Escacalàs d'un matin de caça

Per plan comprene, cal una mapa:

Dimenge de matin, me desrevelhèt un còp de fusilh, tan fòrt qu'aviái l'impression que lo caçaire èra dins ma cambra... Ben òc, un còp de fusilh un dimenge de matin, aquò's un còp de caçaire! Segur! 

Dubriguèri la fenèstra e los contravents ; e te vesi, dins lo camp d'en fàcia, que abans èra una vinha, un conilh. Te vesi sus la rota a costat de sa Panda 4x4 roja un caçaire. Lo caçaire se reconeis a un parelh de causas : los vestits militars per far paur als conilhs, la casqueta que li dona l'èr encara mai con e lo gilet jaune fluorescent per pas que lo confondan amb un pòrc singlar, que tot lo mond sap que lo pòrc singlar a lo bon gost de pas cargar de giletas fluorescentas. 

Ieu, que te vesi lo conilh córrer, m'escacalassi fòrt. 

E te vesi lo caçaire que tòrna cargar son fusilh e, plena de laganha, creguèri que me voliá tirar dessús la puta. Que, o sabèm totes, lo caçaire manca d'umor.

Mas non, tirèt sus un faisan que manquèt. 

Lo problèma es pas que tire sus un faisan. Soi pas contra la caça. Al contrari. Que de còps que i a, s'autonetejan entre eles.

Lo problèma es pas que o faga a set oras del matin. 

Lo problèma es que o fa plan pròche d'un ostal. Lo faisan deviá èsser a vint mètres de l'ostal dels vesins. Lo tipe tira tranquillament sens complèxes. Manca son còp e la bala se'n va tuar lo vesin o son dròlle (çò que, dins l'absolut, me fariá pas pena).

E ieu, de ma fenèstra al primièr estanci, agachavi l'espectacle. 

E vaquí que lo caçaire te daissa lo fusilh dins l'auto, davala dins lo camp-qu'èra-una-vinha per agantar lo faisan mancat dos còps.

Detalhon : de faisans, per aquí, ne vesi pas gaire... e aquel d'aquí semblava pas pauruc. D'aquí a dire qu'an desliurat de faisans per apasturar los caçaires malbiaissuts...

E vaquí mon caçaire que camina, decidit, cap al faisan, que lo portarà, tot orgulhós, a la patrona que l'espèra a l'ostal, que ela serà pas brica contenta perque un, son òme, l'an pas confondut amb un singlar, e dos, li cal vuejar, plumar, cosinar aquela bèstia. 

Lo caçaire qu'avança e lo faisan que recuola. 

Lo faisan que se'n va e lo caçaire que se bota a córrer.

Lo faisan que se bota a córrer e lo caçaire qu'acelèra en se tenent la casqueta.

E t'o cal saber, lo caçaire es ventrut e pas esportiu. Normalament, es lo trabalh del chin aquò de córrer. Mas mon caçaire èra un caçaire paure: una Fiat Panda e pas de chin. La caçaire loser actitud.

E ieu de rire, en veire mon caçaire de córrer aprèp lo faisan.

Benny Hill. Vos sovenètz que, a la fin de cada episòdi, se perseguissián totes?

E vaquí lo faisan que te partiguèt darrièr l'ostal dels vesins, seguit de luènh pel caçaire qu'aviá ja fach un bon centenat de mètres en córrer.

Espectacle acabat.

E quand esperavi de veire passar mon caçaire de l'autre costat de l'ostal dels vesins, te veguèri un faisan s'envolar.

Aquò me metèt de bona umor per la jornada.