D'umor romegaira...

Uèi, ensagi un concèpte tot nòu: blogar dins lo lièch. 

E ben es pas practic, que quand tossissi (es nul aquel vèrb), l'ordenador sauta, e tossissi sovent, ai un ordenador sautaire....

Lo mètge a dich qu'ai la gripa, la dels pòrcs, la dels aucèls, la de las vacas, l'h1n1, sabi pas quina e se'n fotèm. Repaus e paracetamòl per tornar del bon costat de la Fòrça. Enfin, de paracetamòl ne preni pas gaire, perque m'agrada de saber cossí evoluís mon còs e vòli saber s'aquò recuola o pas. Aquò fa que soi un pauc ensucada perque ai lo cap coma una semau.

Dimècres, anèri pas a l'escòla e lo mètge m'a arrestada tres jorns.

E de dijòus a dimenge, èra previst que gardèsse ma neboda. E me cal dire la vertat, aquò me pesava grèu de la gardar. Perque quatre jorns, aquò's long e los enfants, los aimi de luènh. Mas bon, aviái dich de òc, me caliá assumir ma conariá. Alara vos disi pas coma èri un pauc contenta quand lo mètge me diguèt qu'aquò èra una gripa e que non non non podiái pas gardar la neboda.

Lo problèma de la gripa, en mai d'èsser malauta, en mai d'aver de corbaturas a d'endreches desconeguts de mon còs  (especiala dedicaça a mos muscles intercostals), en mai de mancar l'escòla, e ben es que pòdi pas anar a l'autbòi. 

E aquesta setmana, èra una setmana pesuga per l'autbòi. Ièr, manquèri lo cors. Uèi, aqueste ser, i a una repeticion bèla super importanta que la vau mancar tanben.  Dissabte, i a una sortida a Pesenàs per carrièras (-15 ºC per carrièras a Pesenàs...) E dimenge, i a una animacion a miègjorn pels Restos du Cœur. Lo mètge a dich que en fin de setmana deuriái anar melhor. Me vau pas anar gelar a Pesenàs, soi pas masoquista. Mas poiriái anar dimenge als Restos du Coeur.

Aital, en mai d'èsser paures, auràn la gripa....