dilluns, 5 de setembre del 2011

Son aquí e m'an declarada la guèrra

Coma demòri dins las paluns, soi una acostumada dels moissaus. Me'n planhi pas, que, se soi pas contenta, ai pas que de me tirar d'aquí per viure a la montanha. Pas coma aqueles conasses que vòlon l'estanh, mas pas las bestiòtas qu'èran aquí abans eles.
Quand siás d'aquí, lo moissau, n'as la costuma. E sabes cossí conviure amb el.
La nuèch, quand, per malastre, n'as un qu'es dintrat dins la cambra, te cal atudar lo lum, tancar los uèlhs e l'esperar. Que lo moissau, es un petós e espèra l'escuretat per t'atacar. 
E aquí, l'ausisses. E te cal concentrar a fons de fons sus doas causas : l'ausida, per escotar lo bronzinament viciós de la moissala atalentada e ta pèl, ont se pausarà la puta? Perque se siás ben concentrat, sentisses sas patòtas se pausar sus ta pèl ultrasensibla.
E un còp que s'es pausada la puta de moissala atalentada : PAF lo moissau!
Puèi, alucas lo lum, agachas la causòta grisa espotida sus tos dets o dins la pauma de ta man e t'escacalassas de ton rire mai sadic.
Un tròç de vida ideala dins las paluns.

Levat que ongan, avèm de moissaus mutants : fan pas de bruch, pesan pas res e los veses pas. Mèrda, e mai los moissaus son d'OGM ara!!
Alara, te desrevelhas la nuèch amb l'esquina que te pica grèu e començas de comptar un, dos, tres, quatre, cinc... tròp.
As maitas solucions :
- mudar, partir a la montanha. Non, cal pas desconar, òu.
- barrar la fenèstra per legir. A ben non, cal profechar de l'airet fresc de la nuèch
- pas legir dins lo lièch. Ja que i biqui pas gaire dins mon lièch, se en mai d'aquò, i legissi pas mai, de qué demòra coma pichòt plaser de la vida???
- ventilator fòrça 4. 
Darrièra solucion adoptada. Lei de vida palunièra : pas de moissaus quand i a de vent.
Levat que quand as lo vent que bufa dins la cambra, te cal tornar cargar lo pijama qu'aviás doblidat coma aviás doblidat lo camin per anar trabalhar. D'aquí a ne dedusir que lo pijama e lo trabalh van cotria...


E fonciona? 
E ben pas completament. 
L'autre jorn, una soleta fissadura. 
Dins l'esquina. 
Sabes just a aquel centimètre cairat plan centrat jols omoplats que pòdes pas atènher de cap biais, que te tòrces los braces, las mans e l'esquina coma una contorsionista chinesa e pas mejan de te gratar. 
Qu'una puta de bèstia te fisse e que te pòscas pas gratar, aquò's la cachavièlha suprèma.

La contrataca es intelligenta : lo pijama-burca. 

Passaràn pas!


5 comentaris:

  1. Adieu, sapque los moissaus foguèron importat pels torist!! E oc en fach lo gros cosin qu'el pica pas e ben l'aimavan pas los toristes a donc an implantat un especia mai pichota... Que PICA!!!!

    ResponElimina
  2. Quequejaire5/9/11 9:09

    Que balha hami de víver per vòste !

    Vam, qu'èi plan notat qu'avès comprés de que los qui pican, e ben, que son LAS qui pican. N'i a pas que fumèlas entà har un acte tant viciós...

    ResponElimina
  3. Que deurés hicar ua mosquitèra a la frinèsta (=hrièsta) ; qu'empachan (las mosquitèras) aus fenhants de dintrar, mas ne't cau pas deishar las pòrtas dubèrtas si que non los valents dintran a pè…
    Jo, que'm permet de m'amusar a trabalhar lanuèit ; atau los brossalons asiatics ne dintran pas tanpauc
    Per çò que n'es de gratèra, que't cau, coma d'unes animaus,fretar l'esquia contra l'enquadrament de la pòrta.
    O encara, que prengues ua bròca (quauqu'un com tu que ne deu aver ende las longas seradas d'ivèrn) e que hès damb era…
    O encara, que demandas au ton amorós, quitament se n'es pas sonque de passatge…

    ResponElimina
  4. Laurenç5/9/11 18:41

    Cal trobar un amoiros amb la pel fina fina. Es lo metode dich "lo bicar sens lo picar".

    ResponElimina
  5. Patricia6/9/11 10:20

    Pòdes levar l'opcion "se'n anar a la montanha". Dempuèi un detzenat d'ans, son montats los moissals... :(

    ResponElimina

Mercé :)