anèri a Còrdas d'Albigés quèrre mon costum de VRP= mon camisòt de la Talvera que carguèri 4 jorns (e al cap de 4 jorns... e mai Dark Vadòr auriá pas suportat... urosament que durava pas que 4 jorns la fièra...) e la Valisa RTL VRP amb tot lo material dedins. Lo material, aquò vòl dire: la decoracion de l'estand, los papièrs de donar al mond interessats per la Talvera, en multilingues perque Manresa a la debuta de novembre, es lo rescontre poliglòt que e mai los angleses i parlan catalan!, los disques de donar al mond interessats per la Talvera, un papièr e un estilò per notar lo nom del mond a qual doni un CD, sèm pas una ONG que dona de CDa tot lo mond, òu!!! 

E me vaquí partida lo dijòus de matin cap a Manresa.

Primièr de tot, trobar lo luòc ont me cal montar l'estand e primièra "presa de contact". " presa de contact", es pas lo nom d'una figura de Mortal Kombat mas un tèrm qu'utilizan los pròfs per dire "ò putan, los vau rescontrar pel primièr còp, qué lor vau contar?". Aquò's fach sens gaire problèmas, soi bona ieu per las presas de contact.

Segond, trobar lo luòc ont dormirai. E aquí, las causas se complican. Pendent ma presa de contact, me donan un papièr qu'aviái estampat mas doblidat dins l'estampadoira amb l'adreiça de mon ostalariá. Es dins un vilatge pròche de Manresa. L'adreiça: Carrer Major, 57. 

Tròbi lo vilatge. Òsca.

Tròbi lo carrer Major. Òsca bis!

Tròbi lo numèro 57 del carrer Major. Òsca ter!

Tròbi una plaça per daissar l'autò pas luènh del 57 carrer major. Òsca ter bis.

E al numèro 57, quand me sarri, te lo vesi pas lo panèu "ostalariá". E me disi: "aqueles rachoses, m'an fotuda dins una traça d'ostalariá pesolhosa pas cara qu'an quitament pas los sòus per se crompar lo panèu "ostalariá , zero estèla". 

Pas grèu. 4 jorns roots amb un sol camisòt dins una ostalariá ronhosa. Pòdi subreviure. Enfin, cal veire las causas po si ti va ment: "Val mai una ostalariá ronhosa qu'una ostalariá ròsa", per los qu'an pas jamai passada la frontièra espanhòla: las ostalariás ròsas son de bordèls ont se van vuèjar lo pòrre los desesperats nòrdcatalans, audencs, besierencs e montpelhierencs, i van amolonats a 4 dins un Seat León jaune tuning (roooooo, aquò se meriiiiita un pòooooost!!!). E me sarri del 57. E aquí te vesi un garatge e una pòrta, e sus la pòrta, dos noms genre "Joan Laporta i López" e "Núria Pi i Bages". Estranhs coma noms per una ostalariá. Mon det se sarra de la campana coma lo det d'E.T. se sarra del det d'Eliòt abans de dintrarostal (ai lo sens de la metafòra uèi). 

E aquí, contrariament a E.T.: lo dobte. "Benlèu aquò's un ostal normal e pas una ostalariá. Es pas normal. Vau telefonar". E telefoni. Perque soi colha, mas ai tant la costuma d'èsser colha que ara, las vesi arribar de luènh mas conariás.

"Hola, l'ostalariá?

- òc

- e ben soi davant lo numero 57 del carrer major, mas vesi pas d'ostalariás

- ont siás?

- al numero 57 del carrer major

- òc, mas de quin vilatge?

(e aquí te sentisses cona)

- ben del vilatge a costat de Manresa!

- quin carrer?

- e ben lo carrer major!

- quin numero? 

- lo 57

- a ben, nosautres sèm al 87...

Soi sul bon trepador, es ja aquò.

L'ostalariá perfiècha. La vos conselhi: Pensió Soler a Sant Joan de Vilatorrada, de mond bravament aimable, ostalariá bon mercat, las causas plan netas e nòvas.

