dilluns, 22 d’octubre del 2012

Suspresòta que fa plaser e te bota de bona umor per la dimenjada

Divendres de ser, quand tornèri a l'ostal e que dubriguèri la pòrta, dins los escalièrs, te trobèri aquò :


E coma sèm pas que dos d'aver la clau d'aquel ostal, es mon vesin lo gentleman que me donèt de qué me regalar. 

Aquel tipe, l'aimi.
escrich per The wonderful que dormissiá pas a 06:00

1 comentari:

  1. Anònim22/10/12 13:31

    'Mesfia-te, te fau ne'n esbocinar un costat, se la charn ven bluia, son pas dau melhors.

    Après, se la ven rosa, es signe d'amor e d'un marridatge d'aici la fin de l'annada.

    :p

    ResponElimina

Mercé :)

Subscriure's a: Comentaris del missatge (Atom)