Testament nº1

Uèi fa solelh. I a pas un pet de vent.
Un temps per anar a la platja se banhar.
Li fau a la Jefa:
- Vau anar a la mar per me banhar
- Ièr, lo vent bufèt. L'aiga serà freja
- Òc. Dintri dins l'aiga. Inmersion. Ipotermia. Negada. Ten, vau faire mon testament abans d'anar a la platja.

Akí mon testament nº1, marki lo numero 1 perque akò cambiarà (se crebi pas abans , of course).


Alara, se morissi, daissi a:
- La Jefa mon veicul automobil KangooRenaultserialimitadawallace&gromit mai conegut jol nom de Cagona, mon ordenador e totes mos libres
- mon fraire: ma part de l'ostal de familha e mos terrenhs cevenòls. Se per asard, i a de sòus sul compte, son per el. Que los descobèrts e deutes siaguèsson pas a sa carga (cal pas desconar, òu)
- la Pomponeta: mos DVDs e CDs.

Vòli que mos organs sián donats al mond que n'auràn de besonh, que çò que demòra de mon cadavre ane a la sciéncia.
Se funeralhas vòlon faire : se cal pas arroinar!. Se vòlon faire una messa, que la fagan mas es la Pomponeta e la Jefa que causisson lo capelan e li fan lo discors.
La musica: La prière version Jazz e Supplique pour être enterré sur la plage de sète de Georges Brassens; que lo cortègi siá acompanhat d'una craba.
Pas cap de drapèus, pas cap d'imnes, pas cap de lagremas.
La Pomponeta, la Jefa, mon fraire e l'exmonamorós, vos cargui de faire rire lo mond que sèm pas aquí per se faire cagar.
Mas cendres? dins lo potz de l'ostal o sus la platja per dire a Brassens que mon cementèri es mai marin que lo seu.
Fin finala, pòdon faire çò que vòlon, i serai pas per repotegar, puèi, francament, me'n brandi!!


Ara que mon testament es fach, me pòdi anar banhar tranquila dins l'aiga freja de la Mediterranèa, le long de cette grève où le sable est si fin, sur la plage de la Corniche.




.