Lectura ivernenca : Lo Pont d'Esteve Ros

Lo prenguèri de la laissa de la bibliotèca que m'agradèt la cubèrta. Me sembla qu'es lo primièr còp que preni un libre escrich en occitan per sa cubèrta, d'aquí a dire que las cubèrtas de l'edicion occitana m'agradan pas... Lo prenguèri que n'aviái pas jamai ausit parlar en me dire "es finòt, lo legiràs lèu". Lo Pont d'Esteve Ros es un libròt de novèlas que me regalèri de legir. La bona suspresa de la setmana!

Es complicat de parlar d'un libre de novèlas.

Una novèla qu'es aquò? Diriái qu'es un raconte pas tròp long, pro plan escrich per te far cabussar dins son univèrs miralh del nòstre en quauques paragrafs e que la fin, la prenes dins lo morre. Òc, es aquò ; m'agrada ma definicion. E ben Lo Pont, es aquò. Cada novèla es un plaser de legir.

Un extrach :

Lacrymae venales

Martin èra ploraire professionau. La practica de las gremas publicas e retribuidas, tombada en deschasença aprep la fin de las plorairitz qu'acompanhavan los dòus de lor planhum, coneissiá dempuèi quauqu'un temps desjà una raviscolada , que s'espandissiá larjament en defòra dau quadre tradicionau de las mortalhas. Se plorava non solament per los enterraments, mas maitot per los terratrembles, las inondacions, las voladas de sautarelas, los pitits miopatas, los chaumaires, las victimas d'atemptats, de guerras, de mortinas e autras calamitats que tornavan sens lassiera tabussar l'umanitat despoderada. 

Totas las entrepresas dignas de queu nom avián d'aicí-en-avant lo ploraire titular. Serviá dins las grandas enchaisons, los licenciaments massius de far admetre aus salariats, las perdas colossalas d'anonciar aus accionaris. Lo poder politic s'i èra botat a son torn. Lo govern, en mai de son pòrtaparaula, aviá aurá son ploraire oficiau. Quo era un trabalh daus rufes, que i aviá de qué far, mas lo pòple menut era urós de saber que los grands de queu monde, fauta de li far la vita melhor, compatissián. L'ONU, ben-segur, era estada una de las prumieras institucions a embauchar un ploraire patentat.

Se volètz legir la seguida e las autras novèlas, podètz totjorn ensajar de lo comandar a Ideco, ne podètz profiechar per lor dire de tornar far son sit. Sequenon, anatz veire en cò de l'editor, Novelum, l'IEO 24, a la seccion Edicion. Còsta 13€ e en mai, per aqueste prètz, vos reconciliaretz amb lo lemosin.

Mentre legissiái Lo Pont, èri un pauc en colèra que me disiái que n'aviái pas jamai ausit parlar e qu'es una vergonha de n'aver pas fach mai de reclama. Aprèp mon amic Google me ridiculizèt en me dire que soi pas qu'una colhassa que se ten pas al fial de l'actualitat: Lo Pont ganhèt lo Prèmi Jaufre Rudel!

O sabiái qu'èra un libre dels bons :P