Es polida ma valisa!

Retorn al QG ont promòurai la Talvera (raaa, lo futur del vèrb promòure...). Montatge de l'estand e primièrs contactes. Espèri la serada amb impaciéncia perque i a un sopar a gratis. Manjar, beure, tot es bon. Agachar los mascles per saber se i auriá un òme de ma vida que se passejariá per aquí. Perque o ai remarcat, quand ai mon polit camiset de la Talvera, lo mond me venon parlar. Mas non.

Aprèp lo soparprotprotagratis, anèri al concèrt de Hasna El Becharia, una araba que jòga de guimbri ( lo guimbri es una bassa nòrd africana que Paul ne jòga dins la talvera, a un son pregond, sord, m'agrada fòrça!!) e ben m'i regalèri a aquel concèrt! Just un pauc embufada que parlèsson francés... Mas rai! Anatz escotar, aquò val lo còp!

L'endeman, a 9h, soi al front per parlar de la Talvera al mond entièr. Primièra aventura ja contada. 

La segonda aventura es que quand me baissèri per prene un disc dins la valisa e ben mas bralhas petèron, mas o vos contarai pas, ai encara un minimum de dignitat.

Lo ser del 2nd jorn, anèri a un concèrt qu'èra al quatren estanci. I sètz ja anats vosautres a un concèrt al 4en estanci? Al concèrt i anèri per doas rasons: una èra perque i aviá l'Efrem Lopez e dempuèi lo temps que lo Joan dau Peiroton nos confla amb l'Ham de fòc, me lo caliá veire aquel tipe. Mas la rason màger èra perque i aviá un dels dròlles Chemirani al zarb e lo zarb, ieu, aquò m'agrada.

Aprèp aquò, endralhèri las carrièras frejas e en còsta de Manresa per anar al concèrt d'Amsterdam Klezmer Band, perque lo klezmer, aquò m'agrada.

L'endeman, èra lo grand jorn. Lo jorn del concèrt de la Talvera. 

La causa que pas degun present a Manresa deviá mancar. E ne distribuiguèri de papieròts de reclama, o diguèri sai pas quantes còp " a les 6 , darrere el Casino" (sembla un rendètz vos per quicòm mai dich aital...), tot aquò las popas en abans per plan far veire lo nom del grop sus mon camisòt que fasiá la fèsta dempuèi 3 jorns.

E lo concèrt arribèt. Tot plen de mond. Èri al fons amb mos amics qu'aimi La Marieta e lo Pèire de la Sauma e lor disiái "anam morir estofats a un concèrt de la talvera! Aquò's n'es una de mòrt gloriosa!". Mas moriguèrem pas perque anèrem dançar e aquò o vos contarai un autre jorn.

E mon aventura de manager? 

Manager es un mestièr un pauc estranh. Prenes una comission sul prètz d'un grop, te cal far un pauc la puta per los vendre (enfin, coma totes los mestièrs de vendeires qué) e te cal esquichar los artistas tanben. As lo cuol entre doas cadièras, te cal contentar tot lo mond: tos artistas, los crompaires d'espectacles e ta femna que vòl de mai en mai d'argent... 

Pendent 3 jorns, ensagèri de convéncer lo mond que caliá far venir la Talvera en concèrt. Faguèri pas la puta, expliquèri tot simpletament que la Talvera es lo melhor grop del monde. Pas complicat d'o explicar, ne soi intimament convençuda. Sai pas se mon argumentacion foncionèt, o veirem dins los dos-tres ans que venon se la Talvera fa una virada mondiala en Catalonha. Sai pas se foncionèt, mas aquò m'agradèt de rescontrar de mond e de lor parlar en catalan, francés, occitan, espanhòl, italian e mai anglés! en lor explicant a totes tot plen de causas sus la Talvera e Occitània. Me regalèri. 

Puèi aquò me fa una linha de mai sus mon CV:

Del 4 al 7 de novembre de 2010: PseudoManager poliglòt de la Talvera

La classe!!!