Gardi lo chin de ma mameta qu'es malauta. Un chin vièlh e tot ronhós que se ditz Rintintin.
E Rintintin a una banasta per i dormir dedins, amb una pelha dedins. Pensatz plan que la mameta insistiguèt plan perque que doblidèsse pas sa banasta au chin ronhós, que nos ane pas faire d'insomnia lo chin.
LaRòta, ela, a pas de banasta e dormís pel sòl sus una pelha... e ben la banasta vèrda de Rintintin, a LaRòta, li agrada bravament.
Alara, a la tactica MaRòta.
Quand Rintintin es dins sa banasta que dormís, laRòta jaupa violentament.
Rintintin se dit "ten , i a quauqu'un, me vau levar per anar veire de qué se passa"
E aquí, rapida coma un ulhauç espaurugat, laRòta s'ajaça coma cal dins la banasta de Rintintin.
Rintintin, un còp qu'a constatat que i aviá pas degun, se'n tòrna a sa banasta... e, moquet, li demòra d'anar sus la pelha de laRòta que l'agacha e que sembla li dire "marchas a cada còp, siás tròp con".
Soi fan fan fan.
Cossí dison ja?
... "Tel maître, tel chien"?
E ne'u ditz pas arren, la Ròta, au Rintintin, que s'ane ajacar sus la soa pelha ?
ResponEliminaEls joves sempre vencen en aquest món:-(
ResponEliminaQue va a la caça...
ResponEliminaNe conoissi ieu de gosses que puslèu se jaçarian sus la gossa...
ResponElimina