Aprèp ma caminada de 4 oras, tornèri a l'ostalariá de luxe per me pausar un pauc abans de tornar prene l'escorreguda extrema pels trepadors parisencs.
E me pausèri tant plan qu'es un SMS de l'Amorós que me desrevelhèt que disiá "arribi dins un quart d'ora". È? Aviái fach una siestoneta de 2 oras. GLop! Aquò èra pas previst, mas rai. Passejariái amb l'Amorós.
L'Amorós dintrèt dins la cambra qu'èra caud caud caud.
Pas caud caud caud que monta sus la taula te fa un estrip tease e te sauta dessús sul lièch, non non. Caud caud caud que tòrnas metre tas dòcs gastadas pels trepadors parisencs e li vas lèu crompar un termomètre e de paracetamòl.
A la farmaciá parisenca:
- 'soâr, j'v'drè ein termomèt' e du dôliprân' (parli subreplan parisenc è?)
- Digital l'termomèt?
E aquí, me'n calguèt de selfcontròl per pas dire "ba non, anal, colhassa". (mòrta de rire dins mon cap, ai l'escacalàs interior de còps).
39º qu'aviá lo paure d'el.
E lo restaurant e la passejada romantica qu'aviam previstes lo ser, è?
E ben, un pauc coma lo termomètre: dins lo cuol!!! Fasiá freg, ploviá, anava pas sortir amb 39º l'Amorós. Lo vòli pas tuar que nos cal melhorar la tecnica dau recuolon.
Alara demorèrem dins la cambra.
Me podètz dire a qual mai li arriba de sopar de saucisson amb un bocin de pan dins una cambra d'una ostalariá parisenca amb vista sus Seine en agachar Questions per un campion en italian?
Benvenguts dins ma vida!!
Lo ser, aprèp lo "sopar", lo malaut s'endormiguèt a 9 oras. E ieu, qu'aviái dormit la tantossada, e ben aviái pas sòm (quand vos disi que la vida es una puta). E voliái pas faire de bruch ni bolegar ni pas res per lo pas desrevelhar (soi tròp brava).
E l'ocupacion intelectuala que trobèri: lo registrar amb mon telefonet tot nòu quand ronca. E botar son roncament coma sonariá oficiala del telefonet. E rire conament dins lo lièch. Perque ieu risi de mas conariás, soi aital, bon public.
E l'endeman de matin "telefona-me, tròbi pas mon telefonet". E ben, me creiretz o pas, es estranh è, mas aquò lo faguèt pas rire.
Enfin, cal veire las causas d'un biais positiu, i aviá de solelh per prene l'IDTGV.
Paure el, e paura tu...
ResponEliminaEt dire que cette semaine j'étais aussi à Paris en formation et j'avais le mercredi de libre, j'aurais pu t'accompagner en remplacement de ton amoureux ( en tout bien tout honneur, nous savons nous tenir nous sommes gens du sud et civilisés!)
ResponEliminaj'espère que ton amoureux est bien remis et à un de ces jours nous finirons bien par nous rencontrer un jour :-)
dempuèi la debuta que me demandi que siatz anada querre amont?
ResponEliminaConsi vòlètz qu'un amoros trapèsse pas lo mal?
Paris aquò's l'industria, o la venda, lo trafic, de tota mena , pas cap d'amor ailabas .
I avia pas que lo TGV per vos salvar.
E ieu , a la meuna epòca i avia pas mai que l'Omnibus Paris Besièrs . Paure mas i fasiam.
Patricia: ben oè. mas fa pas res :)))
ResponEliminaLoGrelh: ten, aquela empega! Mas arrestam pas de se mancar!!!
Òc, es pas mai malaut, èra pas qu'un raumàs missantàs
Vòs pas candidatar per melhorar lo canoe entre Ste Enimie e la Malena? Me sembla que te daissarà la plaça plan content :)))
ManjaCostel: l'omnibus? Mas siás vièlh!!!!!
Qu'anèri quèrre? Ben voliái veire Notre Dame. :)
Mas o explicarai s'ai lo temps :)