Aqueste matin, dins la cosina, amb la Jefa.
Soi a dejunar e la Jefa fa la terralha.
Començi mos monològs interiors qu'exteriorisi... La Jefa escota (o pas), ritz (o pas)
- Ieu un tip qu'arriba a l'ostal e que me demanda "de qué i a per manjar", akò m'agrada pas (mai que mai quand sabètz mon engèni amb las olas e padelas....). Çò bonàs es quand ieu arribi a l'ostal e demandi de qué i a per manjar.
Un òme a l'ostal.
Es bon, akò, non? Es çò que me cal: ieu vau trabalhar, el demòra a l'ostal, s'ocupa dels enfants, fa la cosina e ieu arribi tranquilla.
(silenci).
Òc, es çò que vòli, un òme a l'ostal!
(silenci)
De fach, devi èsser un òme.
- E uèi, es lo jorn de la femna....
.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada
Mercé :)