M'agradan las glèisas.
M'agrada de demorar assetada dins una glèisa.
Cresi pas en Dieu.
Cresi pas en Jesus Crist son filh.
Fau pas mai lo signe de la crotz quand dintrin dins "l'ostal de Dieu".
Que i cresi pas.
Aquò a pas de sens per ieu.
Sai pas se n'a agut un un jorn. En tot cas, ara o sabi, o pòdi dire e o disi : i cresi pas.
Pièger, pensi que las religions, aquò's de conariá.
Mas m'agradan las glèisas.
Ai pas visitat faire d'edificis religioses autres que las glèisas, sabi pas se m'agradan los autres.
Mas las glèisas m'agradan.
Escoti las monjas cantar, es pas gaire polit çò que cantan, rai, un còp fa pas puta (mai que mai per una monja...)
Dins aquesta glèisa, i a una comunautat de clarissas, son aquí, dins la glèisa, al mens un trentenat, de joves, de vièlhas.
Ven de passar un monge.
La fe, la compreni pas. Benlèu òm la pòt comprene pas que se òm l'a.
Lo monge m'es passat davant. E ben, li fariái plan descubrir los pecats al monge!
Las campanas tindan. Mon paire disiá "Ten, i a lo capelan qu'apèla".
La messa a començat, los toristas contunhan de far de fòtos, es benlèu aquò l'ecumenisme.
M'agradan las glèisas.
M'agrada d'agachar lo mond pregar, se signar, se genolhar.
Compreni que son menats per quicòm de'n dessús de la rason.
Son d'esperits febles que se pòdon pas sufir?
Vesi pas lo curat que parla. Benlèu es una messa en visio conferéncia amb un curat que ditz la messa endacòm mai.
M'agradan las glèisas, mas la liturgia , o cal dire, es ben caganta. E n'i a qu'aquò lor parla?
M'agradan las glèisas.
Totara, ai fach lo penequet dins la clastra de San Lorenzo Maggiore.
Èri ben.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)