Plus pute la vie.

L'AmorósEstival2009, candidat finalista al pòste d'Amorós2010e_planmai_se_afinitats, me convidèt a passar una dimenjada a París.

Las romanticas del blòg diràn "ò París, la vila de l'amoooooooooor, la vila dels amoroses, qu'es plan aquel òme!". Ba non, es lo trabalh que li pagava l'ostalariá a Paris. Li aguèsse pagada l'ostalariá a Besièrs, e ben m'auriá convidada a passar la dimenjada a Besièrs, enfin ,la dimenjada a Besièrs, i seriái pas anada, amorosa, vertat, mas pas suicidària.

Ieu èri tras que contenta, que lo solet còp de ma vida qu'anèri a París e ben èra en minibus dempuèi Lavaur, e Lavaur-Paris en minibus plen de tarnagasses drogats al cambajon de La Cauna, e ben a costat d'aquò, Moïse e sa traversada dau desèrt fan rire. Vos sovenètz? n'aviái parlat aquí, aquí, aquí , aquí e aquí.

Aqueste còp, i anèri en idtgv. L'Idtgv, es lo TGV conceptualizat. L'Idtgv, es coma un tgv normal, levat que crompas lo bilhet sus internet per l'aver mens car e fas pas trabalhar los vendeires de bilhets e aital la sncf los pòt escampar, primièr concèpte. Segond concèpte: la SNCF a pagat de mond per soscar als concèptes idtgvians: Confucius e David Gheta. D'un costat as l'IDZen, que dedins i tròbas de vièlhs, de cadres e d'intelectuals e de l'autre, as l'IDzap que sai pas de qué i tròbas dedins perqué ieu èri dins l'Idzen, ai just retengut que i pòdes parlar fòrt dins ton portable,d ançar e jogar a la consòla playstation que l'SNCF la te lòga per 9€ amb un jòc - son tròp generoses.

Arribavi a la Gara de Lion - a París- a 22h40.

Escambis d'SMS dins l'idzen.

- Soi las

- E b,demöra a l'otèl,pausate,prndrai 1 taxi

- non, t veni kerre

- manon,pausate,podi vnr n taxi

- t disi k t vendrai kerre

- ok,ok tenfadespa!:)

 L'sms, aquò t'ajuda a l'amor. hum hum hum.

22h41. Pas d'AmorósEstival2009.

Li telefoni:

- Ont siás?

- Arribi a la gara de Lion. E tu ont siás?

- I soi a la gara de Lion!!!

- Ont?

- SAI PAS.

Alara, Monsur vòl faire son masclàs en me venent quèrre sus son caval blanc a la gara jos la nèu amb un  "cala-te femna, te veni quèrre e me seguiràs" e es pas fotut 1- d'arribar a l'ora. 2- de me trobar.

L'excusa?

- Ai volgut retirar de sòus e lo distributor a engolit ma carta e m'a calgut telefonar per far oposicion, m'explica, tot moquet.

QUÉ? La carta blava qu'es son gps a el  e que sens ela es perdut, e que, mai que mai, servís a me convidar als restaurants e a me faire de presents, desapareguda?!?!

Mas cossí podiam subreviure tota una dimenjada sens carta blava?

Òc, braves lectors, subrevisquèrem, a pro pena. La seguida lèu dins maites capitols d'una seria que titolarem: La vida es una puta, una puta parisenca.

.