Lô

Laurent Labadie, lo coneissiái de luènh. Aviái vist sos corts metratges de Dòc Occitan (o Prof d'òccitan me soveni pas) e a l'epòca aviái trobat aquò genial, soi fan de Cho chi Shon que m'escalassi a cada còp que l'agachi, l'aviái vist en Gora l'occitanista a Estivada a Rodés, aviái vist sa leiçon de Solexcitant e per ieu, èra un caluc, un cabordàs coma n'i a pauques, un capable de tot, dins la provocacion un pauc borderline. E aquò m'agradava. Portava quicòm dins un mitan cultural occitan tròp propret.

E sortissi de 3 jorns d'estagi de teatre amb el. “Practica teatrala en lenga occitana” o “usatges de la lenga occitana dins la practica teatrala” (o una causa dins lo genre) se disiá la causa (i auriatz degut anar, qu'èra super, ne tornarai parlar se n'ai lo temps). E aquí descubriguèri Laurent Labadie. Puta, quin òme! Es un tipe de los que t'agradariá de n'aver a bodre a ton entorn: d'una umanitat e sensibilitat granda, es a l'escota de cadun, encoratja tot lo mond, capita de trobar quicòm de positiu de bastir a partir d'aquò.

Laurent Labadie, quand ausís de contes, e ben plora, quand te conta quicòm que l'esmòu e ben qu'a de lagremas plen los uèlhs. Es un sensible.

A costat d'aquò, es un tipe que mòu una ussa, e te fa petar de rire.

Es un comedian del tot diferent dels quauques comedians que coneissi e m'agrada çò que pòrta. Es sortit d'una revendicacion linguistica, te rabala pas un passat militant o politic... ai enveja de dire qu'es “fresc”. M'agrada tanben tot son questionament. Aquí pendent l'estagi aviá un biais de pausar los problèmas, de problematizar las questions que m'agradèt bravament, va directament al gran, se sega pas las cervèlas amb de mots complicats en virant a l'entorn de las causas, ditz las causas coma son o coma las sentís e pausa correctament e directament los problèmas.. Laurent Labadie es de segur un caluc dins sos espectacles, e es plan çò que li demandam :P . Mas es tanben un comedian que se pausa las questions que cal, entre autras: cossí anar al public quand lo public ven pas a tu? Cossí menar l'occitan a un public que se'n branda?

A un vam, un estrambòrd, una calor umana, un apròchi de las personas que me pertòcan.

E puèi es un tipe que t'agacha dins los uèlhs puèi te soritz, e me damne, aquò te fa bravament de ben!

Laurent Labadie, es lo rescontre de l'annada.