L'autre jorn, anèri far la muòla en Provença...
Anèrem primièr a Sant Pau de Mausòla, a Sant Romièg au pè de las Aupilhas.
Aquí n'avètz una fòto del cloquièr romanic amb al primièr plan de pèiras de la peirièra vièlha que i a darrièr que s'i pòt dintrar dedins (es impressionant!)
Quand dintratz a Sant Pau de Mausòla, arribatz a la clastra...
Mas es pas per aquò que lo luòc es conegut e visitat per tot plen de toristas olandeses, es perque i demorèt aquel:
Sant Pau de Mausòla es dempuèi l'Edat Mejana un ostal per los inocents o autres calucs. E Vincent Van Gogh i demorèt un an e i pintrèt tot plen de telas... Vaquí sa cambra:
La Fenèstra amb la vista sus l'òrt... Que los coneisseires de Van Gogh, aquò vos parlarà:
E òc, i a de grasilhas, aquò èra una endrech ont i aviá de mond pas tranquilles... Fa estranh...
Sant Pau de Mausòla, en mai d'èsser un luòc de torisme mercés a Van Gogh, es totjorn un ostal de santat que trabalha entre autres amb l'art-terapia.
Totjorn a Sant Romièg, i a Leis Antics:
Puèi prenguèrem direccion Pòrt de Boc e montèrem a Sant Blasi, una jòia arqueologica entre los estanhs...
E d'aqueste paradís, veses l'infèrn de Fòs...
Qu'i soi anat un còp èra, a Sant Remesi , dins aquel ròdol e que degun parlèt pas de l'ostal, puslèu de la cambra, de Van Gogh !?!
ResponEliminaE qu'o regrète m...
Es tota la tragedia dau paisatge provençau que descrives aqui...
ResponElimina